Araştırma Makalesi
Yıl 1994,
Cilt: 42 Sayı: 1994, 123 - 130, 01.01.1996
Öz
Bilindiği gibi, Türkçe son ekli bir eklemeli dildir.
Türkçede ön ekler yoktur. Kelime şekil yapısına dikkat edilince onun son derece
tertipli ve açık olduğu göze çarpar. Başında kök, kökten sonra yapım ve çekim
ekleri bulunur. Morfolojik unsurlar birbirinin arkasından gelerek uzun bir sıra
tutar.
Kaynakça
- F.G.İSHAKOV, A.A.PALMBAH, GARMMATİKA TUVİNSKOGO YAZIKA, FONETİKA İ MORFOLOGİYA, MOSKOVA 1961.
- M. ERGİN, TÜRK DİL BİLGİSİ, SOFYA 1967.
- K.ERASLAN, ESKİ TÜRKÇEDE İSİM-FİİLLER, İSTANBUL 1980.
Yıl 1994,
Cilt: 42 Sayı: 1994, 123 - 130, 01.01.1996
Öz
Kaynakça
- F.G.İSHAKOV, A.A.PALMBAH, GARMMATİKA TUVİNSKOGO YAZIKA, FONETİKA İ MORFOLOGİYA, MOSKOVA 1961.
- M. ERGİN, TÜRK DİL BİLGİSİ, SOFYA 1967.
- K.ERASLAN, ESKİ TÜRKÇEDE İSİM-FİİLLER, İSTANBUL 1980.
Toplam 3 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 1996 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1994 Cilt: 42 Sayı: 1994 |
