Yerel Yönetim Birimi Olarak Belediyelerin Kentlerin Yerel Kalkınmasındaki Etkilerinin Değerlendirilmesi Üzerine Bir İnceleme
Yıl 2021,
Cilt: 6 Sayı: 1, 96 - 113, 31.03.2021
Nur Çelik Efşan
,
Vedat Yılmaz
Öz
Yerel kalkınma yaklaşımı 1980’lerden sonra geleneksel kalkınma modelinin mevcut ihtiyaçlara cevap vermemesi ile Türkiye’de yerel yönetimlerin benimsediği yeni bir kavram olarak göze çarpmaktadır. Gün geçtikçe artan nüfus ve nüfusun mevcut ihtiyaçlarının sayıca artışı ve çeşitlenmesi dünyada olduğu gibi ülkemizde de geleneksel belediyeciliğin terk edilme zorunluluğunu ortaya çıkarmıştır. Yeni nesil belediyecilik anlayışının sonuçları ise rutin belediyecilik anlayışının değişerek kentlerde alt yapı, yol, yeşil alan düzenlemeleri gibi temel belediye hizmetlerinin yanı sıra sosyal ve ekonomik kalkınmanın sağlanması, ortak bir kentlilik bilincinin ortaya çıkması ve kültürel çoğulculuk ilkesi ile kenti oluşturan farklı nitelikteki paydaşların farklılıklarından yararlanarak ortak bir kalkınma güdüsü yaratması olarak tezahür etmektedir. Bu çalışmanın amacı dünyada hızla yayılan ve ülkemiz için yeni olan yerel kalkınma kavramının belediyeler açısından değerlendirilerek belediyelerin yerel kalkınmaya katkılarını incelemek ve belediyelerin kalkınma konusunda yapabilecekleri hususunda öneriler geliştirmektir.
Kaynakça
- Atmaca, Y. (2020). Kalkınma Ajanslarının Yerel Kalkınma Politikalarına Katkısı Üzerine Bir Değerlendirme, Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 1(2), 66-81.
- Atmaca, Y. ve Geylani, D. (2020). Girişimci Yönetim, Girişimci Belediyecilik ve Yerel Kalkınma, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 249-.270
- Belli, A. ve Aydın, A. (2016). 6360 Sayılı Yasa ile Kapatılan Belde Belediyelerinin Hizmette Etkinlik, Verimlilik ve Temsil Sorunsalı Üzerine Bir Alan Araştırması: Önsen Belediyesi Örneği, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1698-1713.
- Belli, A. ve Aydın, A. (2017). 6360 Sayılı Kanun ve Yerelde Merkezileşme, The Journal of Academic Social Science Studies, 401-414.
- Bercu, Ana Maria, Tofan Mihaela, Cigu Elena (2015). New Challenges Concerning Sustainable Local Development: Romanian Case, 7th International Conference on Globalization and Higher Education in Economics and Business Administration, 20, 65-71.
- Bilgin, M. (2002). Yerel Yönetimlerin Bölgesel Kalkınmadaki Etkinliği: Göller Bölgesi Uygulaması, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 313-330.
- Bossuyt, Jean, Gould, Jeremy (2000). Decentralisation and Poverty Reduction: Elaborating the Linkages, Policy Management Bries No:12, Maastricht: ECDPM.
- Bulut, Y. ve Dönmez, D. (2020). Türkiye’de Büyükşehir Yönetimlerine İlişkin Değişim ve Dönüşüm. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 3 (2) , 283-297.
- Coffey William J., Polese, Mario (2005). The Concept of Local Development: A Stages Model of Endogenous Regional Growth, Twenty-Third European Congress of the Regional Science Association, The Regional Science Association International, 55 (1).
- Cömertler, N. (2008). Geçiş Ekonomilerinde Gelir Dağılımı ve Yoksulluk Sorunu: Polonya Örneği, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1-2), 31-40.
- Çarkçı, A. (2008). Ulusal Kalkınma için Yerel Teklifler: Ulusal Kalkınma için Yerel Uygulama Modelleri, Şehir Yayınları, İstanbul.
Eren, V. ve Yılmaz, V. (2018). Büyükşehir Belediye Yönetiminde Karar Alma Sürecinde Etkinlik ve Verimlilik Problemi: Hatay Örneği, International Academic Value Studies (Javstudies), 4(19), 518-533.
- Genç, F. N. (2014). Gecekonduyla Mücadeleden Kentsel Dönüşüme Türkiye’de Kentleşme Politikaları, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1). 15-30.
- Göymen, K. (2004). Yerel Kalkınma Önderi ve Paydaşı Olarak Belediyeler; Yerel Kalkınmada Belediyelerin Rolü, Uluslararası Sempozyum Kitabı, Pendik Belediyesi Kültür Yayınları, No. 21.
- Gürler H. G. (2011). Türkiye’de Belediyeler ve Yerel Ekonomik Kalkınmaya Katkıları, (1. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Gürler H. G. (2010). Kentsel Yoksulluk Sorunu ve Belediyelerin Rolü, Türk İdare Dergisi, Sayı:467.
- İzci, F. ve Yılmaz, V. (2019). Yerel Yönetim Politikaları Kurulunun Yapısal ve İşlevsel Boyutlarının İncelenmesi, Jounal of Academic Value Studies (Javstudies), 5(3), 385-394.
- Kahraman, T. (2004). Türkiye İçin Alternatif Bir Sürdürülebilir Yerel Kalkınma Yaklaşımı İçinde Türkiye İçin Sürdürülebilir Kalkınma Stratejileri, İstanbul, 30-40.
- Kaya, E. (2001). Kent Yönetiminde Yeni Yaklaşım: Yerel Kalkınma Yönetimi. (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
- Kaypak, Ş., Yılmaz, V. ve Bimay, M. (2017). Dijital Çağda Yerel Yönetimler, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, C.22, Kayfor Özel Sayısı, 1798-1813.
- Maruf, M. ve Ayçin, E. (2020), Evaluation Of The Livability Levels Of Metropolitan Cities By Dematel-Based Analytic Network Process (Danp) And Mairca Methods, International Journal of Eurasia Social Sciences, 11(40), 417-432.
- Mecek, M. ve Akın, F. (2015), Türkiye’de Yerel Yönetimler Girişimciliği, İdari ve Mali Açıdan Türkiye’de Yerel Yönetimler (Ed. M. Mecek, M. Doğan, B. Parlak), Bekad Yayınları, Antalya. 445-469.
- Mecek, M. ve Kocakula, Ö. (2019), E-Devlet ve E-Yönetişimde İdari, Siyasi ve Etik Sorunlar, E-Yönetişim: Kavramsal/Kuramsal Çerçeve, Ülke İncelemeleri ve Türkiye’ye Yansımaları (Ed. Bekir Parlak, Kadir Caner Doğan), İstanbul: Beta Yayınları, 195-230.
- Mutlu, S. (2007). Türkiye’de Yaşanan Gecekondulaşma Süreci ve Çözüm Arayışları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Özelçi E., Tanyel, A. ve Özmen, C. (2009). Beypazarı’nda Turizm Gelişimi ve Yerel Ekonomik Kalkınma, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(2), 46-74.
- Sezik, M. ve Ağır, O. (2016). Türkiye'nin Kamu Yönetimini Değiştiren Faktörler: Batılılaşma ve Küreselleşme, The Journal of Academic Social Science Studies, 49, 225-40.
- Sakınç, S. (1997). Yerel Düzeyde Hizmet Sunumu Yöntemleri ve Özelleştirme, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 323-342.
- Şahin, D. ve Güven, A. (2011). Yerel Kalkınmada Yerel Yönetimlerin Yoksullukla Mücadelesi, 26. Türkiye Maliye Sempozyumu, 281-304.
- Şenlier, N., Eryılmaz, S. Sultan,(2004). Kentler Arası Rekabette İstanbul’un Yeri, Kentsel Ekonomik Araştırmalar Sempozyumu, Ankara: DPY Yayınları.
- Şentürk, H. (2004). Pendik Yerel Kalkınma Platformu. Atölye Çalışması, Pendik Belediyesi Kültür Yayınları, No: 14
- Tunç, A., Belli, A., Aydın A., (2019). Yerelde Yönetişim Algısı Üzerine Bir Alan Araştırması: Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi Örneği, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18 (1), 256-270.
- Üstünışık, B. (1986). Belediyelerde Yatırım Planlaması ve Finansman Modeli, DPT.
- Wampler, Brian. (2007). A Guide to Participatory Budgeting”, Anvar Shah (Editor), Participatory Budgeting, Public Governance and Accountability Series, The World Bank, Washington D.C.
- Wegelin Emiel A. ve Borgman, K. M. (1995). Options for Municipal Interventions in Urban Poverty Alleviation”, Environment and Urbanization, 7(2).
- Yılmaz, V. (2019). Doğu Anadolu Bölgesinde E-Belediyecilik Hizmetlerinin Yerel Halk Tarafından Kullanım Düzeylerinin Değerlendirilmesi: Bitlis ve Muş Belediyesi Örnekleri, (Ed. B. Parlak ve Kadir C. D.), E-Yönetişim, Kavramsal/Kuramsal Çerçeve, Ülke İncelemeleri ve Türkiye’ye Yansımaları, 509-532.
- Yılmaz, V. ve Çelik Efşan, N. (2019). İlçelerin Yerel Kalkınmasında Sanayi ve Ticaret Odalarının Rolü: Torbalı Ticaret Odası Örneği, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(2), 315-332.
- Zengin, E, Başkurt M. ve Es Muharrem. (2014). Yerel Yönetimler ve Yerel Kalkınma, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(2), 95-124.
- https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k6360.html (Erişim Tarihi: 01.02.2020).
- http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf (Erişim Tarihi: 01.03.2020).
- http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5436.pdf (Erişim Tarihi: 23.02.2020).
- http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5436.pdf (Erişim Tarihi: 23.02.2020).
- https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf (Erişim Tarihi: 23.02.2020).