E-Devlet,
günümüzde kamu yönetiminde yükselişe geçmiş olgulardan biridir. Türkiye artık
bir tercih olmaktan çıkan bu olguya kayıtsız kalamamış ve özellikle 2000’li
yıllardan itibaren Avrupa Birliğine uyum sürecinin de etkisiyle e-devlet proje
ve uygulamalarına hız vermiştir. Bununla birlikte, e-devlet sadece teknik
değil, sosyolojik ve psikolojik bir olgudur. E-Devletin başarısı için sarf
edilen bu çok boyutlu çabaların sonuç vermesi ve büyük yatırımlar yapılan
e-devlet projelerinden arzu edilen sonuçların alınabilmesi için e-devletin
kullanıcılar tarafından benimsenmesi gerekmektedir.
Bu
bağlamda, bu çalışmanın amacı, Bursa Büyükşehir Belediyesi örneği bağlamında,
Birleştirilmiş Teknoloji Kabul ve Kullanım Teorisi (BTKKT) ölçeğinden
yararlanarak, Türkiye’de yerel yönetimlerde yöneticilerin e-devleti benimsemesi
üzerinde etkili olan faktörleri analiz etmektir. Ampirik araştırmanın bulgularına
göre, performans beklentisi, çaba beklentisi ve sosyal etki faktörlerinin
yöneticilerin e-devleti kullanmaya yönelik davranışsal niyetleri üzerinde
herhangi bir anlamlı etkisi bulunmamaktadır. Yine, yöneticilerin e-devleti
kullanmaya yönelik davranışsal niyetleri ile kullanım davranışı arasında
anlamlı bir ilişki bulunmamaktadır. Bununla birlikte, kolaylaştırıcı koşullar
faktörü yöneticilerin e-devleti kullanım davranışı üzerinde pozitif ve anlamlı
bir etkiye sahiptir.
E-Devlet E-Devletin Benimsenmesi Yerel Yönetimler Yerel Yöneticiler Birleştirilmiş Teknoloji Kabul ve Kullanım Teorisi Yapısal Eşitlik Modeli
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 12 Sayı: 1 |