An Analysis on the Determinants of Green Consumption Behavior

Yıl 2024, , 21 - 41, 29.02.2024

Kübra Müge Çakaröz , Neslihan Koç

https://doi.org/10.25229/beta.1350823

Öz

Bodur, M., & Sarigöllü, E. (2005). Environmental sensitivity in a developing country. Environment and Behavior, 37(4), 487–510.

Diamantopoulos, A., Schlegelmilch, B. B., Sinkovics, R. R. & Bohlen, G. M. (2003). Can socio-demographics still play a role in profiling green consumers? A review of the evidence and an empirical investigation. Journal of Business Research, 56(6), 465-480.

Ertz, M., Karakas, F., & Sarigöllü, E. (2016). Exploring pro-environmental behaviors of consumers: An analysis of contextual factors, attitude, and behaviors. Journal of Business Research, 69(10), 3971–3980.

Gedik, T., Kurutkan, M. N.& Çil, M. (2017). Yeşil pazarlama algısı ve yeşil satın alma davranışı: düzce üniversitesi örneği. Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, 10(1), 1-13.

Karp, D. G. (1996). Values and their effect on pro-environmental behavior. Environment and Behavior, 28(1), 111–133.

Keleş, C. (2007). Yeşil pazarlama tüketicilerin yeşil ürünleri tüketme davranışları ve yeşil ürünlerin tüketiminde kültürün etkisi ile ilgili bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi.

Kotler, P. (2011). Reinventing marketing to manage the environmental ımperative. Journal of Marketing, 75(4), 132–135.

Nakıboğlu, B. (2007). Tüketimin çevreci boyutu: çevreci tutum ve davranışlara göre pazar bölümlemesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2), s.423-438.

Park S-Y.& Soo H.S. (2012). Exploring the normative influences of social norms on individual environmental behavior. Journal of Global Scholars of Marketing Science, 22(2), 183-194.

Pedersen, L. H. (2000). The dynamics of greenConsumption: a matter of visibility?, Journal of Environmental Policy & Planning, 2(3), 193-210.

Pettit, Dean & Jerry Paul Sheppard (1992). It's not easy being green: the limits of green consumerism in light of the logic of collective action. Queens Quarterly, 99(3), 328-350.

Schlegelmilch, B. B., Bohlen, G. M., & Diamantopoulos, A. (1996). The link between green purchasing decisions and measures of environmental consciousness. European Journal of Marketing, 30(5), 35–55.

Üstündağlı, E.,& Güzeloğlu, E. (2015). Gençlerin yeşil tüketim profili: farkındalık, tutum ve davranış pratiklerine yönelik analiz. Global Media Journal TR Edition, 5(10), 341-362.

Anahtar Kelimeler

green marketing, environment, Green Consumption

Yeşil Tüketim Davranışının Belirleyicileri Üzerine Bir Analiz

Öz

Çevresel zararların azaltılmasında tüketim miktarı, tüketilen ürünlerin çevresel özellikleri ve çevreye en az zarar verecek şekilde gerçekleştirilen tüketim davranışı önemlidir. Bu amaç doğrultusunda çalışmada, demografik ve coğrafi özelliklerin yeşil tüketim davranışı üzerindeki etkileri ele alınmış ve bu etkileri tespit edebilmek amacıyla anket tekniğinden yararlanılmıştır. Çalışma verilerinin analizinde tanımlayıcı istatistiklerden yüzde ve frekans, Bağımsız Örneklem T Testi ve ANOVA yöntemlerinden yararlanılmıştır. Çalışmada cinsiyet ve eğitim durumu dışında analize dahil edilen demografik özelliklerin, yeşil tüketim davranışını etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Demografik özelliklerin yanı sıra, coğrafi farklılığın da yeşil tüketimi etkileyen unsurlardan biri olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yeşil Tüketim, Yeşil Pazarlama, Çevre

Kaynakça

• Bodur, M., & Sarigöllü, E. (2005). Environmental sensitivity in a developing country. Environment and Behavior, 37(4), 487–510.
• Diamantopoulos, A., Schlegelmilch, B. B., Sinkovics, R. R. & Bohlen, G. M. (2003). Can socio-demographics still play a role in profiling green consumers? A review of the evidence and an empirical investigation. Journal of Business Research, 56(6), 465-480.
• Ertz, M., Karakas, F., & Sarigöllü, E. (2016). Exploring pro-environmental behaviors of consumers: An analysis of contextual factors, attitude, and behaviors. Journal of Business Research, 69(10), 3971–3980.
• Gedik, T., Kurutkan, M. N.& Çil, M. (2017). Yeşil pazarlama algısı ve yeşil satın alma davranışı: düzce üniversitesi örneği. Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, 10(1), 1-13.
• Karp, D. G. (1996). Values and their effect on pro-environmental behavior. Environment and Behavior, 28(1), 111–133.
• Keleş, C. (2007). Yeşil pazarlama tüketicilerin yeşil ürünleri tüketme davranışları ve yeşil ürünlerin tüketiminde kültürün etkisi ile ilgili bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi.
• Kotler, P. (2011). Reinventing marketing to manage the environmental ımperative. Journal of Marketing, 75(4), 132–135.
• Nakıboğlu, B. (2007). Tüketimin çevreci boyutu: çevreci tutum ve davranışlara göre pazar bölümlemesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2), s.423-438.
• Park S-Y.& Soo H.S. (2012). Exploring the normative influences of social norms on individual environmental behavior. Journal of Global Scholars of Marketing Science, 22(2), 183-194.
• Pedersen, L. H. (2000). The dynamics of greenConsumption: a matter of visibility?, Journal of Environmental Policy & Planning, 2(3), 193-210.
• Pettit, Dean & Jerry Paul Sheppard (1992). It's not easy being green: the limits of green consumerism in light of the logic of collective action. Queens Quarterly, 99(3), 328-350.
• Schlegelmilch, B. B., Bohlen, G. M., & Diamantopoulos, A. (1996). The link between green purchasing decisions and measures of environmental consciousness. European Journal of Marketing, 30(5), 35–55.
• Üstündağlı, E.,& Güzeloğlu, E. (2015). Gençlerin yeşil tüketim profili: farkındalık, tutum ve davranış pratiklerine yönelik analiz. Global Media Journal TR Edition, 5(10), 341-362.