Öz
Kâdiriyye, Sünnî gelenek içinde yer alan bir tarîkattı. Eşrefiyye’nin gelişip serpildiği
topraklarda ise aşk ve cezbe ehlinin tasavvuf anlayışı hakimdi. Eşrefiyye, bu iki cereyanı
mezceden bir gelenek oldu. İslam dünyasının en eski, en yaygın ve müntesibi en fazla olan
tarîkatlarından biri olan Kâdiriyye’nin bir kolu olan Eşrefiyye, Eşrefoğlu Rûmî döneminden
başlayarak İznik, Bursa ve havâlisine yayılmaya başladı ve yüzlerce yıl, bölgeyi besleyen
temel kültür havzalarından biri oldu. Şeyh Eşrefzâde İzzettin, bu geleneğin 18. y.y.’daki
mümessillerinden biriydi. Elli yıla yakın şeyhlik makamında kaldı ve eserler verdi. Bu
makalede şeyh, kendi eserlerinden yola çıkılarak tanıtılmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Kâdiriyye, Eşrefiyye, Eşrefzâde İzzettin
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Eylül 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 22 Temmuz 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 1 |
BEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC ND) ile lisanslanmıştır
