Revisiting the Creative and Cultural Industries in Türkiye

Yıl 2024, , 559 - 582, 30.06.2024

Gamze Kargın Akkoç

https://doi.org/10.25229/beta.1442034

Öz

This study aims to investigate the developing framework of creative and cultural industries (CCI), focusing on Türkiye from 2008 to 2022 by adopting the widely accepted DCMS classification and introducing a Türkiye-specific classification to provide insights on the dynamics of creative and cultural industries over the last 5-10 years. The study differs by covering a broad period and adopting a Turkey-specific classification, applying a commonly held approach into the industry's dynamics. In this way, it also aims to provide a comparison with the results in the international literature. The methodology involves a descriptive analysis of employment and workplace data within CCIs, employing location quotient (LQ) for provincial specializations and clusters. According to the results, the CCI employment (% of total employment) is 3.66 % in 2022 and close to the EU level. Also, the growth rate of CCI employment is much higher than total employment for the same year. On the other hand, the results of the LQ analysis re-emphasize the creative hub characteristics of Istanbul and Ankara, while Kocaeli has also specialized in CCI as of 2018. Izmir still maintains its potential specialization characteristic. Finally, the share of CCI employment by occupation (%) shows the impact of digitalization and innovation on non-traditional CCI sectors.

Anahtar Kelimeler

Creative and Cultural Industries, Creative Economy, Development, LQ Analysis

Türkiye’de Yaratıcı ve Kültürel Endüstrilerin Yeniden Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışma, yaygın olarak kabul gören DCMS sınıflandırmasını benimseyerek 2008'den 2022'ye kadar Türkiye ekonomisinde yaratıcı ve kültürel endüstrilerin (YKE) değişen ve gelişen yapısını incelemeyi amaçlamaktadır. Aynı zamanda yaratıcı ve kültürel endüstrilerin son yıllardaki dinamikleri hakkında içgörü sağlamak için Türkiye'ye özgü bir sınıflandırma sunmaktadır. Çalışma, geniş bir dönemi kapsaması ve Türkiye'ye özgü bir sınıflandırmayı benimsemesi ile farklılaşmakta ve sektörün dinamiklerine ilişkin yaygın bir yaklaşımı uygulamaktadır. Bu sayede, uluslararası literatürdeki sonuçlar ile karşılaştırma yapma olanağı da sunmayı amaçlamaktadır. Çalışmada kullanılan metodoloji, illerinin uzmanlaşma katsayılarını (LQ) kullanılarak, YKE'lerdaki istihdam ve işyeri verilerinin tanımlayıcı bir analizini içermektedir. Sonuçlara göre, YKE istihdamı (toplam istihdamın %'si olarak) 2022 yılında %3,66 ile AB seviyesine oldukça yakın seviyededir. Ayrıca, YKE istihdamının büyüme oranı aynı yıl için toplam istihdamdan çok daha yüksektir. Öte yandan, LQ analizinin sonuçları İstanbul ve Ankara'nın yaratıcı merkez özelliklerini yeniden vurgularken, Kocaeli’nin 2018 itibarıyla YKE alanında uzmanlaştığı görülmektedir. İzmir ise potansiyel uzmanlaşma özelliğini korumaktadır. Son olarak, mesleklere göre YKE istihdamının payı, dijitalleşme ve inovasyonun geleneksel olmayan YKE sektörleri üzerindeki etkisini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Yaratıcı ve Kültürel Endüstriler, Yaratıcı Ekonomi, Kalkınma, LQ Analizi

Kaynakça

• Aslan, G. (2017). Yaratıcı endüstrilerin yükselişi: Geçmiş, bugün ve gelecek. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4), 109-122.
• Akdede, S. H. (2011). Kültür ve Sanatin Politik Ekonomisi. Eflatun Basım Dağıtım Yayıncılık.
• Akdede, S. H. (2021). Covid-19 ve özel tiyatroların iktisadi durumu. Journal of Life Economics, 8(1), 29-34.
• Bakhshi, H., Davies, J., Freeman, A., & Higgs, P. (2015). The geography of the UK's creative and high-tech economies.
• Bakhshi, Hasan, Freeman, Alan, & Higgs, Peter (2013) A dynamic mapping of the UK's creative industries. Nesta, UK, London.
• Barrowclough, D., & Kozul-Wright, Z. (Eds.). (2008). Creative industries and developing countries: voice, choice, and economic growth. Taylor & Francis.
• Bayrakcı, O. (2021). Pandemi Döneminde Kod 29 ile İşten Atilmak. Journal of Management and Economics Research, 19(2), 320-333.
• Boix‐Domenech, R., & Soler‐Marco, V. (2017). Creative service industries and regional productivity. Papers in Regional Science, 96(2), 261-279.
• Burlina, C., Casadei, P., & Crociata, A. (2023). Economic complexity and firm performance in the cultural and creative sector: Evidence from Italian provinces. European Urban and Regional Studies, 30(2), 152-171.
• Çetindamar, D., & Günsel, A. (2012). Measuring the Creativity of a City: A Proposal and an Application. European Planning Studies, 20(8), 1301-1318.
• DCMS (2001) “Creative Industries Mapping Document 2001” Department for Culture Media and Sport, London
• DCMS (2017). Retrieved https://www.gov.uk/government/statistics/dcms-sectors-economic-estimates-2017-employment
• Demir, E. M., (2014). Yaratıcı Endüstriler, İLEF Dergisi, 1, (2), 87-108.
• Demir, E. M. (2022). On the Current Situation of Creative Industries in Turkey. Etkileşim, (9), 224-239. De Voldere, I., Fraioli, M., Blau, A., Lebert, S., Amann, S., & Heinsius, J. (2021). Cultural and Creative Sectors in Post-Covid-19 Europe: Crisis Effects and Policy Recommendations.
• Esen, Ü. B., & Atay, Ö. (2020). Türkiye’nin yaratıcı şehirleri. Bilig, (92), 29-54. European Commission. Europe 2020: A Strategy for Smart, Sustainable and Inclusive GrowthEuropean Commission: Brussels, Belgium.
• Eurostat (2022). Retrieved https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-eurostat-news/w/ddn-20230824-1#:~:text=In%202022%2C%20the%20cultural%20sector,fell%20in%20the%20other%208.
• Florea, A. G., Sava, D. C., & Marcu, O. A. (2022). Testing the Catalysts of the Romanian Creative Economy—A Panel Data Analysis Approach. Sustainability, 14(21), 14658.
• Hall, P. (2000). Creative cities and economic development. Urban Studies, 37(4), 639-649.
• Hocaoğlu, D. (2015). Yaratıcı endüstrilerin yerel ekonomilerdeki önemi ve tasarımın bu endüstrilere katkısı. Planlama, 25 (3), 189-194.
• Innocenti, N., & Lazzeretti, L. (2019). Do the creative industries support growth and innovation in the wider economy? Industry relatedness and employment growth in Italy. Industry and Innovation, 26(10), 1152-1173.
• IKSV (2020), “Pandemi Sırasında Kültür Sanatın Birleştirici Gücü ve Alanın İhtiyaçları”,
• IZKA. (2021). Türkiye’de Yaratıcı Endüstrilerin İBBS-2 Bölgeleri Düzeyinde Analizi: Izmir’e Bir Bakış, Izmir Kalkınma Ajansı.
• Kaymas, A. (2019). Yaratıcı Endüstriler Ekosistemi İçerisinde Ankara: Sorunlar, Olanaklar Ve Potansiyeller Üzerine Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 108-124.
• Kızılca, F. K., & Kızılca, G. K. (2018). Türkiye’de İletişimciler ve “Preker” Emek: Gözden Kaçmış bir Veri Tabanından Bulgular. Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi, (29), 9-30.
• Keri̇moğlu, E., & Güven-Güney, B. (2018). Istanbul’da Yaratıcı İşgücünün Eğitimi ve Endüstri Pratikleri Üzerine Bir Değerlendirme. Sosyoekonomi, 26(37), 57-80.
• Lazzeretti, L., Boix, R., & Capone, F. (2008). Do creative industries cluster? Mapping creative local production systems in Italy and Spain. Industry and innovation, 15(5), 549-567.
• Lazzeretti, L., Capone, F., & Seçilmiş, İ. E. (2014). Türkiye’de yaratıcı ve kültürel sektörlerin yapısı. Maliye Dergisi, 166(1), 195-220.
• Lazzeretti, L., Capone, F., & Seçilmiş, I. E. (2016). In search of a Mediterranean creativity. Cultural and creative industries in Italy, Spain and Turkey. European Planning Studies, 24(3), 568-588.
• Lee, H., & Lim, L. (Eds.). (2014). Cultural policies in East Asia: Dynamics between the state, arts and creative industries. Springer.
• Lyons, M. S. (2023). The economic impact of COVID-19 on the creative industries: a sub-regional input–output approach. Letters in Spatial and Resource Sciences, 16(1), 4.
• Marco-Serrano, F., Rausell-Koster, P., & Abeledo-Sanchis, R. (2014). Economic development and the creative industries: a tale of causality. Creative Industries Journal, 7(2), 81-91.
• Ministry of Culture and Tourism (2020). Kültür Endüstrileri Bülteni 1, Aralık 2020, TC Kültür ve Turizm Bakanlığı Telif Hakları Genel Müdürlüğü. Retrieved from https://telifhaklari.ktb.gov.tr/Eklenti/98657,kultur-endustrileri- bulteni-1sayi-aralik-2020pdf.pdf?0
• OECD (2022), The Culture Fix: Creative People, Places and Industries, Local Economic and Employment Development (LEED), OECD Publishing, Paris,
• Özarslan, Z. (2021). Yaratıcı ve Kültürel Endüstriler ve Covid-19 Pandemi Döneminde Türkiye’de Kültür Ve Sanat Sektörlerinin Durumu. Alternatif Politika, 13(2), 371-408.
• Piergiovanni, R. (2022). New firms in the creative and cultural industries as drivers of regional growth: the role of trademarks. International Journal of Intellectual Property Management, 12(4), 472-491.
• Piergiovanni, R., Carree, M. A., & Santarelli, E. (2012). Creative industries, new business formation, and regional economic growth. Small Business Economics, 39, 539-560.
• Potts, J. (2009). Introduction: creative industries & innovation policy. Innovation, 11(2), 138-147.
• Pratt, A. C. (1997). The cultural industries production system: a case study of employment change in Britain, 1984–91. Environment and planning A, 29(11), 1953-1974.
• Radbourne, J. (1997). Creative nation—a policy for leaders or followers? An evaluation of Australia's 1994 cultural policy statement. The Journal of Arts Management, Law, and Society, 26(4), 271-283.
• Rocha, H. O. (2004). Entrepreneurship and development: The role of clusters. Small business economics, 23, 363-400.
• Rocha, H. O., & Sternberg, R. (2005). Entrepreneurship: The role of clusters theoretical perspectives and empirical evidence from Germany. Small Business Economics, 24, 267-292.
• Seçilmiş, İ. E. (2015). Türkiye'de Yaratıcı Endüstrilerin Kümelenmesi. Ege Academic Review, 15(1).
• Towse, R., & Hernández, T. N. (Eds.). (2020). Handbook of cultural economics. Edward Elgar Publishing.
• Tunçelli, O., Muşkara, U., & Hülagü, K. T. (2020). Kocaeli bölgesi kültürel ve endüstriyel mirası geliştirme proje önerileri. Sanat ve Tasarım Dergisi, (26), 697-717.
• UNCTAD. (2008). Creative economy report 2008: The challenge of assessing the creative economy: Towards informed policy-making (No. UNCTAD/DITC/2008/2). Geneva: United Nations.
• UNCTAD. (2015). Creative Economy Outlook and Country Profiles: Trends in international trade in creative industries. Geneva: United Nations.
• UNCTAD. (2022). Creative Economy Outlook 2022. Geneva: United Nations.
• WIPO. (2017). How to Make a Living in the Creative Industries. Geneva.
• Yardımcı, A. (2016). İçerdiği Faaliyet Gruplarına Göre Türkiye’deki Yaratıcı Endüstri Üzerine Bir Çalışma. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, (613), 65-77.