TÜRKÇEDE ÇOCUK KAVRAMI

Yıl 1977, Cilt: 25 Sayı: 1977, 1 - 16, 01.01.1977

Saadet Çağatay

Öz

Çocuk sözcüğü Türk lehçeleri arasında “insan yavrusu” anlamıyla yalnız Türkiye Türkçesinde ve Kırım Türkçesinde bulunmaktadır. Kâşgarlı Mahmut’un Divanü Lûgati’t-Türk’ünde ise çocuk “domuz yavrusu, her şeyin küçüğü olarak açıklanmıştır. Kâşgarlı’nın verdiği bu anlama bakarak sözcüğün asıl anlamanın “domuz yavrusu” olduğu, sonradan anlam kaymasıyla “insan yavrusu” anlamını kazandığı sanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkçe, Lehçe

Kaynakça

• Abu Hay. A. Caferoğlu, Abû Hayyân, Kitâb al-İdrâk li-lisân al-Atrâk, İstanbul, 1931.
• Altay-Rus. Slov. N.A. Baskakov, Russko-Altayskiy Slovar, Moskova, 1964.
• Altun Yaruk Suvarnaprabhasa, yayınlayanlar: W. Randloff - S.E. Malov, St. Petersburg, 1913-1917, ve S. Çağatay, Altun Yaruk’ tan İki Parça, Ankara, 1945.
• Azeri Sözl. Azerbaycança Rusça Sözlük, Bakı, 1941.
• DS. Derleme Sözl. Derleme Sözlüğü, TDK, Ankara, 1963-1976.
• Gaziantep Ö.A Aksoy, Gaziantep Ağzı III, TDK, Ankara, 1946.
• Tarama Sözl. Tanıklarıyla Tarama Sözlüğü, TDK, Ankara, 1964-1972.
• Uyg. E. Uyg. A. Caferoğlu, Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü, TDK, İstanbul, 1968.