Bugün Kur’an-ı Kerim, Hz. Osman (ö.35/656) zamanında aldığı son haliyle elimizde
bulunmaktadır. Bu şekliyle gerek ayetler gerekse sureler inzal sıralamasının dışında bir
tertibe sahiptir. Tarihî süreç içerisinde bu tertip metnin anlaşılmasını zorlaştırmış ve
doğru anlamın tespiti için kronolojik metoda başvurulmuştur. Cumhuriyet döneminde
Türkçe olarak telif edilen dört kronolojik tefsirde de bu metodun tercih edilmiş olmasının
en önemli gayesi, Kur’ân’ı olabildiğince anlaşılır kılmaktır. Kronolojik tefsir müelliflerini
bu metodu tercihe götüren etkenlerden biri sahabeye ait mevcut tertip dışında bazı
Mushafların bulunmasıdır. Ayrıca kronolojik tefsir sahiplerine göre, bu yöntem, Hz.
Muhammed (sav.)’in sîretine dâir de sağlam bilgiler elde etmeyi kolaylaştıracaktır.
Müfessirleri Kur’ân’ın herkes tarafından anlaşılması tezinde ısrara götüren sebep ise,
19.asırda İslam coğrafyasının yaşadığı hezimetlere karşı geliştirilen Kur’ân’a dönüş çağrısı
olmuştur. Bugün de yozlaşmış din algısına karşı en etkin çözüm yeniden Kur’ân’a dönüşte
bulunmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Cumhuriyet Dönemi, Türkçe Telif Tefsir, Kronolojik Tefsir
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Eylül 2016 |
Gönderilme Tarihi | 22 Temmuz 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 1 |
BEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC ND) ile lisanslanmıştır