Halife Ömer'in 7. yüzyılda ortaya koyduğu kapsayıcı Beytülmakdis vizyonu, Mukaddes Topraklar ve bir bütün olarak bölge için bir dönüm noktası olmuştur. Bu vizyon çok sayıda akademisyen tarafından detaylandırılmış ve ilkeleriyle uyumlu vakalarda araştırılmaya devam etmektedir. Bu teori aynı zamanda İslam'da diğer medeniyetlerden farklı olan değişim kavramıyla da iç içedir. Müslümanlar değişim kavramını kapsayıcılık çerçevesinde, özellikle de Beytülmakdis'in ilk Müslüman fethi bağlamında şekillendirmişlerdir. Bu kapsayıcılık vizyonu, özellikle bu makalenin odak noktası olan 16. ve 18. yüzyıllar arasında Beytülmakdis'teki Kamame Kilisesi (Kutsal Kabir) etrafında Hıristiyan mezhepleri arasında uzun süredir devam eden çatışmayı çözmeye yönelik Osmanlı politikası ile daha da örneklendirilmiştir. Tarihi kaynaklar, Osmanlı yönetiminin Kudüs'teki Hristiyan anlaşmazlıklarını çözmedeki genel prensibinin geleneksel ibadet durumunun korunmasına dayandığını göstermektedir. Bu ilke, Osmanlıların kilise onarımını düzenleme biçimini de kapsamaktadır. Bu makalenin amacı iki yönlüdür: birincisi, Osmanlıların hangi koşullar altında geleneksel ibadet biçimlerinin korunmasına öncelik vermeyi seçtiklerini araştırmak; ikincisi ise bu politika kararının ardındaki mantığı incelemek. Osmanlı belgeleri Ömer b. Hattab'ı model aldığı için, kapsayıcı vizyon Osmanlı'yı analiz etmek için teorik bir çerçeve görevi görmektedir.
Kapsayıcılık Değişim Osmanlılar Hristiyan Anlaşmazlıkları Kilise Yenileme Çoğulculuk Kamame Kilisesi Çatışma Çözümü
شكّلت الرؤية الشاملة لبيت المقدس التي قدمها الخليفة عمر في القرن السابع الميلادي نقطة تحول للأرض المقدسة والمنطقة ككل. وقد شرح العديد من العلماء هذه الرؤية بالتفصيل، ولا تزال هذه الرؤية قيد البحث في القضايا التي تتماشى مع مبادئها. كما تتشابك هذه النظرية مع مفهوم التغيير في الإسلام الذي يتميز به بين الحضارات الأخرى. وقد صاغ المسلمون مفهوم التغيير في إطار الشمولية، لا سيما في سياق الفتح الإسلامي الأول لبيت المقدس. وتتجسد هذه الرؤية الشمولية في السياسة العثمانية لحل الصراع الطويل الأمد بين الطوائف المسيحية حول كنيسة القيامة في بيت المقدس، خاصة خلال القرنين السادس عشر والثامن عشر، وهو محور هذا المقال. تشير المصادر التاريخية إلى أن المبدأ العام للإدارة العثمانية في حل النزاعات المسيحية في القدس كان يستند إلى الحفاظ على حالة العبادة التقليدية. وقد شمل هذا المبدأ طريقة تنظيم العثمانيين لتجديد الكنائس. والهدف من هذا المقال ذو شقين: أولاً، دراسة الظروف التي اختار فيها العثمانيون إعطاء الأولوية للحفاظ على أشكال العبادة التقليدية؛ وثانياً، دراسة الأساس المنطقي وراء هذا القرار السياسي. وبما أن الوثائق العثمانية كانت على غرار وثائق عمر بن الخطاب، فإن الرؤية الشمولية تشكل الإطار النظري لتحليل السياق العثماني في هذا المقال. ومن خلال تحليل السجلات المهيمنة، يتبين لنا أن سياسة الحفاظ على أقدم أشكال العبادة، في مواجهة النزاعات المسيحية المتزايدة، كانت جزءًا من رؤية شاملة تعكس السياسة العثمانية القائمة على العدالة وتوازن القوى.
الشمولية التغيير العثمانيون النزاعات المسيحية تجديد الكنائس كنيسة القيامة حل النزاعات
The inclusive vision of Islamicjerusalem introduced by Caliph ‘Umar Ibn al-Khattab in the 7th century marked a turning point for the Holy Land and the region as a whole. This vision has been elaborated upon by numerous scholars and continues to be explored in cases that align with its principles. This theory is also intertwined with the concept of change in Islam, which is distinctive among other civilisations. Muslims have shaped the concept of change within the framework of inclusivity, particularly in the context of the first Muslim liberation of Islamicjerusalem. This vision of inclusivity is further exemplified by the Ottoman policy to resolve the longstanding conflict between Christian denominations surrounding the Holy Sepulchre in Islamicjerusalem, particularly during the 16th to 18th centuries, which is the focus of this article. Historical sources indicate that the general principle of Ottoman administration in resolving Christian disputes in Jerusalem was predicated on the preservation of the traditional state of worship. This principle encompassed the manner in which the Ottomans regulated church renovation. The objective of this article is twofold: first, to investigate the circumstances under which the Ottomans chose to prioritise the preservation of traditional forms of worship; and second, to examine the rationale behind this policy decision. As the Ottoman documents modelled ‘Umar Ibn al-Khattab, the inclusive vision serves as the theoretical framework for analysing the Ottoman context in this article. Through the analysis of Mühimime registers, it is revealed that the policy of preserving the oldest forms of worship, in the face of growing Christian disputes, was part of an inclusive vision that reflected the Ottoman policy of justice and balance of power.
Pluralism Change Ottomans Christian Disputes Church Renovation Holy Sepulchre Conflict Resolution
| Birincil Dil | İngilizce | 
|---|---|
| Konular | İslam Tarihi ve Medeniyeti, Dinler Tarihi, İslam Tarihi | 
| Bölüm | Makaleler | 
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 | 
| Gönderilme Tarihi | 12 Haziran 2025 | 
| Kabul Tarihi | 30 Haziran 2025 | 
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 25 Sayı: 1 |