Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

TRANSITION FROM ELECTRONIC GOVERNMENT TO MOBILE GOVERNMENT: OPPORTUNITIES, THREATS AND APPLICATION EXAMPLES

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 2, 155 - 177, 31.12.2019

Öz

Concepts such as
inefficiency, clumsiness, paperwork, and heavy progress in business with the
traditional understanding of the state have begun to decline with the
development of information and communication technology and its adaptation to
public sector services. The Electronic Government (e-government), which is one
of these service applications and which we can generally define as the move of
services to the electronic center, provides citizens with access to public
services for 7 days and 24 hours. Just as information and communication
technologies are constantly evolving, the systems they interact with have also
entered a process of change and transformation. Within this process of change,
the e-government began to share its place with the Mobile Government (m-government).
With the m-government, now many services in the public are starting to reach
our tablets, from where the service is produced to mobile phones. E-government
and m-government prevented the unnecessary formalities in the public and lost
time and cost. The purpose of this study is to examine the concepts of
e-government and m-government and its applications in public services with the
use of information and communication technologies. Starting from the
description of e-government and m-government concepts, the study presents views
on the functioning of e-government and m- government applications in Turkish
public administration, examples of good practice, opportunities and threats,
strengths and weaknesses and how their weaknesses can be prevented.

Kaynakça

  • Akay, A. (2007). Kuruluşundan Günümüze YerelNET: TODAİE Yerel Yönetimler Web Portalı. Çağdaş Yerel Yönetimler, 16(1), 75-99.
  • Akcagündüz, E. (2013). Türkiye'de e-Devlet Sistemine Farklı Bir Bakış: e-Devlet ve Tasarruf İlişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(2), 127-140.
  • Akyazı, E. (2005). E-devlet ve Türkiye. İletişim Fakültesi Dergisi(22), 165-169.
  • Alodalı, M. B., Tuncer, A., Usta, S., & Halis, M. (2012). Yerel Yönetimlerde E-Belediyecilik Uygulamaları: Akdeniz Bölgesi Örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 83-95.
  • Arslan, A. (2012). Türk Belediyelerinde M-Devlet Hizmeti Uygulamaları. İnternet Uygulamaları ve Yönetim Dergisi, 3(2), 5-26.
  • Ateş, H. (2003). E-Devletin Kurumsal Temelleri: Eleştirel Bir Yaklaşım. Kamu Yönetiminde Kalite 3. Ulusal Kongresi (s. 481-500). Ankara: TODAİE.
  • Aydın, A. (2013). Yeni Bir Kamu Yönetimi Sunma Yöntemi Olarak M-Devlet: Kamu Yönetimi Alanında Uygulama Alanları Ve Etkinliği. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi.
  • Baştan, S. (2008). E-Devlet Yapılanması Ekseninde Kamusal Enformasyon Ve İletişim Teknoloji Projelerinin Önündeki İtici Ve Kısıtlayıcı Etkenler, KMU İİBF Dergisi, 10 (14).
  • Carroll, J. (2006). What’s in It for Me?: Taking M-Government to the People. 19th Bled eConference eValues, (s. 1-13). Bled, Slovenia.
  • Çelik, M., Koç, İ., & Ayas, N. (2008). Bilgi Toplumu İçerisinde E-Devlet ve Uygulamaları: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği. Uluslararası 6. Bilgi, Ekonomi ve Yönetimi Kongresi (s. 1232-1241). İstanbul: İKDER.
  • Demirci, K. (2015). Türkiye’de Yurttaş- Devlet İletişimi Açısından E-Devlet Uygulamaları: BİMER Örnek Olayı. Akdeniz İletişim Dergisi, (23), 96-114.
  • Demirhan, Y., & Türkoğlu, İ. (2014). Türkiye'de E-Devlet Uygulamalarının Bazı Yönetim Süreçlerine Etkisinin Örnek Projeler Bağlamında Değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 235-256.
  • Döventaş, E. (2009). Elektronik Devletten Mobil Devlete Geçiş, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
  • E-devlet Kapısı. (2018). E-Devlet Nedir? 02 07, 2018 tarihinde Devletin Kısayolu: https://www.turkiye.gov.tr adresinden alındı.
  • Eroğlu, H. (2003). E-Devlet Uygulamaları Çerçevesinde Mernis Projesi ve Beklentiler. Sayıştay Dergisi(62), 83-106.
  • Eryılmaz, B. (2014). Kamu Yönetimi Düşünceler-Yapılar-Fonksiyonlar-Politikalar. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Güler, B. A. (2001). Yerel Yönetimler ve İnternet. 1-10. inet-tr.org.tr/inetconf7/Sunum/yerelyonetim.doc adresinden alınmıştır.
  • Güler, M., & Döventaş, E. (2009). Elektronik Devletten (E-Devlet) Mobil Devlete (M-devlet) Geçişte Türkiye'de Yerel Yönetim Uygulamaları. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 25-48.
  • Hamurcu, E. (2009). Kağıtsız Ortam Ve Ağaç Tasarrufu. UYAP Bilişim Dergisi(2), 20-44.
  • Ho, A. T.-K. (2002). Reinventing Local Governments and the E-Government Initiative. Public Administration Review, Vol.62(No.4), 434-444.
  • Ilıca, S. S. (2014). E-devlet ve E-dönüşüm, 1-24.
  • Ishmatova, D., & Obi, T. (2009). m-Government Services: User Needs and Value. I-Ways Journal of e-Government Policy and Regulation, (32), 39-46.
  • Kaya Bensghir, T. (2010). Türk Kamu Yönetiminde mDevlet Girişimi: Fırsatlar ve Sorunlar. 03 06, 2018 tarihinde http://www.turkselkayabensghir.com/sunular/tkb_firsatlar_sorunlar.pdf adresinden alındı.
  • Kösecik, M., & Karkın, N. (2004). Elektronik Devlet: Amaçlar, Sorunlar ve Uygulamalar. A. Yılmaz, & M. Ökmen (Ed.) içinde, Kamu Yönetimi: Kuramdan Uygulamaya (s. 97-129). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Kushchu, İ. (2009). Mobil Devlete Giriş. 1. Ulusal Mobil Devlet Konferansı. Ankara.
  • Layne, K., & Lee, J. (2001). Developing Fully Functional EGovernment: A Four Stage Model. Government Information Quarterly, 18(2), 122–136.
  • Maraş, G. (2011). Kamu Yönetimlerinde E-Devlet ve E-Demokrasi İlişkisi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(37), 121-144.
  • Mutluer, K., Heper, F., Dönmez, R., & Üyümez, M. (2006). Vergi Hukuku. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Odabaş, H., & Polat, C. (2008). E-Devlet Bilişim Sistemlerinde Kurumsal Bilgi ve Belge Yönetimi. Balkan Ülkeleri Kütüphaneler Arası Bilgi-Belge Yönetimi ve İşbirliği Sempozyumu, (s. 236-246). Edirne.
  • Öztürkcan, S., Kasap, N., & Eryarsoy, E. (2012). M-Devlet Kullanıcı Kabul Potansiyeli: Kümeleme Analizi Ve Karar Ağacı Yaklaşımı. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 13(2), 87-111.
  • Plamper, H. (2003). E-devlet Uygulamaları ve Sorunları. M. A. Çukurçayır (Ed.) içinde, Küresel Sistemde Siyaset Yönetim Ekonomi (M. A. Çukurçayır, Çev., s. 139-162). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Seferoğlu, S., Çelen, F. K., & Çelik, A. (2011). Türkiye'de E-Devlet Uygulamaları: Sorunlar ve Çözüm Önerileri Üstüne Bir Analiz. B. Demirci, G. Yamamoto, & U. Demiray (Ed.) içinde, Türkiye'de E-Devlet Uygulamalarında E-Öğrenmenin Yeri (s. 281-308). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Şişman, A., Alkış, Z., & Maraş, E. (2011). E-Devlet ve M-Devlet’in Geliştirilmesinin Önündeki Engel; Sayısal Uçurum. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 3(1), 27-37.
  • T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı. (2006). Bilgi Toplumu Stratejisi (2006-2010). Devlet Planlama Teşkilatı.
  • T.C. İçişleri Bakanlığı. (2018). Dünden Bugüne Mernis. 03 01, 2018 tarihinde Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü: https://www.nvi.gov.tr/hakkimizda/projeler/mernis/dunden-bugune-mernis adresinden alındı
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2015). 2015-2018 Bilgi Toplumu Stratejisi Eylem Planı. Bilgi Toplumu Dairesi Yayın No: 2939.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı. (2016). Merkezi Hekim Randevu Sistemi. 03 13, 2018 tarihinde https://www.mhrs.gov.tr/Vatandas/hakkimizda.xhtml adresinden alındı.
  • TBMM. (1982). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. 09 11, 2017 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi: https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa82.htm adresinden alındı.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). Bilgi Toplumu İstatistikleri. 03 01, 2018 tarihinde www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1615 adresinden alındı.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2017. 03 14, 2018 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/HbPrint.do?id=24862 adresinden alındı.
  • TÜRKSAT. (tarih yok). e-Devlet Kapısı Kayıtlı Kullanıcı Sayısı 20 Milyona Yaklaştı. 03 15, 2018 tarihinde https://www.turksat.com.tr/tr/haberler/e-devlet-kapisi-kayitli-kullanici-sayisi-20-milyona-yaklasti adresinden alındı.
  • Uçkan, Ö. (2003). E-Devlet, E-Demokrasi ve Türkiye: Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılanması İçin Strateji ve Politikalar. Literatür Yayınları: İstanbul.
  • Uğur, A., & Çütcü, İ. (2009). E-Devlet Ve Tasarruf Etkisi Kapsamında Vedop Projesi. Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1(2), 1-20.
  • UYAP. (2014). Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi. 02 10, 2018 tarihinde www.uyap.gov.tr adresinden alındı.
  • Ünal, F., & Kiraz, İ. (2016). Türkiye'de E-Devlet Uygulamalarının Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Etkinliği: Adalet Bakanlığı UYAP Bilişim Sistemi Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 437-450.
  • Warkentin, M., Gefen, D., Pavlou, P. A., & M. Rose, G. (2002). Encouraging Citizen Adoption of e-Government by Building Trust. Electronic Markets, 12(3), 157-162.
  • West, D. (2004). E-Government and the Transformation of Service Delivery and Citizen Attitudes. Public Administration Review, 64(1), 15-27.
  • Yerelnet. (2018). Yerel Yönetimler Merkezi - Merkez Hakkında. 03 12, 2018 tarihinde Yerel Yönetimler Portalı: https://www.yerelnet.org.tr/genel/hakkimizda.php adresinden alındı.
  • Yıldız, M. (1999). Yerel Yönetimde Yeni Bir Katılım Kanalı İnternet: ABD'de ve Türkiye'de Elektronik Kamu Bilgi Ağları. Çağdaş Yerel Yönetimler, 8(4), 144-156.
  • Yıldız, M. (2003). Elektronik (E)-Devlet Kuram ve Uygulamasına Genel Bir Bakış ve Değerlendirme. H. Özgür, & M. Acar (Ed.) içinde, Çağdaş Kamu Yönetimi-1 (s. 305-342). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldız, M. (2006). Kamu Siyasaları Açısından Cep Telefonu Teknolojisi ve Mobil Devlet. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(1), 241-263 .
  • Yıldız, M. (2007a). E-government Research: Reviewing the Literature, Limitations, and Ways Forward. Government Information Quarterly, Vol.24 (Mart), 646-665. doi:10.1016/j.giq.2007.01.002
  • Yıldız, M. (2007b). Uluslararası Kuruluşların Türkiye'nin E-Devlet Siyasalarına Etkisi. Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 39-55.
  • Yılmazer, M. (2017). Türkiye’de Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı Kapsamında E-Devlet ve E-Demokrasi Uygulamaları. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(8), 54-61.
  • Yücel, İ. H. (2006). Türkiye’de Bilim Türkiye’de Bilim Teknoloji Politikaları Ve İktisadi Gelişmenin Yönü. DPT Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Yayın No. DPT: 2690.
  • Yücetürk, E. (2002). Türk Kamu Yönetiminde E-Devlet Uygulamaları ve Tabana Yayılabilme Yeteneği Bakımından Bir Değerlendirme: Bolu Örneği. 1.Ulusal Bilgi, Ekonomi, ve Yönetim Kongresi. İzmit.

ELEKTRONİK DEVLETTEN MOBİL DEVLETE GEÇİŞ: FIRSATLAR, TEHDİTLER VE UYGULAMA ÖRNEKLERİ

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 2, 155 - 177, 31.12.2019

Öz

Geleneksel devlet anlayışı ile kamuda var olan verimsizlik, hantallık, kırtasiyecilik, işlerin ağır ilerlemesi gibi kavramlar günümüzde bilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişimi ve bunun kamu sektörü hizmetlerine uyarlanması ile birlikte azalmaya başlamıştır. Bu hizmet uygulamalarından biri olan ve genel olarak hizmetlerin elektronik ortama taşınması olarak tanımlayabileceğimiz Elektronik Devlet (e-devlet) ile vatandaşlar kamu hizmetlerine yedi gün yirmi dört saat erişim sağlayabilmektedirler. Nasıl ki bilgi ve iletişim teknolojileri sürekli bir gelişim halinde ise etkiledikleri sistemler de bir değişim ve dönüşüm sürecine girmiştir. Bu değişim süreci içerisinde e-devlet te yerini Mobil Devlet (m-devlet) ile paylaşmaya başlamıştır. M-devlet ile artık kamudaki pek çok hizmet, hizmetin üretildiği yerden cep telefonlarımıza, tabletlerimize kadar ulaşmaya başlamıştır. E-devlet ve m-devlet sayesinde kamuda gereksiz formaliteler engellenmiş, zaman ve maliyet kaybı azalmıştır. Bu çalışmanın amacı bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımı ile kamu hizmetlerinde görülen e-devlet ve m-devlet kavramları ile uygulamalarını irdelemektir. Çalışma e-devlet ve m-devlet kavramlarının açıklanması ile başlayarak Türk kamu yönetiminde e-devlet ve m-devlet uygulamalarının işleyişi, iyi uygulama örnekleri, fırsatlar ve tehditler, güçlü ve zayıf yönleri ile zayıf yönlerinin nasıl engellenebileceği konusunda görüşler sunmaktadır. 

Kaynakça

  • Akay, A. (2007). Kuruluşundan Günümüze YerelNET: TODAİE Yerel Yönetimler Web Portalı. Çağdaş Yerel Yönetimler, 16(1), 75-99.
  • Akcagündüz, E. (2013). Türkiye'de e-Devlet Sistemine Farklı Bir Bakış: e-Devlet ve Tasarruf İlişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(2), 127-140.
  • Akyazı, E. (2005). E-devlet ve Türkiye. İletişim Fakültesi Dergisi(22), 165-169.
  • Alodalı, M. B., Tuncer, A., Usta, S., & Halis, M. (2012). Yerel Yönetimlerde E-Belediyecilik Uygulamaları: Akdeniz Bölgesi Örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 83-95.
  • Arslan, A. (2012). Türk Belediyelerinde M-Devlet Hizmeti Uygulamaları. İnternet Uygulamaları ve Yönetim Dergisi, 3(2), 5-26.
  • Ateş, H. (2003). E-Devletin Kurumsal Temelleri: Eleştirel Bir Yaklaşım. Kamu Yönetiminde Kalite 3. Ulusal Kongresi (s. 481-500). Ankara: TODAİE.
  • Aydın, A. (2013). Yeni Bir Kamu Yönetimi Sunma Yöntemi Olarak M-Devlet: Kamu Yönetimi Alanında Uygulama Alanları Ve Etkinliği. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi.
  • Baştan, S. (2008). E-Devlet Yapılanması Ekseninde Kamusal Enformasyon Ve İletişim Teknoloji Projelerinin Önündeki İtici Ve Kısıtlayıcı Etkenler, KMU İİBF Dergisi, 10 (14).
  • Carroll, J. (2006). What’s in It for Me?: Taking M-Government to the People. 19th Bled eConference eValues, (s. 1-13). Bled, Slovenia.
  • Çelik, M., Koç, İ., & Ayas, N. (2008). Bilgi Toplumu İçerisinde E-Devlet ve Uygulamaları: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği. Uluslararası 6. Bilgi, Ekonomi ve Yönetimi Kongresi (s. 1232-1241). İstanbul: İKDER.
  • Demirci, K. (2015). Türkiye’de Yurttaş- Devlet İletişimi Açısından E-Devlet Uygulamaları: BİMER Örnek Olayı. Akdeniz İletişim Dergisi, (23), 96-114.
  • Demirhan, Y., & Türkoğlu, İ. (2014). Türkiye'de E-Devlet Uygulamalarının Bazı Yönetim Süreçlerine Etkisinin Örnek Projeler Bağlamında Değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 235-256.
  • Döventaş, E. (2009). Elektronik Devletten Mobil Devlete Geçiş, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
  • E-devlet Kapısı. (2018). E-Devlet Nedir? 02 07, 2018 tarihinde Devletin Kısayolu: https://www.turkiye.gov.tr adresinden alındı.
  • Eroğlu, H. (2003). E-Devlet Uygulamaları Çerçevesinde Mernis Projesi ve Beklentiler. Sayıştay Dergisi(62), 83-106.
  • Eryılmaz, B. (2014). Kamu Yönetimi Düşünceler-Yapılar-Fonksiyonlar-Politikalar. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Güler, B. A. (2001). Yerel Yönetimler ve İnternet. 1-10. inet-tr.org.tr/inetconf7/Sunum/yerelyonetim.doc adresinden alınmıştır.
  • Güler, M., & Döventaş, E. (2009). Elektronik Devletten (E-Devlet) Mobil Devlete (M-devlet) Geçişte Türkiye'de Yerel Yönetim Uygulamaları. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 25-48.
  • Hamurcu, E. (2009). Kağıtsız Ortam Ve Ağaç Tasarrufu. UYAP Bilişim Dergisi(2), 20-44.
  • Ho, A. T.-K. (2002). Reinventing Local Governments and the E-Government Initiative. Public Administration Review, Vol.62(No.4), 434-444.
  • Ilıca, S. S. (2014). E-devlet ve E-dönüşüm, 1-24.
  • Ishmatova, D., & Obi, T. (2009). m-Government Services: User Needs and Value. I-Ways Journal of e-Government Policy and Regulation, (32), 39-46.
  • Kaya Bensghir, T. (2010). Türk Kamu Yönetiminde mDevlet Girişimi: Fırsatlar ve Sorunlar. 03 06, 2018 tarihinde http://www.turkselkayabensghir.com/sunular/tkb_firsatlar_sorunlar.pdf adresinden alındı.
  • Kösecik, M., & Karkın, N. (2004). Elektronik Devlet: Amaçlar, Sorunlar ve Uygulamalar. A. Yılmaz, & M. Ökmen (Ed.) içinde, Kamu Yönetimi: Kuramdan Uygulamaya (s. 97-129). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Kushchu, İ. (2009). Mobil Devlete Giriş. 1. Ulusal Mobil Devlet Konferansı. Ankara.
  • Layne, K., & Lee, J. (2001). Developing Fully Functional EGovernment: A Four Stage Model. Government Information Quarterly, 18(2), 122–136.
  • Maraş, G. (2011). Kamu Yönetimlerinde E-Devlet ve E-Demokrasi İlişkisi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(37), 121-144.
  • Mutluer, K., Heper, F., Dönmez, R., & Üyümez, M. (2006). Vergi Hukuku. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Odabaş, H., & Polat, C. (2008). E-Devlet Bilişim Sistemlerinde Kurumsal Bilgi ve Belge Yönetimi. Balkan Ülkeleri Kütüphaneler Arası Bilgi-Belge Yönetimi ve İşbirliği Sempozyumu, (s. 236-246). Edirne.
  • Öztürkcan, S., Kasap, N., & Eryarsoy, E. (2012). M-Devlet Kullanıcı Kabul Potansiyeli: Kümeleme Analizi Ve Karar Ağacı Yaklaşımı. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 13(2), 87-111.
  • Plamper, H. (2003). E-devlet Uygulamaları ve Sorunları. M. A. Çukurçayır (Ed.) içinde, Küresel Sistemde Siyaset Yönetim Ekonomi (M. A. Çukurçayır, Çev., s. 139-162). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Seferoğlu, S., Çelen, F. K., & Çelik, A. (2011). Türkiye'de E-Devlet Uygulamaları: Sorunlar ve Çözüm Önerileri Üstüne Bir Analiz. B. Demirci, G. Yamamoto, & U. Demiray (Ed.) içinde, Türkiye'de E-Devlet Uygulamalarında E-Öğrenmenin Yeri (s. 281-308). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Şişman, A., Alkış, Z., & Maraş, E. (2011). E-Devlet ve M-Devlet’in Geliştirilmesinin Önündeki Engel; Sayısal Uçurum. Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 3(1), 27-37.
  • T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı. (2006). Bilgi Toplumu Stratejisi (2006-2010). Devlet Planlama Teşkilatı.
  • T.C. İçişleri Bakanlığı. (2018). Dünden Bugüne Mernis. 03 01, 2018 tarihinde Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü: https://www.nvi.gov.tr/hakkimizda/projeler/mernis/dunden-bugune-mernis adresinden alındı
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2015). 2015-2018 Bilgi Toplumu Stratejisi Eylem Planı. Bilgi Toplumu Dairesi Yayın No: 2939.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı. (2016). Merkezi Hekim Randevu Sistemi. 03 13, 2018 tarihinde https://www.mhrs.gov.tr/Vatandas/hakkimizda.xhtml adresinden alındı.
  • TBMM. (1982). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. 09 11, 2017 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi: https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa82.htm adresinden alındı.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). Bilgi Toplumu İstatistikleri. 03 01, 2018 tarihinde www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1615 adresinden alındı.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2017. 03 14, 2018 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/HbPrint.do?id=24862 adresinden alındı.
  • TÜRKSAT. (tarih yok). e-Devlet Kapısı Kayıtlı Kullanıcı Sayısı 20 Milyona Yaklaştı. 03 15, 2018 tarihinde https://www.turksat.com.tr/tr/haberler/e-devlet-kapisi-kayitli-kullanici-sayisi-20-milyona-yaklasti adresinden alındı.
  • Uçkan, Ö. (2003). E-Devlet, E-Demokrasi ve Türkiye: Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılanması İçin Strateji ve Politikalar. Literatür Yayınları: İstanbul.
  • Uğur, A., & Çütcü, İ. (2009). E-Devlet Ve Tasarruf Etkisi Kapsamında Vedop Projesi. Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1(2), 1-20.
  • UYAP. (2014). Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi. 02 10, 2018 tarihinde www.uyap.gov.tr adresinden alındı.
  • Ünal, F., & Kiraz, İ. (2016). Türkiye'de E-Devlet Uygulamalarının Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Etkinliği: Adalet Bakanlığı UYAP Bilişim Sistemi Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 437-450.
  • Warkentin, M., Gefen, D., Pavlou, P. A., & M. Rose, G. (2002). Encouraging Citizen Adoption of e-Government by Building Trust. Electronic Markets, 12(3), 157-162.
  • West, D. (2004). E-Government and the Transformation of Service Delivery and Citizen Attitudes. Public Administration Review, 64(1), 15-27.
  • Yerelnet. (2018). Yerel Yönetimler Merkezi - Merkez Hakkında. 03 12, 2018 tarihinde Yerel Yönetimler Portalı: https://www.yerelnet.org.tr/genel/hakkimizda.php adresinden alındı.
  • Yıldız, M. (1999). Yerel Yönetimde Yeni Bir Katılım Kanalı İnternet: ABD'de ve Türkiye'de Elektronik Kamu Bilgi Ağları. Çağdaş Yerel Yönetimler, 8(4), 144-156.
  • Yıldız, M. (2003). Elektronik (E)-Devlet Kuram ve Uygulamasına Genel Bir Bakış ve Değerlendirme. H. Özgür, & M. Acar (Ed.) içinde, Çağdaş Kamu Yönetimi-1 (s. 305-342). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldız, M. (2006). Kamu Siyasaları Açısından Cep Telefonu Teknolojisi ve Mobil Devlet. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(1), 241-263 .
  • Yıldız, M. (2007a). E-government Research: Reviewing the Literature, Limitations, and Ways Forward. Government Information Quarterly, Vol.24 (Mart), 646-665. doi:10.1016/j.giq.2007.01.002
  • Yıldız, M. (2007b). Uluslararası Kuruluşların Türkiye'nin E-Devlet Siyasalarına Etkisi. Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 39-55.
  • Yılmazer, M. (2017). Türkiye’de Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı Kapsamında E-Devlet ve E-Demokrasi Uygulamaları. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(8), 54-61.
  • Yücel, İ. H. (2006). Türkiye’de Bilim Türkiye’de Bilim Teknoloji Politikaları Ve İktisadi Gelişmenin Yönü. DPT Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Yayın No. DPT: 2690.
  • Yücetürk, E. (2002). Türk Kamu Yönetiminde E-Devlet Uygulamaları ve Tabana Yayılabilme Yeteneği Bakımından Bir Değerlendirme: Bolu Örneği. 1.Ulusal Bilgi, Ekonomi, ve Yönetim Kongresi. İzmit.
Toplam 56 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hamza Ateş

Öznur Yavuz

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 14 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ateş, H., & Yavuz, Ö. (2019). ELEKTRONİK DEVLETTEN MOBİL DEVLETE GEÇİŞ: FIRSATLAR, TEHDİTLER VE UYGULAMA ÖRNEKLERİ. Bilgi Ekonomisi Ve Yönetimi Dergisi, 14(2), 155-177.