New Media, Database Cinema, Cinegratography and Greenaway’s Suitcase Cinema

Yıl 2019, , 87 - 97, 31.12.2019

Serdar Gezer

https://doi.org/10.37215/bilar.2019257650

Cited By: 2

Öz

Although advances in information communication technologies in recent years have been positively
interpreted by theoreticians and executives, who argue that technology is the basic building block for
development; it is also being discussed how these advances will pave the way for the formation of a world
in the near future. Today, the phenomenon, which is tried to be theorized as the concept of New Media,
has gathered the production, storage, distribution and display of all kinds of media in a single device.
Therefore, it is accepted as a more powerful revolution than the revolutions in the field of information
and communication technologies in history. This phenomenon, which tends to change every form of art,
has caused some changes in the narrative form of cinema. ‘Cinegratography’ and ‘database cinema’ are
concepts that define some of the changes occured in the form of cinematic narrative. Peter Greenaway, who
takes these changes into account while creating his own cinema style and adds the broad expression power
offered by New Media to the narrative of his films, is accepted as the pioneer of New Media Cinema by
theorists such as Manovich, Murray and Ryan. In this article, the concept of New Media will be described,
the remarks of different theorists on the principles of new media will be compared and the differences
between New Media and traditional media will be revealed. Then, how the New Media changed the
narrative form of cinema will be discussed and the concepts of ‘Cinegratography’ and ‘database cinema’
will be defined. Finally, how Peter Greenaway uses New Media in his own film narrative will be shown
through his projects.

Anahtar Kelimeler

New Media, Principles of New Media, Database Cinema, Cinegratography, Greenaway

Yeni Medya, Veri Tabanı Sineması, Sinegratografi ve Greenaway’in Suitcase Sineması

Öz

Son yıllarda bilgi iletişim teknolojilerinde meydana gelen gelişmeler ve ilerlemeler, kuramcılar ve
teknolojinin gelişim için en temel yapı taşı olduğunu savunan yöneticiler tarafından olumlu şekilde
yorumlanmasına karşın; bu ilerlemelerin yakın gelecekte nasıl bir dünyanın oluşumuna zemin hazırlayacağı
da tartışılmaya devam etmektedir. Bugün ‘Yeni Medya’ kavramıyla kuramsallaştırılmaya çalışılan olgu her
türden medyanın üretimini, depolanmasını, dağıtımını ve gösterimini tek bir araçta toplamıştır. O yüzden
tarihteki bilgi iletişim teknolojileri alanında meydana gelen devrimlerden daha güçlü bir devrim olarak
kabul edilmektedir. Her sanat formunu değiştirme eğiliminde olan bu olgu, normaldir ki sinema anlatı
formunda da bir takım değişimlere neden olmuştur. ‘Sinegratografi’ ve ‘veri tabanı sineması’ sinema
anlatı formunda meydana gelen değişimlerden bazılarını tanımlar kavramlardır. Sinema anlatısında
meydana gelen bu değişimleri kendi sinema üslubunu oluştururken göz önünde bulunduran ve filmlerinin
anlatısına Yeni Medyanın sunduğu geniş ifade gücünü eklemleyen Peter Greenaway, Manovich, Murray ve
Ryan gibi kuramcılar tarafından Yeni Medya Sinemasının öncüsü olarak kabul edilmektedir. Bu makalede
Yeni Medya kavramı tanımlanacak, yeni medyanın prensipleri üzerine farklı kuramcıların ortaya koyduğu
yorumlar karşılaştırılacak ve Yeni Medya ve geleneksel medya arasındaki farklar ortaya koyulacaktır.
Daha sonra Yeni Medyanın sinema anlatı formunu ne şekilde değiştirdiği ele alınacak, ‘Sinegratografi’
ve ‘veri tabanı sineması’ kavramları tanımlanacaktır. Son olarak Peter Greenaway’in Yeni Medyayı kendi
sinema anlatısında nasıl kullandığı, yaptığı projeler üzerinden gösterilecektir. 

Anahtar Kelimeler

Yeni Medya, Yeni medya prensipleri, Veri tabanı sineması, Sinegratografi, Greenaway

Kaynakça

• Altıntaş, G. (2019). “Greenaway ve Veritabanı Sineması”. Erişim adresi: https://www.academia.edu/38627606/Greenaway_ve_Veritaban%C4%B1_Sinemas%C4%B1. Erişim Tarihi: 4.12.2019. Avcı Tuğal, S. (2018). “21.Yüzyıl Çağdaş Sanat Önermesi Olarak Peter Greenaway’in Last Supper Dijital Video Enstalasyonu”. Art-Sanat, 2018 (9).
• Chan, K. M. E. (2009). ‘Transformation of visual culture in relation to the spatial experience of postmodern flaneurs: the impact of MMORGs on contemporary Chinese cinema’. Journal of Chinese Cinemas, 3 ( 1) : 33-48.
• Cody, J. (1994). ‘Interview with Peter Greenaway’. Erişim adresi: http://www.paristransatlantic.c o m / m a g a z i n e / i n t e r v i e w s / g r e e n a w a y. h t m l . Son Erişim Tarihi: 10 Eylül 2019.
• Di Stefano, J. (2008). “ Peter Greenaway and the Failure of Cinema”. Willoquet-Maricondi, P. ve Alemany-Galway, M. (Eds.). Peter Greenaway’s Postmodern / Poststructuralist Cinema (s.37-50): Scarecrow Press.Toronto.
• Enli, G. (2017). “New Media and Politics”. Annals of the International Communication Association, DOI: 10.1080/23808985.2017.1392251 Glen Creeber, G. ve Martin, R. (2009). Digital Cultures: Understanding New Media: Open University Press.
• Gardner, J. (2009). “Greenaway’s suitcase cinema and new media archaeology”. Studies in European Cinema, 5 (2): 143-153.
• Hawthorne, C. (1997). ‘The Peter Greenaway Interview’. Erişim adresi: http://www.salon.com/ june97/greenaway2970606.html. Erişim Tarihi: Mayıs 2016.
• Lister, M. (2003). New media: A critical introduction. Oxon: Routledge.
• Manovich, L.( 2001). The Language of New Media: MIT Press. USA.
• Manovich, L. (2003). “New Media from Borges to HTML”. The New Media Reader, 1 :13–25.
• Molinari, C. (2018). “In Between the Arts: Peter Greenaway and Sergei Eisenstein”. Quarterly Review of Film and Video. DOI:10.1080/10509208.2018.1434753
• Murray, J. H. (1998). Hamlet on the Holodeck: The Future of Narrative in Cyberspace. Cambridge, MA: MIT Press.
• Murray, J. H.( 2011). Inventing the Medium: Principles of Interaction Design as a Cultural Practice.:Cambridge, MA: MIT Press.London-England
• Rice, R. E. (1999). Artifacts and Paradoxes in New Media. New Media &Society, 1 (1): 24-32.
• Ryan, M. L. (2006). Avatars of Story. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press.
• Sampson, P. (1995). “Interview with Peter Greenaway”. Third Way, 18 (10): 12–15.
• Shah, N. (2009 ).‘Now streaming on your nearest screen: Contextualizing new digital cinema through Kuso’. Journal of Chinese Cinemas. 3 (1): 15-31.
• Street, S. (1997). British National Cinema:Routledge. London-England.
• Tulseluperjourney. (2019). http://www. tulseluperjourney.com/about.jsp. Erişim Tarihi: 5 Eylül 2019.
• Visitworldheritage. (2019). https://visitworldheritage.com/en/eu/venus-ofwillendorf/e66a1f89-7b74-4dbe-b1af-9becbb2b87e9. Son Erişim Tarihi: 10.12.2019.
• Willoquet-Maricondi, P., Alemany-Galway, M. (2008). Introduction: A Postmodern/Poststructuralist Cinema. İçinde. Peter Greenaway’s Postmodern/Poststructuralist Cinema Der: Paula Willoquet-Maricondi & Mary Alemany-Galway (s. xiii-3). Toronto: The Scarecrow Press.
• Willoquet-Maricondi (2008). “Peter Greenaway’s postmodern/poststructuralist cinema”. WilloquetMaricondi, P. ve Alemany-Galway, M. (Eds.). Peter Greenaway’s Postmodern / Poststructuralist Cinema (s.3-36): Scarecrow Press. Toronto.
• Young, R.( 2014). “Remembering Bogle Chandler: an exploration of new media’s storytelling potential”. Digital Creativity. 25 (2): 97-112.