Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MUNICIPALITIES' USAGE OF SOCIAL MEDIA: SAMPLE OF UNESCO WORLD HERITAGE TURKISH CITIES

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 31, 31.07.2024

Öz

This study discussed the use of social media in Turkish cities on the UNESCO World Heritage list. The aim of the research is to examine the social media usage patterns of the municipalities of the Turkish cities on the UNESCO World Heritage list and how, how often and for what purpose these cities use social media. In this regard, the posts of Pamukkale, Safranbolu and Göreme municipalities, which are on the Unesco World Heritage permanent list, and Mardin-Midyat, Eskişehir-Odunpazarı and Alanya municipalities, which are on the Unesco World Heritage temporary list, on Facebook, Instagram, Twitter and Youtube platforms within 10 months period were analyzed by content analysis method. As a result, it has been observed that the cities on the UNESCO World Heritage lists mostly use social media platforms for the purpose of promoting events and services. Municipalities use social media platforms as a one-way communication tool, just like traditional media tools, and do not benefit from the interactive and participatory features of social media. In addition, in line with the social media usage status of the relevant municipalities, the most actively used platforms are Instagram and Facebook; The platform they use least is YouTube.

Kaynakça

  • Aşkun, İ. C. (1990). Halkla İlişkiler ve İletişim. Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 7-15.
  • Aziz, A. (2022). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Bhatia, I. ve Mabillard, V. (2022). How Do Cities Use Their Communication Channels? A Study of Social Media Adoption in Two European Federal States. Electronic Government, 18(2), 119-136.
  • Bonsón, E., Torres, L., Royo, S. ve Flores, F. (2012). Local E-government 2.0: Social Media and Corporate Transparency in Municipalities. Government Information Quarterly, 123-132.
  • boyd, D. m. ve Ellison, N. B. (2008). Social Network Sites: Definition, History, and Scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 210-230.
  • Faber, B., Budding, T. ve Gradus, R. (2020). Assessing Social Media Use in Dutch Municipalities: Political, Institutional, and Socio-Economic Determinants. Government Information Quarterly. Fiske, J. (2019). İletişim Çalışmalarına Giriş. (S. İrvan, Çev.) Ankara: Pharmakon Yayınevi.
  • Geray, H. (2019). Medyanın Yeni Ekonomisinde Kurumsal İletişim Gazeteler, Televizyonlar, Reklamcılık ve Halkla İlişkilerde Dijital Dönüşüm. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Kaplan, A. M. ve Haenlein, M. (2010). Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59-68.
  • Kaya, B. ve Demirdöven, B. (2019). Büyükşehir Belediyelerinde Sosyal Medya Kullanımı: Sorunlar ve Öneriler. VI. Yıldız Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi (2407-2420). İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kılıç, N. P. ve Dikmen, E. Ş. (2021). Sayısal Belediyecilik: Türkiye’deki Belediyelerin Yeni Medya Kullanımları. Erciyes İletişim Dergisi, 8(2), 795-811.
  • Kılıçaslan, E. (2013). Örgütsel İletişim. A. Yaşar, D. Aydoğan, A. Eğinli, K. Kılıç, E. Kılıçaslan, Ö. Özdem, S. Özsavaş, Y. Aktaş ve K. Kılıç (Dü.), Bir Bakışta İletişim içinde (211-242). Edirne: Paradigma Akademi Yayınları.
  • Luhmann, N. (1992). What is Communication. Communication Theory, 2(3), 251-259. Manovich, L. (2001). The Language of New Media. Massachusetts Institute of Technology.
  • Matisaeva, D. ve Maksüdünov, A. (2023). Kırgızistan’da Belediyelerin Sosyal Medya Kullanımına İlişkin Genel Bir Değerlendirme. Güncel Pazarlama Yaklaşımları ve Araştırmaları Dergisi, 4(1), 15-27. Murphy, M. A. (1991). No More "What Is Communication". Communication Research, 18(6), 825- 833.
  • Mutlu, E. (1998). İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk Sineması. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 2(2), 32–38.
  • Rogers, M. E. (1986). Communication Technology ‘The New Media in Society’. New York: The Free Press.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1995). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Sayılganoğlu, S. (2018). Kurumsal İletişim Bağlamında Belediyelerde Kurumsal Twitter Hesabı Kullanımı. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 389-406. Bitlis Eren Sosyal Araştırmalar Dergisi
  • Svidroňová, M. M., Kaščáková, A. ve Vrbičanová, V. (2018-2019). Can Social Media be a Tool for Participatory Governance in Slovak Municipalities ? The NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 11(2), 81-101.
  • Tarhan, A. (2012). Büyükşehir Belediyelerinin Sosyal Medya Uygulamalarına Halkla İlişkiler Modellerinden Bakmak. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi (35), 79-101.
  • Uzunoğlu, E., Onat, F., Aşman Alikılıç, Ö. ve Yeygel Çakır, S. (2009). İnternet Çağında Kurumsal İletişim. İstanbul: Say Yayınları.
  • Williams, R. (2018). Anahtar Sözcükler. (S. Kılıç, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yaman, M. (2018). Belediyelerin Sosyal Medyadan faydalanma Biçimleri: Kütahya İli ve İlçe Belediyeleri İçerik Analizi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(20), 224-243.
  • Yanık, A. (2016). Yeni Medya Nedir Ne Değildir? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 898-910.
  • Yavuz, C. ve Duvan, Y. (2019). Belediyelerin Kurumsal İletişiminde Sosyal Medya: Karadeniz Bölgesi Örneği. Kent Akademisi, 12(4), 682-702.
  • Zıllıoğlu, M. (1993). İletişim Sorunları ve İlkeleri- Etkileşim ve Empati. M. Zıllıoğlu, A. Yüksel ve H. Gürgen (Dü.), İletişim Bilgisi içinde (99-108). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi.

BELEDİYELERİN SOSYAL MEDYA KULLANIMI: UNESCO DÜNYA MİRASI TÜRK KENTLERİ ÖRNEĞİ

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 31, 31.07.2024

Öz

Teknolojinin gelişmesiyle birlikte ortaya çıkan yeni iletişim teknolojileri birey ve kurumlara iletişim bağlamında yenilikler sunmuştur. Sosyal medya platformları kurum ve birey arasındaki iletişimin sağlıklı düzeyde devam edebilmesi bağlamında önem arz etmektedir. Amaç; UNESCO Dünya Mirası listesindeki Türk kent belediyelerinin sosyal medya kullanım şekilleri incelenerek ilgili belediyelerin kurumsal iletişim bağlamında sosyal medyayı nasıl, ne sıklıkla ve hangi amaçla kullandıklarını belirlemektir. Bu doğrultuda UNESCO Dünya Mirası listelerindeki Pamukkale, Safranbolu, Göreme, Midyat, Odunpazarı ve Alanya belediyelerinin Facebook, Instagram, Twitter ve Youtube platformlarında bulunan 1 Ocak 2023 – 31 Ekim 2023 tarih aralığındaki paylaşımları içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Gerçekleştirilen analiz sonucunda UNESCO Dünya Mirası listelerinde yer alan kentlerin sosyal medya platformlarını çoğunlukla etkinlik ile hizmetlerin tanıtımı amacıyla kullandıkları, sosyal medya platformlarını tıpkı geleneksel medya araçları gibi tek yönlü bir iletişim aracı gibi kullandıkları ve sosyal medyanın etkileşimci ve katılımcı özelliklerinden faydalanmadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca ilgili belediyelerin sosyal medya kullanım durumları doğrultusunda en aktif kullandıkları platformların Instagram ve Facebook olduğu, en az kullandıkları platformun ise Youtube olduğu belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Aşkun, İ. C. (1990). Halkla İlişkiler ve İletişim. Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 7-15.
  • Aziz, A. (2022). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Bhatia, I. ve Mabillard, V. (2022). How Do Cities Use Their Communication Channels? A Study of Social Media Adoption in Two European Federal States. Electronic Government, 18(2), 119-136.
  • Bonsón, E., Torres, L., Royo, S. ve Flores, F. (2012). Local E-government 2.0: Social Media and Corporate Transparency in Municipalities. Government Information Quarterly, 123-132.
  • boyd, D. m. ve Ellison, N. B. (2008). Social Network Sites: Definition, History, and Scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 210-230.
  • Faber, B., Budding, T. ve Gradus, R. (2020). Assessing Social Media Use in Dutch Municipalities: Political, Institutional, and Socio-Economic Determinants. Government Information Quarterly. Fiske, J. (2019). İletişim Çalışmalarına Giriş. (S. İrvan, Çev.) Ankara: Pharmakon Yayınevi.
  • Geray, H. (2019). Medyanın Yeni Ekonomisinde Kurumsal İletişim Gazeteler, Televizyonlar, Reklamcılık ve Halkla İlişkilerde Dijital Dönüşüm. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Kaplan, A. M. ve Haenlein, M. (2010). Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59-68.
  • Kaya, B. ve Demirdöven, B. (2019). Büyükşehir Belediyelerinde Sosyal Medya Kullanımı: Sorunlar ve Öneriler. VI. Yıldız Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi (2407-2420). İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kılıç, N. P. ve Dikmen, E. Ş. (2021). Sayısal Belediyecilik: Türkiye’deki Belediyelerin Yeni Medya Kullanımları. Erciyes İletişim Dergisi, 8(2), 795-811.
  • Kılıçaslan, E. (2013). Örgütsel İletişim. A. Yaşar, D. Aydoğan, A. Eğinli, K. Kılıç, E. Kılıçaslan, Ö. Özdem, S. Özsavaş, Y. Aktaş ve K. Kılıç (Dü.), Bir Bakışta İletişim içinde (211-242). Edirne: Paradigma Akademi Yayınları.
  • Luhmann, N. (1992). What is Communication. Communication Theory, 2(3), 251-259. Manovich, L. (2001). The Language of New Media. Massachusetts Institute of Technology.
  • Matisaeva, D. ve Maksüdünov, A. (2023). Kırgızistan’da Belediyelerin Sosyal Medya Kullanımına İlişkin Genel Bir Değerlendirme. Güncel Pazarlama Yaklaşımları ve Araştırmaları Dergisi, 4(1), 15-27. Murphy, M. A. (1991). No More "What Is Communication". Communication Research, 18(6), 825- 833.
  • Mutlu, E. (1998). İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk Sineması. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 2(2), 32–38.
  • Rogers, M. E. (1986). Communication Technology ‘The New Media in Society’. New York: The Free Press.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1995). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Sayılganoğlu, S. (2018). Kurumsal İletişim Bağlamında Belediyelerde Kurumsal Twitter Hesabı Kullanımı. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 389-406. Bitlis Eren Sosyal Araştırmalar Dergisi
  • Svidroňová, M. M., Kaščáková, A. ve Vrbičanová, V. (2018-2019). Can Social Media be a Tool for Participatory Governance in Slovak Municipalities ? The NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 11(2), 81-101.
  • Tarhan, A. (2012). Büyükşehir Belediyelerinin Sosyal Medya Uygulamalarına Halkla İlişkiler Modellerinden Bakmak. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi (35), 79-101.
  • Uzunoğlu, E., Onat, F., Aşman Alikılıç, Ö. ve Yeygel Çakır, S. (2009). İnternet Çağında Kurumsal İletişim. İstanbul: Say Yayınları.
  • Williams, R. (2018). Anahtar Sözcükler. (S. Kılıç, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yaman, M. (2018). Belediyelerin Sosyal Medyadan faydalanma Biçimleri: Kütahya İli ve İlçe Belediyeleri İçerik Analizi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(20), 224-243.
  • Yanık, A. (2016). Yeni Medya Nedir Ne Değildir? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 898-910.
  • Yavuz, C. ve Duvan, Y. (2019). Belediyelerin Kurumsal İletişiminde Sosyal Medya: Karadeniz Bölgesi Örneği. Kent Akademisi, 12(4), 682-702.
  • Zıllıoğlu, M. (1993). İletişim Sorunları ve İlkeleri- Etkileşim ve Empati. M. Zıllıoğlu, A. Yüksel ve H. Gürgen (Dü.), İletişim Bilgisi içinde (99-108). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Begüm Aydin 0000-0001-6539-3034

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2024
Gönderilme Tarihi 25 Ocak 2024
Kabul Tarihi 1 Mayıs 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aydin, B. (2024). BELEDİYELERİN SOSYAL MEDYA KULLANIMI: UNESCO DÜNYA MİRASI TÜRK KENTLERİ ÖRNEĞİ. Bitlis Eren Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-31.

Bitlis Eren Sosyal Araştırmalar Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) ile lisanslanmıştır.