Araştırma Makalesi
Yıl 2002,
Cilt: 50 Sayı: 2002/1, 82 - 94, 01.01.2006
Öz
Bilindiği gibi "en" sözü, Eski Türkçe dönemi eserlerinden beri takip edebildiğimiz ve bugün de birçok yaşayan Türk lehçesinde kullanılan bir sözdür. "en" sözü, eski devir metinlerinde "an/ang", "en/eng", "in/ing", bazen de "em" ve "am" şeklinde kullanılmıştır ve bugün de "em" şekli hariç "en/eng", "in/ing", "en" şeklinde kullanılmaya devam edilmektedir. Bu sözün bilinen temel işlevi de, sıfatların ve zarfların önünde kullanılıp, o sıfat veya zarfın pekiştiricisi olmaktır. Biz, bu yazımızda "en" sözünün farklı bir kullanımından söz edeceğiz.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Jiyen Jırav, Poskan El, Nökis, 1998.
- Karakalpak Edebiyatı Hrestomatiyası, Nökis, Bilim, 1998.
- Ali Fehmi Karamanlıoğlu, Kıpçak Türkçesi Grameri, TDK Yay., Ankara, 1994.
- Kazak Halkının Salt Destürleri, Almatı, Rawan, 1994.
- Hüseyin Namık Orkun, Eski Türk Yazıtları, TDK Yay., Ankara, 1987.
Yıl 2002,
Cilt: 50 Sayı: 2002/1, 82 - 94, 01.01.2006
Öz
Kaynakça
- Jiyen Jırav, Poskan El, Nökis, 1998.
- Karakalpak Edebiyatı Hrestomatiyası, Nökis, Bilim, 1998.
- Ali Fehmi Karamanlıoğlu, Kıpçak Türkçesi Grameri, TDK Yay., Ankara, 1994.
- Kazak Halkının Salt Destürleri, Almatı, Rawan, 1994.
- Hüseyin Namık Orkun, Eski Türk Yazıtları, TDK Yay., Ankara, 1987.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2002 Cilt: 50 Sayı: 2002/1 |