Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

-van EKİNİN YAPISI

Yıl 2006, Cilt: 54 Sayı: 2006/2, 41 - 50, 01.01.2009

Öz

Çağdaş Türk dili alanında, Oğuz grubundan olan Türkiye Türkçesi, Azerbaycan
Türkçesi ve Türkmen lehçesinde tespit edilen –van (~ -pan~ -baŋ) eki, Türk dilinin ekler
düzenine sayılı türemeler vermiştir. Nitekim, günümüz Türkiye Türkçesinde –gerek
ağızlarda gerekse yazı dilinde- kullanılmakta olan yayvan’la bu sözün Azerbaycan
Türkçesi ve Türkmence biçimleri olan yaypan ve yaybaŋ, taşıdıkları ekler bakımından
göze çarpan türemelerdir. Fiilden isim yapan –van (~ -pan~ -baŋ) eki, pekiştirmeli
fiiller türeten –pa-/-pe- eki ile fiilden isim türeten –ŋ ekinin birleşmesiyle oluşmuştur.

Kaynakça

  • Necip, Emir Necipoviç (1995), Yeni Uygur Türkçesi Sözlügü, (çev. İklil Kurban), Ankara:TDK yayınları.
  • Nemeth, Gyula (1990), Kumuk ve Balkar Lehçeleri Sözlüğü, (çev. Kemâl Aytaç), Ankara:TDK yayınları.
  • Ryumina-Sırkaşeva, L. T. ve N. A. Kuçigaşeva (2000), Teleüt Ağzı Sözlüğü, (çev. Şükrü
  • Halûk Akalın ve Caştegin Turgunbayev), Ankara: TDK yayınları.
  • Tannagaşeva, N. N. Kurpeşko ve Şükrü Halûk Akalın (1995), Şor Sözlüğü, Adana: ÇukurovaÜniversitesi Basımevi.
  • Tavkul, Ufuk (2000), Karaçay-Malkar Türkçesi Sözlüğü, Ankara: TDK yayınları.
  • Tarama Sözlüğü I-VIII (1963-1972), Ankara: TDK yayınları.
  • TDK Söz Derleme Dergisi III (1947), İstanbul:TDK yayınları.

-van EKİNİN YAPISI

Yıl 2006, Cilt: 54 Sayı: 2006/2, 41 - 50, 01.01.2009

Öz

In modern Turkish language field,the suffix -van(~baŋ) in Turkey Turkish,

Azerbaijan Turkish and Turkmen dialect which belong to Oghuz group, has provided

limited derivations for the system of Turkish language’s affixes. As a matter of fact,

yayvan which is used in today’s Turkey Turkish –in both local dialects and in written

languages- and yaypan and yaybaŋ which yayvan’s Azerbaijan Turkish and Turkmen

forms are prominent derivations from the point of affixes. Deverbal nominal suffix

–van (~ -pan~ -baŋ) has been formed with the combination of -pa-/-pe- suffix which

derives intensive verbs and deverbal nominal suffix –ŋ.

Kaynakça

  • Necip, Emir Necipoviç (1995), Yeni Uygur Türkçesi Sözlügü, (çev. İklil Kurban), Ankara:TDK yayınları.
  • Nemeth, Gyula (1990), Kumuk ve Balkar Lehçeleri Sözlüğü, (çev. Kemâl Aytaç), Ankara:TDK yayınları.
  • Ryumina-Sırkaşeva, L. T. ve N. A. Kuçigaşeva (2000), Teleüt Ağzı Sözlüğü, (çev. Şükrü
  • Halûk Akalın ve Caştegin Turgunbayev), Ankara: TDK yayınları.
  • Tannagaşeva, N. N. Kurpeşko ve Şükrü Halûk Akalın (1995), Şor Sözlüğü, Adana: ÇukurovaÜniversitesi Basımevi.
  • Tavkul, Ufuk (2000), Karaçay-Malkar Türkçesi Sözlüğü, Ankara: TDK yayınları.
  • Tarama Sözlüğü I-VIII (1963-1972), Ankara: TDK yayınları.
  • TDK Söz Derleme Dergisi III (1947), İstanbul:TDK yayınları.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Erol Güngördü Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006 Cilt: 54 Sayı: 2006/2

Kaynak Göster

APA Güngördü, E. (2009). -van EKİNİN YAPISI. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 54(2006/2), 41-50.