Türk
hukukunda çek iki ayrı kanunla düzenlenmiştir. Bunlardan ilki, Cenevre Yeknesak
Kurallarına uygun hükümlerin olduğu 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’dur (TTK).
Diğeri ise 5941 sayılı Çek Kanunudur (ÇK).
Cenevre Yeknesak Kurallarına (CYK/1960) uygun hükümlerin düzenlendiği
TTK hükümleri çek keşidecisini korurken, ÇK hükümleri hamilleri ve kamu
düzenini koruma amacıyla kanunlaştırılmıştır. CYK’da çekte bulunması zorunlu 6
unsur sayılmıştır. Ancak, çekin unsurlarına ÇK ile CYK uyumlu olmayan ilave
unsurlar eklenmiştir. Bu eklemelerden ilki çekin geçerlilik unsurlarına eklenen
seri numarası ile karekod kullanılması mecburiyetidir. Diğeri ise çekin
geçerliliğine etki etmeyen ancak yazılması mecburi olan unsurlardır. Bu
unsurlarla ÇK’na “kayıt dışı ekonominin
kayıt altına alınması önlemlerine katkıda bulunma”, “vergi kayıp ve kaçağının önlenmesi”, “terörün finansmanının önlenmesi” ve “kara paranın aklanması” gibi fonksiyonlar yüklenmiştir. Böylece,
çekte geçerlilik şartı olan asgari zorunlu unsurlara ilave unsurlar eklenerek
çek, mehaz ve CYK farklılaştırılmıştır.
Sonuç olarak, 5941 sayılı Çek Kanunu getirdiği hükümler ile çek yaprağı
Türkiye Cumhuriyetine özgü bir ödeme aracı haline dönüştürülmüştür.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 12 Sayı: 2 |