Araştırma Makalesi
Yıl 2008,
Cilt: 56 Sayı: 2008/1, 71 - 80, 01.01.2010
Öz
Türkçede zarflar, sadece fiilleri değil, sıfatları ve zarfları da niteleyebilen yardımcı
sözcüklerdir. Böylece zarflar; isim soylu olan sıfat ya da zarfların belirteçleri olduklarında
aynı sıfatlar gibi tamlayan tamlanan ilişkisi içerisinde bir sözcük grubu yani
“tamlama grubu” oluşturabilmektedirler. Bu makalede (zarf+sıfat), (zarf+zarf) şeklindeki
tamlama grubu dikkatlere sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Gemalmaz , Efrasiyap (1989), “Uyum ve Standart Türkiye Türkçesinde
- Uyumlar”, Atatürk Üniversitesi Fen‑Edebiyat Fakültesi Edebiyat BilimleriAraştırma Dergisi, 17: 23‑24
- Gencan , Tahir Nejat (2001), Dilbilgisi, Ankara: Ayraç Yay.
- Gülensoy , Tuncer (2000), Türkçe El Kitabı, Ankara: Akçağ Yay.
- Hatiboğlu , Vecihe (1972), Türkçenin Sözdizimi, Ankara: TDK Yay.
- Hengirmen , Mehmet (1997), Türkçe Dilbilgisi, Ankara: Engin Yay.
- Kara , Funda (2001), Namık Kemal’in Mektuplarında Söz Dizimi, ErzurumAtatürk Üniversitesi: Basılmamış Doktora Tezi
- Karahan , Leyla (2007), Türkçede Söz Dizimi, Ankara: Akçağ Yay., 12.Baskı
- Karaörs , M. Metin (1993), Türkçenin Söz Dizimi ve Cümle Tahlilleri,Kayseri: Erciyes Ü Yay.
- Korkmaz , Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara:TDK Yay.
- Şimşek , Rasim (1987), Örneklerle Türkçe Söz Dizimi, Trabzon.
- Yılmaz , Çağlayan (2003), Atebetü’l‑Hakayık’ın Söz Dizimi, Erzurum: AtatürkÜniversitesi: Basılmamış Yüksek Lisans Tezi
Yıl 2008,
Cilt: 56 Sayı: 2008/1, 71 - 80, 01.01.2010
Öz
In Turkish adverbs are auxiliary words that qualify/quantify not only verbs but
also adjectives and adverbs. Thus adverbs can form a word group like adjectives,
in a determinative and determined manner, namely “determinative group” when
they become a determinant of noun based adjectives or adverbs. Here in this article
(adverb+adjective), (adverb+adverb), “determinative group” is represented.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Gemalmaz , Efrasiyap (1989), “Uyum ve Standart Türkiye Türkçesinde
- Uyumlar”, Atatürk Üniversitesi Fen‑Edebiyat Fakültesi Edebiyat BilimleriAraştırma Dergisi, 17: 23‑24
- Gencan , Tahir Nejat (2001), Dilbilgisi, Ankara: Ayraç Yay.
- Gülensoy , Tuncer (2000), Türkçe El Kitabı, Ankara: Akçağ Yay.
- Hatiboğlu , Vecihe (1972), Türkçenin Sözdizimi, Ankara: TDK Yay.
- Hengirmen , Mehmet (1997), Türkçe Dilbilgisi, Ankara: Engin Yay.
- Kara , Funda (2001), Namık Kemal’in Mektuplarında Söz Dizimi, ErzurumAtatürk Üniversitesi: Basılmamış Doktora Tezi
- Karahan , Leyla (2007), Türkçede Söz Dizimi, Ankara: Akçağ Yay., 12.Baskı
- Karaörs , M. Metin (1993), Türkçenin Söz Dizimi ve Cümle Tahlilleri,Kayseri: Erciyes Ü Yay.
- Korkmaz , Zeynep (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara:TDK Yay.
- Şimşek , Rasim (1987), Örneklerle Türkçe Söz Dizimi, Trabzon.
- Yılmaz , Çağlayan (2003), Atebetü’l‑Hakayık’ın Söz Dizimi, Erzurum: AtatürkÜniversitesi: Basılmamış Yüksek Lisans Tezi
Toplam 12 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2010 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 56 Sayı: 2008/1 |