Araştırma Makalesi
Yıl 1991,
Cilt: 39 Sayı: 1991, 55 - 64, 01.01.1994
Öz
Türk dilinin, VI.-XI. Yüzyılları arasındaki devresi, çeşitli etkenlere
bağlı bazı ses ve şekil bilgisi özellikleri ve kelime kadrosundaki ayrılıklara
rağmen, dil yapısı ve tarihi gelişme şartları bakımından genel olarak
birbirinin devamından ibaret tek bir kol halinde yol aldığı devredir.
Kaynakça
- V. TÜRK TARİH KONGRESİ, ANKARA 1956.
- Z.KORKMAZ, ESKİ TÜRKÇEDEKİ OĞUZCA BELİRTİLER, TDAY-BELLETEN 1972.
- A.DİLAÇAR, TÜRK LEHÇELERİNİN MEYDANA GELİŞİNDE GENEL TEMAYÜLLERİN KOYULAŞMASI VE KÖRLENMESİ, TDAY-BELLETEN 1957.
Yıl 1991,
Cilt: 39 Sayı: 1991, 55 - 64, 01.01.1994
Öz
Kaynakça
- V. TÜRK TARİH KONGRESİ, ANKARA 1956.
- Z.KORKMAZ, ESKİ TÜRKÇEDEKİ OĞUZCA BELİRTİLER, TDAY-BELLETEN 1972.
- A.DİLAÇAR, TÜRK LEHÇELERİNİN MEYDANA GELİŞİNDE GENEL TEMAYÜLLERİN KOYULAŞMASI VE KÖRLENMESİ, TDAY-BELLETEN 1957.
Toplam 3 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 1994 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1991 Cilt: 39 Sayı: 1991 |
