Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CRIMES RELATED TO ABORTION PROHIBITION IN THE EARLY REPUBLICAN PERIOD AND THEIR REFLECTIONS IN THE PRESS

Yıl 2024, Sayı: 28, 49 - 74, 01.07.2024
https://doi.org/10.33431/belgi.1437309

Öz

The policies aimed at increasing the population of the Ottoman Empire continued during the Early Republican period as well. These policies naturally involved controlling not only the physical presence of individuals but also their reproductive health. Thus, the prohibition of abortion emerges as a significant tool for the state to control women's fertility. Abortion was deemed a crime, citing the "right to life and bodily integrity," in the Turkish Penal Code numbered 765, accepted in 1926. It was examined under the title of " Intentional Abortion and Causing Miscarriage" and various penal regulations were introduced in Articles 468, 469, 470, 471, 472, 473, 474, 475, and 476. Various regulations regarding abortion were made following the 1927 population census, which revealed that population growth did not occur as desired. Initially, Article 152 of the General Health Law numbered 1593, dated 1930, banned the sale of drugs facilitating abortion. Later, with the Law numbered 3038, titled "Amendment of Some Articles of the Turkish Penal Code," accepted in 1936, under the heading "Crimes against Individuals," new regulations were introduced within the scope of "Crimes against the Completeness and Health of the Race," specifically in Articles 468, 469, 470, 471, and 472. These laws defined various crimes associated with the ban on abortion. Despite abortion being illegal, women experiencing unwanted pregnancies due to extramarital relationships, rape, or inability to provide care for the baby due to poverty continued to undergo unsafe abortions outside the state's control, in an unhealthy and unsafe manner. Women who underwent unsafe abortions faced compromised reproductive health or lost their lives due to the drugs they used to induce abortion. News related to incidents of abortion associated with such events appeared in newspapers of the period. The relationship between newborn murder or child abandonment crimes and the ban on abortion was questioned, and relevant news in the media was also followed. This article aims to exemplify crimes associated with the ban on abortion within the specified framework through their reflections in the press.

Kaynakça

  • Türk Ceza Kanunu, (13.3.1926 tarih, 320 sayı, 765 numaralı kanun) https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/320.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • Türk Ceza Kanunu (Günümüz Türkçesi ile) https://www5.tbmm.gov.tr/tutanaklar/KANUNLAR_KARARLAR/kanuntbmmc004/kanuntbmmc004/kanuntbmmc00400765.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • Türk Ceza Kanunu’nun Bazı Maddelerini Değiştiren Kanun, (11.6.1936 tarih, 3337 sayı, 3038 numaralı kanun) https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/3337.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, (6.5.1930 tarih, 1489 sayı, 1593 numaralı kanun) https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/1489.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • ALDER, Christine, Ken Polk (2001), Child Victims of Homicide, Green Giand Press.
  • McKEE, Geoffrey R. (2006), Why Mother Kill: A Forensic Psychologist’s Casebook, Oxford University Press.
  • SCHWARTZ, Lita Linzer, Natalie K. Isser (2000), Endangered Children: Neonaticide, Infanticide and Filicide, CRC Press.
  • SPİNELLİ, Margaret G., M.D. (2005), Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc.
  • BALSOY, Gülhan (2012), “Politik Bir Alan Olarak Kadın Bedeni: Osmanlı Toplumunda Kürtajın Yasaklanması”, Toplumsal Tarih, 223, Temmuz, ss.22-27.
  • CANDAN, Rabia Beyza (2015), “1840 Tarihli Ceza Kanunname-i Hümayunu İncelemesi”, Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1(1), ss.63-81.
  • CRAİG, Michael (2004), “Perinatal Risk Factors for Neonaticide and Infant Homicide Can We Indentify Those at Risk?”, Journal of The Royal Society of Medicine, Volume 97, February, ss.57-61.
  • DEMİRSOY, Nilüfer (2018), “Osmanlıdan Günümüze Babanın Fetüs Üzerindeki Hakkının Değerlendirilmesi”, Jinekoloji – Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi, Cilt 15, Sayı 2, ss.80-86.
  • EKE, Salih Murat (2014), “Tarihsel Gelişimi Açısından Çocuklarını Öldüren Anneler: Bir Derleme Çalışması”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 3, No 6, ss.50-74.
  • ERDEM, Dilek Özge (2016), “Çocuk Düşürtme Düzenlemesi”, Ankara Üni. Hukuk Fak. Dergisi, 65 (4), ss.1637-1688.
  • ERDEM, Ziyaettin, Mustafa Çeltek, Behzat Diken (2020), “Boğazlama ile Üç Çocuğunu Öldüren Anne; Maternal Filisid Olgusu”, Olgularla Adli Tıp ve Adli Bilimler, Editör: Halis Dokgöz, Özyurt Matbaacılık, ss.153-157.
  • GÖKBURUN, İbrahim (2020), “Türkiye’de Demografik Dönüşüm Sürecinde Nüfus Politikalarının Rolü”, Gelecek Vizyonlar Dergisi, 4, Coğrafya Özel Sayısı, ss.1-15.
  • HERN, Warren M. (1995), “Abortion: Medical and Social Aspects”, In Encyclopedia of Marriage and the Family, David Levinson, Ed. New York: Simon & Schuster MacMillan, Chapter 1, pp.1-7.
  • KIRCI, Güven Seçkin, Hatice Sonay Yalçın Cömert, Erdal Özer (2017), “Anne-Çocuk Cinayetleri: Medea Kompleksi”, Adli Tıp Bülteni, (2) 22, ss.130-133.
  • KONAN, Belkıs (2008), “Osmanlı Devleti’nde Çocuk Düşürme Suçu”, AÜHFD, C. 57, S. 4, ss.319-335.
  • KÖSE, Mustafa, Özlem SERTKAYA DOĞAN (2022), “Nüfus Politikaları Bağlamında Türkiye Nüfusunun Demografik Dönüşümü, Yapısal Değişimi ve Geleceği”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (74), ss.247-267.
  • MİLLET, Laura J., M.D. (2005), “Denial of Pregnancy”, Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc., ss.81-104.
  • OBERMAN, Michelle, J.D., M.P.H (2005), “A Brief History of Infanticide and the Law”, Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc., ss.3-18.
  • OKTAY, Elif Yüksel (2014), “Türkiye’de Cumhuriyet’in İlanından Günümüze Uygulanan Nüfus Politikaları”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (7), ss.31-53.
  • PİTT, Steven E., Erin M. Bale (1995), “Neonaticide, Infanticide, and Filicide: A Rewiev of the Literature”, Bull Am Acad Psychiatry Law, Vol. 23, No 3, ss.375-386.
  • PORTER, Theresa, Helen Gavin (2010), “Infanticide and Neonaticide: A Rewiew of 40 Years of Research Literature on Incidence and Causes”, Trauma, Violence & Abuse, 11 (3), ss.99-112.
  • SABLONE, Sara, Anna Margari, Francesco Introna, Roberto Catanesi, Gabriele Mandarelli (2023), “Denial of pregnancy and neonaticide: A historical overwiev and case report”, Journal of Forensic Sciences, 68, ss.688-695.
  • SPİNELLİ, Margaret G., M.D. (2005), “Neonaticide: A Systematic Investigation of 17 Cases”, Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc., ss.105-118.
  • TEZCAN, Sabahat, Banu AKADLI ERGÖÇMEN, Türkiye'de İsteyerek Düşükler, Türkiye Halk Sağlığı Dergisi, 2012;10, Özel Sayı 1: Düşükler, ss.36-42.
  • VELLUT, Natacha, Jon M. COOK, Anne TURSZ (2012), “Analysis of the Relationship Between Neonaticide and Denial of Pregnancy Using Data from Judicial Files”, Child Abuse & Neglect, 36, ss.553-563.
  • YILMAZ, Sema Dereli, Emel EGE, Belgin AKIN, Çetin ÇELİK (2011), “15-49 Yaş Kadınların Kürtaj Nedenleri ve Kontraseptif Tercihleri”, Florence Nightingale Journal of Nursing, 18 (3), ss.156-163.
  • YILMAZ, Tuba Demirci (2015), “Osmanlı ve Erken Cumhuriyet Dönemi Türkiye Modernleşmesinde Annelik Kurguları (1840-1950)”, Cogito (81), ss.66-90.
  • Akşam Gazetesi
  • Anadolu Gazetesi
  • Açıksöz Gazetesi
  • Cumhuriyet Gazetesi
  • İkdam Gazetesi
  • Milliyet Gazetesi

ERKEN CUMHURİYET DÖNEMİNDE KÜRTAJ YASAĞI İLE İLİŞKİLİ SUÇLAR VE BASINDAKİ YANSIMALARI

Yıl 2024, Sayı: 28, 49 - 74, 01.07.2024
https://doi.org/10.33431/belgi.1437309

Öz

Osmanlı devletinin nüfusu arttırmaya yönelik politikaları Erken Cumhuriyet döneminde de devam etmiştir. Bu politikalar, doğal olarak insanların bedensel varlıklarının yanında üreme sağlıklarının da kontrol edilmesi anlamına gelmekteydi. Böylece kürtaj yasağı, devletin kadının doğurganlığını kontrol etmesinin önemli bir aracı olarak karşımıza çıkmaktadır. Kürtaj, 1926 tarihinde kabul edilen 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda “hayat ve vücut bütünlüğü hakkı” gerekçe gösterilerek bir suç olarak kabul edildi ve “Kasten Çocuk Düşürmek ve Düşürtmek” başlığı altında incelenerek 468, 469, 470, 471, 472, 473, 474, 475 ve 476 numaralı maddelerinde bununla ilgili cezai düzenlemeler getirildi. 1927 yılında gerçekleştirilen nüfus sayımının, nüfus artışının istenen oranda gerçekleşmediğini göstermesiyle kürtaj ile ilgili çeşitli düzenlemelere gidildi. Önce 1930 tarihli 1593 sayılı Umumi Hıfzısıhha Kanunu’nun 152 numaralı maddesi çocuk düşürmeyi sağlayan ilaçların satışı yasaklandı. Daha sonra bu konu 1936 tarihinde kabul edilen 3038 sayılı “Türk Ceza Kanunu’nun Bazı Maddelerini Değiştiren Kanun” ile “Eşhasa Karşı Cürümler” başlığı altında “Irkın Tümlüğü ve Sağlığı Aleyhine Suçlar” içerisinde tanımlanarak 468, 469, 470, 471 472 numaralı maddelerle yeni düzenlemeler getirildi. Bu yasalarla kürtaj yasağı ile ilişkili çeşitli suçlar tanımlamıştır. Kürtajın yasadışı olmasıyla beraber evlilik dışı ilişki, tecavüz veya yoksulluk nedeniyle bebeğin bakımını sağlayamama kaygısıyla ilişkili istenmeyen gebelik yaşayan kadınlar devletin denetiminin dışında, sağlıksız ve güvensiz bir şekilde çocuk düşürmeye devam etmişlerdir. Güvensiz kürtaj yaptıran kadınlar üreme sağlığının bozulmasıyla karşılaşmışlar ya da çocuk düşürmek için kullandıkları ilaçlar nedeniyle yaşamlarını yitirmişlerdir. Bu türlü olaylarla ilişkili çocuk düşürme olayları ile ilgili haberler dönemin gazetelerinde yer almıştır. Yenidoğan cinayeti ya da çocuk terki suçlarının da kürtaj yasağı ile ilişkisi sorgulanmış ve yine basında yer alan ilgili haberler takip edilmiştir. Bu makale, belirtilen çerçevede kürtaj yasağı ile ilişkili suçları basındaki yansımaları ile örneklemeyi amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • Türk Ceza Kanunu, (13.3.1926 tarih, 320 sayı, 765 numaralı kanun) https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/320.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • Türk Ceza Kanunu (Günümüz Türkçesi ile) https://www5.tbmm.gov.tr/tutanaklar/KANUNLAR_KARARLAR/kanuntbmmc004/kanuntbmmc004/kanuntbmmc00400765.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • Türk Ceza Kanunu’nun Bazı Maddelerini Değiştiren Kanun, (11.6.1936 tarih, 3337 sayı, 3038 numaralı kanun) https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/3337.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, (6.5.1930 tarih, 1489 sayı, 1593 numaralı kanun) https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/1489.pdf (Erişim Tarihi: 01.05.2024)
  • ALDER, Christine, Ken Polk (2001), Child Victims of Homicide, Green Giand Press.
  • McKEE, Geoffrey R. (2006), Why Mother Kill: A Forensic Psychologist’s Casebook, Oxford University Press.
  • SCHWARTZ, Lita Linzer, Natalie K. Isser (2000), Endangered Children: Neonaticide, Infanticide and Filicide, CRC Press.
  • SPİNELLİ, Margaret G., M.D. (2005), Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc.
  • BALSOY, Gülhan (2012), “Politik Bir Alan Olarak Kadın Bedeni: Osmanlı Toplumunda Kürtajın Yasaklanması”, Toplumsal Tarih, 223, Temmuz, ss.22-27.
  • CANDAN, Rabia Beyza (2015), “1840 Tarihli Ceza Kanunname-i Hümayunu İncelemesi”, Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1(1), ss.63-81.
  • CRAİG, Michael (2004), “Perinatal Risk Factors for Neonaticide and Infant Homicide Can We Indentify Those at Risk?”, Journal of The Royal Society of Medicine, Volume 97, February, ss.57-61.
  • DEMİRSOY, Nilüfer (2018), “Osmanlıdan Günümüze Babanın Fetüs Üzerindeki Hakkının Değerlendirilmesi”, Jinekoloji – Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi, Cilt 15, Sayı 2, ss.80-86.
  • EKE, Salih Murat (2014), “Tarihsel Gelişimi Açısından Çocuklarını Öldüren Anneler: Bir Derleme Çalışması”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 3, No 6, ss.50-74.
  • ERDEM, Dilek Özge (2016), “Çocuk Düşürtme Düzenlemesi”, Ankara Üni. Hukuk Fak. Dergisi, 65 (4), ss.1637-1688.
  • ERDEM, Ziyaettin, Mustafa Çeltek, Behzat Diken (2020), “Boğazlama ile Üç Çocuğunu Öldüren Anne; Maternal Filisid Olgusu”, Olgularla Adli Tıp ve Adli Bilimler, Editör: Halis Dokgöz, Özyurt Matbaacılık, ss.153-157.
  • GÖKBURUN, İbrahim (2020), “Türkiye’de Demografik Dönüşüm Sürecinde Nüfus Politikalarının Rolü”, Gelecek Vizyonlar Dergisi, 4, Coğrafya Özel Sayısı, ss.1-15.
  • HERN, Warren M. (1995), “Abortion: Medical and Social Aspects”, In Encyclopedia of Marriage and the Family, David Levinson, Ed. New York: Simon & Schuster MacMillan, Chapter 1, pp.1-7.
  • KIRCI, Güven Seçkin, Hatice Sonay Yalçın Cömert, Erdal Özer (2017), “Anne-Çocuk Cinayetleri: Medea Kompleksi”, Adli Tıp Bülteni, (2) 22, ss.130-133.
  • KONAN, Belkıs (2008), “Osmanlı Devleti’nde Çocuk Düşürme Suçu”, AÜHFD, C. 57, S. 4, ss.319-335.
  • KÖSE, Mustafa, Özlem SERTKAYA DOĞAN (2022), “Nüfus Politikaları Bağlamında Türkiye Nüfusunun Demografik Dönüşümü, Yapısal Değişimi ve Geleceği”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (74), ss.247-267.
  • MİLLET, Laura J., M.D. (2005), “Denial of Pregnancy”, Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc., ss.81-104.
  • OBERMAN, Michelle, J.D., M.P.H (2005), “A Brief History of Infanticide and the Law”, Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc., ss.3-18.
  • OKTAY, Elif Yüksel (2014), “Türkiye’de Cumhuriyet’in İlanından Günümüze Uygulanan Nüfus Politikaları”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (7), ss.31-53.
  • PİTT, Steven E., Erin M. Bale (1995), “Neonaticide, Infanticide, and Filicide: A Rewiev of the Literature”, Bull Am Acad Psychiatry Law, Vol. 23, No 3, ss.375-386.
  • PORTER, Theresa, Helen Gavin (2010), “Infanticide and Neonaticide: A Rewiew of 40 Years of Research Literature on Incidence and Causes”, Trauma, Violence & Abuse, 11 (3), ss.99-112.
  • SABLONE, Sara, Anna Margari, Francesco Introna, Roberto Catanesi, Gabriele Mandarelli (2023), “Denial of pregnancy and neonaticide: A historical overwiev and case report”, Journal of Forensic Sciences, 68, ss.688-695.
  • SPİNELLİ, Margaret G., M.D. (2005), “Neonaticide: A Systematic Investigation of 17 Cases”, Infanticide: Psychosocial and Legal Perspectives on Mothers Who Kill, (Edited by Margaret G. Spinelli, M.D.), American Psychiatric Publishing, Inc., ss.105-118.
  • TEZCAN, Sabahat, Banu AKADLI ERGÖÇMEN, Türkiye'de İsteyerek Düşükler, Türkiye Halk Sağlığı Dergisi, 2012;10, Özel Sayı 1: Düşükler, ss.36-42.
  • VELLUT, Natacha, Jon M. COOK, Anne TURSZ (2012), “Analysis of the Relationship Between Neonaticide and Denial of Pregnancy Using Data from Judicial Files”, Child Abuse & Neglect, 36, ss.553-563.
  • YILMAZ, Sema Dereli, Emel EGE, Belgin AKIN, Çetin ÇELİK (2011), “15-49 Yaş Kadınların Kürtaj Nedenleri ve Kontraseptif Tercihleri”, Florence Nightingale Journal of Nursing, 18 (3), ss.156-163.
  • YILMAZ, Tuba Demirci (2015), “Osmanlı ve Erken Cumhuriyet Dönemi Türkiye Modernleşmesinde Annelik Kurguları (1840-1950)”, Cogito (81), ss.66-90.
  • Akşam Gazetesi
  • Anadolu Gazetesi
  • Açıksöz Gazetesi
  • Cumhuriyet Gazetesi
  • İkdam Gazetesi
  • Milliyet Gazetesi
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkiye Cumhuriyeti Tarihi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ahmet Yılmaz 0000-0002-6673-7844

Yayımlanma Tarihi 1 Temmuz 2024
Gönderilme Tarihi 14 Şubat 2024
Kabul Tarihi 13 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 28

Kaynak Göster

Chicago Yılmaz, Ahmet. “ERKEN CUMHURİYET DÖNEMİNDE KÜRTAJ YASAĞI İLE İLİŞKİLİ SUÇLAR VE BASINDAKİ YANSIMALARI”. Belgi Dergisi, sy. 28 (Temmuz 2024): 49-74. https://doi.org/10.33431/belgi.1437309.