GENEL TÜRKÇE BAĞLAMINDA TÜRKİYE TÜRKÇESİNDE ŞİMDİ VE İŞTE SÖZCÜKLERİNİN ETİMOLOJİSİ*

Yıl 2009, Cilt: 57 Sayı: 2009/1, 93 - 98, 01.01.2010

Marek Stachowskı

Öz

Türkiye Türkçesinin söz varlığının kökenini araştırırken, genel Türkçe arka

planının da dikkate alınması gerektiği kesinlikle şüphe götürmez. Bu gerçek, bazı

durumlarda birçok başka durumda olduğundan çok daha esastır. Burada da genel

Türkolojiye ait bir dil karşılaştırması yapılmadan önce kökenleri açıklanamayan

sözcükler üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler

GENEL TÜRKÇE, TÜRKİYE TÜRKÇESİ, ŞİMDİ VE İŞTE SÖZCÜKLERİ

Kaynakça

• Pomorska, M. (2004), Middle Chulym Noun Formation, Kraków.
• Poppe, N. (1926), “Die Tschuwassische Sprache in ihrem Verhältnis zu den Türksprachen”,Kőrösi Csoma Archivum 2: 65-83.
• Radloff, W. (1868), Proben der Volksliteratur der türkischen Stämme Süd-Sibiriens,II, St. Petersburg.
• Räsänen, M. (1957), Materialien zur Morphologie der türkischen Sprachen, Helsinki.
• Rassadin, V. I., (1971), Fonetika i Leksika Tofalarskogo Yazıka, Ulan-Ude.
• - (1978), Morfologiya tofalarskogo yazıka v sravnitel‘nom osveşçenii, Moskva.
• - (1995), Tofalarsko-russkiy, russko-tofalarskiy slovar’. Irkutsk.Schönig, C. (1995), “qa:ño und Konsorten”, Erdal, M.-Tezcan, S. (ed.): Beläk Bitig [FS G. Doerfer], Wiesbaden: 177-187.
• Tatarıncev, B. I. (2000), Ètimologiçeskiy slovar’ tuvinskogo yazıka, I, Novosibirsk.
• - (2002), Ètimologiçeskiy slovar’ tuvinskogo yazıka, II, Novosibirsk.
• Tekin, T. (1996), “Altaic Etymologies, I”, International Journal of Central AsianStudies I: 245-268.
• Tıetze, A. (2002), Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugati I/Sprachgeschichtlichesund Etymologisches Wörterbuch des Türkei-Türkischen, İstanbul-Wien.