İŞLETME FONKSİYONLARININ DÖNÜŞÜMÜNDE: YAPAY ZEKÂ

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 2, 111 - 123, 29.11.2024

Tuğba Bulut

Öz

Yapay zeka teknolojilerinde yaşanan baş döndürücü ivme iş dünyasını da etkisi altına almış ve iş yapma usul ve biçimlerinde bu teknolojinin etkileri gün geçtikçe artmaktadır. Dördüncü sanayi devriminin başlamasıyla birlikte dijital gelişmeler kurumlar için önem kazanmış ve organizasyon yapıları yeniden tasarlanmaya başlamıştır. Yeni müşteri profilleri oluşturup, yeni trendler yaratabilmesi ve hedef kitlelere kısa sürede ulaşabilmesi yapay zekayı pazar ortamında bir rekabet aracı haline getirmiştir. Nitekim üretimden insan kaynaklarına, insan kaynaklarından pazarlamaya kadar işletmeleri oluşturan birimler yapay zeka teknolojilerinin etkisiyle bir dönüşüm içerisindedir. Bu noktada öncü bir teknoloji olarak işletme verimliliğini arttırma, maliyet kontrolü sağlama, karar alma süreçleri üzerinde optimal denge sağlama, zaman faydası sağlama, pazarlama uygulamaları ve süreçlerini daha etkin hale getirmesi bakımından yapay zeka dönüşümde söz sahibi olmaya başlamıştır.Dolayısıyla dönüşümdeki etkileri bağlamında İşletmelerin rekabetçi yapılarını nasıl etkileyeceği, örgüt fonksiyonları ve süreçleri üzerinde ne gibi değişikliklere yol açacağı ve işletmeler üzerinde bu teknolojinin gelecek projeksiyonu bağlamında ne gibi etkiler yaratabileceği değerlendirilmesi gereken önemli konuların başında gelmektedir. Buradan hareketle çalışmada yapay zekanın gelişimi ve işletmeler üzerinde ne gibi değişikliklere sebep olduğu, hangi yetkinlikleriyle kullanım alanı oluşturduğu ve işletme fonksiyon ve süreçlerine olan etkileri ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yapay Zeka, İşletme Yönetimi, İşletme Fonksiyonları

Kaynakça

• Aksu, H. (2019). Dijitopya: Dijital Dönüşüm Yolculuk Rehberi. İstanbul: Pusula Yayıncılık.
• Alon, I., Qi, M. ve Sadowski, R. J. (2001). Forecasting Aggregate Retail Sales:: A Comparison Of Artificial Neural Networks and Traditional Methods. Journal of Retailing And Consumer Services, 8(3), 147-156.
• Alper, A. E. ve Alper, F.Ö. (2020), Industry 4.0 Revolutıon And Its Impacts On Labor Markets. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(3), 441- 460.
• Awasthi, M., Ingole, M. ve Kureshi, M. (2023). Örgütsel İtibarın Artırılmasında İnsan Kaynakları Yönetimi Stratejisinin Psikolojik Rolü Keşifsel Bir Çalışma. ReAttach Terapisi ve Gelişimsel Çeşitlilikler Dergisi , 6 (2), 814-826.
• Becker, B. E., Huselid, M. A. ve Pickus, P. S. (1997). HR As a Source of Shareholder Value: Research and Recommendations. Human Resource Management, 36(1), 39–47.
• Bhagat, M. (2020). The Study of Effect and Influence of Digitalization on HRM Practices. İn India. International Journal of Innovative Science and Research Technology, 5(11), 1009-1012.
• Choudhuri, P. S. (2014). Information technology in fulfillment of the various needs of the LICI Customers. Zenith International Journal of Business Economics & Management Research, 4(2), 203-210.
• Celayir, D. ve Celayir, Ç. (2020). Dijitalleşmenin Denetim Mesleğine Yansımaları. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(6), 128-148.
• Demirhan, A., Kılıç, Y. A. ve İnan, G. (2010). Tıpta Yapay Zekâ Uygulamaları. Yoğun Bakım Dergisi, 9(1), 72.
• Erkutlu, H., Ergün, E. E., Köseoğlu, İ. Ve Vurgun, T. (2023). Yapay Zekâ ve Örgütsel Davranış. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 13(3), 1403-1417.
• Erturan, İ. E. ve Ergin, E. (2017). Muhasebe Denetiminde Nesnelerin İnterneti: Stok Döngüsü. Muhasebe Ve Finansman Dergisi, (75), 13-30.
• Furnham, A., Jackson, C. J. ve Miller, T. (1999). Personality, Learning Style And Work Performance. Personality And İndividual Differences, 27(6), 1113-1122.
• Ghafoorpoor Yazdi, P., Azizi, A. ve Hashemipour, M. (2018). An Empirical İnvestigation Of The Relationship Between Overall Equipment Efficiency (OEE) And Manufacturing Sustainability İn İndustry 4.0 With Time Study Approach. Sustainability, 10(9), 3031.
• Göktas, O., Baysal, E., Ozen, E., Mammadov, R. ve Duru, M. E. (2008). Decay Resistance and Color Stability Of Wood Treated With Juglans Regia Extract. Wood Research, 53(3), 27-36.
• Göktaş, P. ve Baysal, H. (2018). Türkiye’de Dijital İnsan Kaynaklari Yönetiminde Bulut Bilişim. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(4), 1409-1424.
• Gülşen, I. (2019). İşletmelerde Yapay Zekâ Uygulamaları Ve Faydaları: Perakende Sektöründe Bir Derleme. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 11(2), 407-436.
• Günay, D. (2002). Sanayi Ve Sanayi Tarihi. Mimar ve Mühendis Dergisi, 31(2002), 8-14.
• Janvrin, D. J. ve Watson, M. W. (2017). “Big Data”: A new twist to accounting. Journal of Accounting Education, 38, 3-8.
• Jepsen, M. ve Drahokoupil, J. (2017) The Digital Economy And Its Implications for Labor: The Consequences Of Digitalization For The Labor Market. European Review Of Labor And Research, 23(3), 249-252.
• Kaval, H. (2008). Uluslararası Finansal Raporlama Standartları (IFRS/IAS) Uygulama Örnekleri ile Muhasebe Denetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Kaya, M. (2014). Kurumsal Yönetim İlkelerinin Muhasebe Mesleki Etik Kuralları Açısından Değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Keskenler, M. F. ve Keskenler, E. F. (2017). Geçmişten Günümüze Yapay Sinir Ağları ve Tarihçesi. Takvim-i Vekayi, 5(2), 8-18.
• Kelley, K. H., Fontanetta, L. M., Heintzman, M. ve Pereira, N. (2018). Artificial Intelligence: Implications for Socıal Inflation and Insurance. Risk Management and Insurance Review, 21(3), 373-387.
• Kılıç, S. ve Alkan, R. M. (2018). Dördüncü Sanayi Devrimi Endüstri 4.0: Dünya ve Türkiye değerlendirmeleri. Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 2(3), 29-49.
• Kırılmaz, S. K. (2020). İnsan Kaynakları Yönetiminde Yaşanan Dijital Dönüşüm: İşletmelerin Dijital İKY Uygulamalarının Araştırılması. Research Journal of Business and Management, 7(3), 188-200.
• McDuff, D. ve Czerwinski, M. (2018). Designing Emotionally Sentient Agents. Communications of The ACM, 61(12), 74-83.
• McCorduck, P., Minksy, M., Selfrdge, O. ve Simon, H. (1977), History Of Artificial İntelligence. IJCAI Proceedings. 952-954.
• Öztemel, E. (2018). Eğitimde Yeni Yönelimlerin Değerlendirilmesi ve Eğitim 4.0. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 1(1), 25-30.
• Raff, L., Schneider, J., Pai, P. ve Signorelli, D. (2016). U.S. Patent Application No. 29/511,229.
• Rana, G. ve Sharma, R. (2019). Emerging Human Resource Management Practices İn Industry 4.0. Strategic HR Review, 18(4), 176-181.
• Schneider, S. ve Leyer, M. (2019). Me Or İnformation Technology? Adoption Of Artificial İntelligence in The Delegation Of Personal Strategic Decisions. Managerial and Decision Economics, 40(3), 223-231. Shanks, R., Sinha, S. and Thomas, R.J. (2016). Judgment Calls: Preparing Leaders Tothrive İn The Age Of İntelligent Machines (Accenture Institute For Highperformance Research Report). Accenture,https:// www.accenture.com/t20170411T174032Z__w__/us-en/_acnmedia/PDF-19/Accenture-Strategy-WorkforceJudgment-Calls-V2. adresinden 01.06.2024 tarihinde alınmıştır.
• Tandoğan, M. (2022). Stratejik İnsan Kaynakları ve Yapay Zekâ Uygulamaları. Socıal Scıences Studıes Journal (Sssjournal), 6(57), 961-969.
• Uğurlu, H. Ü. A., ve Doğan, A. (2023). İnsan Kaynakları Yönetiminde Dijital Dönüşüm Ve Dijitalleşen İşe Alım İşlevi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(45), 1-16.
• Varzau, A. A. (2022). Assessing Artificial İntelligence Technology Acceptance in Managerial Accouting. Electronics, 11(14), 2256.
• Verma, S., Sharma, R., Deb, S. ve Maitra, D. (2021). Artificial İntelligence in Marketing: Systematic Review And Future Research Direction. International Journal of Information Management Data Insights, 1(1), 1-8.
• Yılancı, F. M., Yıldız, B. ve Kiracı, M. (2016). Muhasebe Denetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yıldırım, F. (2018). Dijital Dönüşüm Kalkınmada Anahtar Verimlilik. T.C. Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Aylık Yayın Organı, 30(352), 11.
• Yilmaz, C. ve Erkollar, A. (2018), Endüstri 4.0’ın İnsan Kaynakları Planlaması Üzerine Etkileri, 5th International Management Information Systems Conference, October 24-26, Ankara.
• Yücel, G., ve Adiloğlu, B. (2019). Dijitalleşme-Yapay Zekâ ve Muhasebe Beklentiler. Muhasebe Ve Finans Tarihiaraştırma Dergisi, (17), 47-60.
• Wagner, D. N. (2020). Augmented Human-Centered Management. Human Resource Development For Highly Automated Business Environments. Journal Of Human Resource Management, 23(1), 13-27.
• Wierschem, D. C., Jimenez, J. A. ve Mendez Mediavilla, F. A. (2020). A Motion Capture System for The Study of Human Manufacturing Repetitive Motions. The International Journal of Advanced Manufacturing Technology, 110, 813-827.
• Zhang, Song, M. ve He, H. (2020). Achieving the Success of Sustainability Development Projects Through Big Data Analytics and Artificial Intelligence Capability. Sustainability, 12(3), 1-23.
• Qin, J., Liu, Y. ve Grosvenor, R. (2016). A Categorical Framework of Manufacturing for İndustry 4.0 and Beyond. Procedia Cirp, 52, 173-178.