Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Cümle Piramidi Tekniğinin Yazma Eğitiminde Kullanımı

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 4, 238 - 252, 15.12.2024

İsmail Aydoğdu , Alparslan Okur

Öz

Yabancı dilde yazma yetkinliği, dilin kurallarını işlevsel bir şekilde kullanabilme becerisiyle doğru orantılıdır. Dilin kurallarını bilmek ya da geniş bir kelime bilgisine sahip olmak, nitelikli ve organize cümle yapıları oluşturmak için tek başına yeterli değildir. Özellikle eklemeli bir yapıya sahip olan Türkçede doğru cümle kurma, cümledeki temel unsurların sırasının doğru belirlenmesine ve kelimelerin uygun eklerle desteklenmesine bağlıdır. Bu araştırmanın amacı, cümle piramidi tekniğinin yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin hâl eklerini doğru kullanmaları ve cümle öğelerini doğru sıralayarak cümle kurma becerileri üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışma, Sakarya Üniversitesi Türk Dili Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde A2 seviyesinde Türkçe öğrenen gönüllü öğrenci grupları ile yürütülmüş, deney ve kontrol gruplarının verileri SPSS 25.0 programı ile analiz edilmiştir. Yapılan ön test-son test karşılaştırmaları sonucunda, deney grubunda cümle piramidi tekniği ile yazma becerisinde belirgin bir gelişim olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

yabancılara Türkçe öğretimi, yazma, cümle piramidi tekniği, hal ekleri, cümlenin ögeleri.

The Use of Sentence Pyramid Technique in Writing Instruction in Teaching Turkish as a Foreign Language

Öz

Writing competence in a foreign language is directly proportional to the ability to use the rules of the language in a functional way. Knowing the rules of the language or having a wide vocabulary knowledge is not sufficient alone to create qualified and organized sentence structures. Especially in Turkish, which has an agglutinative structure, correct sentence formation depends on the correct order of the basic elements in the sentence and the support of words with appropriate affixes. The aim of this study is to examine the effect of sentence pyramid technique on Turkish as a foreign language learners' correct use of case affixes and their sentence construction skills by correctly ordering sentence elements. The study was conducted with groups of volunteer students learning Turkish at A2 level at Sakarya University Turkish Language Teaching Application and Research Center, and the data of the experimental and control groups were analyzed with SPSS 25.0 program. As a result of the pre-test-post-test comparisons, a significant improvement was observed in the writing skills of the experimental group with the sentence pyramid technique.

Anahtar Kelimeler

teaching Turkish to foreigners, writing, sentence pyramid technique., case suffixes, elements of a sentence.

Kaynakça

• Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3). 728-749.
• Alyılmaz, S. (2010). Türkiye Türkçesinde bulunma hâli kategorisi. Journal of Dil Arastirmalari, (7), 107-123.
• Atagül, Y. Y., & Cevher, Ö. Y. (2015). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde hâl eki sorunsalı (Sakarya Üniversitesi örneği). TÜRÜK Uluslararası Dil Edebiyat ve Halk Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(5), 294-332.
• Aydoğdu, İ. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde cümle piramidi tekniğinin yazma eğitiminde kullanımı [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Sakarya Üniversitesi.
• Aydoğdu, İ., Tulumcu, F. M., & Ekşi, E. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde isimlere gelen ad eklerinin A1 seviyesindeki fiillere göre incelenmesi. Okur, A., Güleç, İ., & İnce, B. (Ed.), Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yeni Yönelimler 2 içinde (s. 174-187), Sakarya Gelişim Ofset.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (4th ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
• Demirel, Ö. (2017). Dil öğretim yöntemleri ve uygulama örnekleri. Nobel Yayınları.
• Er, O. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi uygulamalarının kültürel farkındalık oluşturma açısından incelenmesi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Atatürk Üniversitesi.
• Ergin, M. (1998). Türk dil bilgisi (3. Baskı). Bayrak Basım Yayım Dağıtım.
• Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 178-195.
• Göçer, A., & Kılıç, B. S. (2022). Türkçeyi ikinci / yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin dil becerilerini etkili ve verimli kullanma durumları. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 94-114.
• Göksel, A., & Kerslake, C. (2004). Turkish: A comprehensive grammar. Routledge.
• Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Güzel, A., & Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Akçağ Yayınları.
• Hyland, K. (2003). Second language writing. Cambridge University Press.
• Hyland, K. (2015). Teaching and researching writing. Routledge.
• Kadan, Ö. F., & Arı, B. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma becerisi tutum ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(3), 112-125.
• Karadağ Ö., & Maden, S. (2013). Yazma eğitimi: kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. Güzel, A. Karatay, H. (Ed.). Türkçe öğretimi el kitabı içinde (s. 265-301), Pegem Akademi.
• Karadüz, A., & Yıldırım, İ. (2011). Kelime hazinesinin geliştirilmesinde öğretmenlerin görüş ve uygulamaları. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 961-984.
• Karahan, L. (1999). Türkçede söz dizimi. (6. Baskı). Akçağ Basım Yayın.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (15. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
• Korkmaz, Z. (2003). Türk grameri. TDK Yayınları.
• Krefting, L. (1991). Rigor in qualitative research: the assessment of trustworthiness. The American Journal of Occupational Therapy, 45(3), 214-222.
• Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Onan, B. (2012). Dil bilgisi ve okuma öğrenme alanları arasındaki etkileşim üzerine bir analiz çalışması. İdil Sanat ve Dil Dergisi, 1(3), 30-47.
• Raimes, A. (1983). Techniques in teaching writing. Oxford: Oxford University Press.
• Richards, J. C., & Renandya, W. A. (2002). Methodology in language teaching: An anthology of current practice. Cambridge University Press.
• Silva, T., & Matsuda, P. K. (2001). An Overview of second language writing process research. In T. Silva & P. K. Matsuda (Eds.), On Second Language Writing (pp. 11-20). Cambridge University Press.
• Teng, L. S., & Zhang, L. J. (2021). Self-regulated learning and second language writing. Springer.
• Tok, M. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde akademik yazma becerilerinin geliştirilmesine yönelik uygulamalı bir çalışma [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Weigle, S. C. (2002). Assessing writing. Cambridge University Press.
• Yakışan, O., & Ates, M. (2017). Ortaokullarda dil bilgisi öğretiminde buluş yoluyla öğretim stratejisinin öğrenci başarısına ve kalıcılığa etkisinin incelenmesi. International Journal of Languages' Education and Teaching, 5(4), 801-816.
• Yılmaz, F., & Temiz Ç. (2015). İsim hâl eklerinin yabancı öğrencilere etkinliklerle öğretimi. The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science, 36, 139-155.
• Yorgancı, O. K. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler için B1 düzeyi yazma becerisi dereceli puanlama anahtarı geliştirme [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Zhang, Y. (Ed.). (2022). Researching and teaching second language writing in the digital age. Springer.