Öz
Every power produce information that is necessary either to survive or to renew its power. One of the functions of information is to manage and to canalize “other people”. In order to maintain their positions preeminent people tried to take control of scientific processes and information in all centuries. People behave based on their information treasury in addition to their instinctive motives; by means of penetrating people's information treasury, their behaviors can be controlled. In the “dark era” of modernity based world history, discard of knowledge from the bonds of beliefs or ethics, and becoming sovereign caused considerable scientific booms from 16th century to mid 20th century. However, after mid 20th century “monetary convention”, which mainly was established by scientific-knowledge based technology, economical, political and military organizations have frustrated both the rational and the clinical nature of science and moreover they have caused science to be controlled under the direction of a new power. After 2nd World War, the ruling political preeminent provided considerable funds to empirical scientific researches which were in fact aimed to get insight about directing people and public behavior. Scientific processes as one of the most important parameters of modern age, with the impact of its self created power domain, particularly management practices in terms of work life have introduced a new behavioral pattern which is in fact in favor of power. Intellects vs. astuteness, reality vs. image, employees vs. managers have become the clear paradoxes of 20th century management practices. This study aims to explain that though management and its applications had formed itself from phenomenon before the 1st World War, nevertheless after the 2nd World War management and organization theories are based on management applications, which are fictions supporting with “effective communication” techniques.
Öz
Her iktidar, varlığını sürdürecek ve gücünü yenileyecek bilgiyi de üretmektedir. Bilginin bir işlevi de, “öteki insanları” yönlendirmek ve yönetmektir. Her çağda egemenler, kendi konumlarını sürdürebilmek uğruna, “bilimsel süreçleri ve bilgiyi” de denetimleri altına almaya çalışmışlardır. İnsanlar, içgüdülerine ilaveten “bilgi hazinelerine” göre hareket ederler; insanların bilgi hazinelerine nüfuz etmek, davranışlarını da belirlemek demektir. Modernleşme eksenli dünya tarihinin “karanlık çağında” bilginin, kilise ve ruhban sınıfın baskısından kurtularak özgürleşmesi, 16.y.y.'dan 20.y.y. ortasına kadar büyük bilimsel patlamalara yol açtı. Ancak, 20.y.y. ortasından itibaren, bilimsel bilgiye dayalı teknoloji, ekonomi, siyasi ve askeri organizasyonların yarattığı “parasal düzen” bilimin rasyonel ve nesnel doğasını bozarak, onu yeni bir iktidar merkezinin güdümüne girdirdi. II.Dünya Savaşından sonra, egemen siyasi iradeler, insan ve toplum davranışlarını yönlendirme ile ilgili ampirik çalışmalar için büyük fonlar sağladılar. Yeniçağ medeniyetinin en önemli parametresi olan bilimsel süreçler, yarattığı iktidar alanının etkisiyle, özellikle çalışma hayatındaki yönetim uygulamaları ile “güçlülerden” yana bir davranış kalıbı ortaya çıkardı: Akla karşı kurnazlık ve ikiyüzlülük, gerçekliğe karşı imaj ve yanılsama, yönetilenlere karşı yöneticiler, 20.y.y. yönetim uygulamalarının her alandaki açık çelişkisi oldu. Bu çalışmada, I.Dünya Savaşı öncesi yönetim ve uygulamalarının olgulardan çıkan süreçler olmasına karşılık; II.Dünya Savaşı sonrası yönetim ile ilgili kavramsallaştırma ve uygulamaların, “etkili iletişim” teknikleriyle desteklenen kurgulanmış yönetim ve organizasyon yaklaşımları oldukları açıklanmaya çalışılmaktadır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 1 Sayı: 12 |