Tahsin Yücel’in Yalan Adlı Romanında Yazınsal Bir İzlek Olarak Aşırmacının Portresi

Yıl 2014, Sayı: 68, 1 - 24, 01.06.2014

Kubilay Aktulum

Öz

Tahsin Yücel Yalan adlı romanında kültürel alanda yaşananküreselleşmenin yadsınmaz bir göstergesi olarak yalan izleğinisorgular; bu sorgulama sırasında dünyanın sahte yüzünü, üniversite yaşamında olduğu kadar günümüz medyasında karşımıza çıkan yalancı kimliğini ortaya koyar. Yazar böyle bir sorgulamada uğraş alanı olan göstergebilimin verilerinden oldukça fazla yararlanarak, romanın yapısını bu alanda tanımlanantemel bir karşıtlık olan olmak/görünmek terimleri üzerinde konumlandırır. Bu çalışmada aşırma eylemine başvuran kişininportresi psikolojinin kimi kuramsal tanımlamalarından yararlanılarak oluşturulacak, roman bağlamında yazınsal bir izlekolarak başköşeye yerleştirilen aşırmanın kökenlerinde hangitemel etkenlerin bulunduğu belirlenecektir

Anahtar Kelimeler

Metinlerarasılık, aşırma, gizli alıntı, Tahsin Yücel, Yalan, göstergebilim

A Portrait of the Plagiarist as a Literary Theme in Tahsin Yücel’s Yalan

Öz

In his Yalan (The Lie) Tahsin Yücel interrogates the theme of
the lie as an undeniable sign of cultural globalization. As he
does so, he exposes the falseness of the world and the identity of
the liar that appears in not only university life but also modern
media. During this interrogation, the author largely uses data
from semiotics, which is also his field of research. He thus establishes
the structure of his novel on the binary opposition, to
be/to appear. This article aims to study the portrait of the plagia- rist by employing certain theoretical definitions provided by
psychology and to identify the main causes underlying plagia- rism, which is a major theme within the context of the novel.

Anahtar Kelimeler

Intertextuality, plagiarism, Tahsin Yücel, The Lie, semiotics

Kaynakça

• Aktulum, Kubilay (1999). Metinlerarası İlişkiler. Ankara: Öteki Yay.
• _____, (2011). Metinlerarasılık/Göstergelerarasılık. Ankara: Kanguru Yay.
• Bayard, Pierre (2009). le Plagiat par anticipation. Paris: les Editions de Minuit.
• Fiechter, Jean-Jacques (1993). Tiré à Part. Paris: Denoël.
• Benveniste, Emile (1995). Genel Dilbilim Sorunları. Çev. Erdim Öztokat. İstan- bul: YKY.
• Borges, Jorge Luis (2010). Ficciones, Hayaller ve Hikâyeler. Çev. Fatih Özgüven- Tomris Uyar. İstanbul: İletişim Yay.
• Bruckner, Pascal (1999). les Voleurs de la Beauté. Paris: Poche. (Türkçesi, Güzel- lik Hırsızları. 2004. Çev. Mustafa Balel. İstanbul: Ayrıntı Yay.)
• Budak, Selçuk (2005). Psikoloji Sözlüğü. İstanbul: Bilim ve Sanat Yay.
• Chessex, Jacques (1998). l’Imitation. Paris: Grasset et Fasquelle.
• Compagnon, Antoine (1979). la Seconde Main, ou le travail de la citation. Paris: Seuil.
• Gariper, Cafer ve Yasemin Küçükcoşkun (2009). Yakup Kadri’nin Nur Baba Romanına Psikanalitik Bir Yaklaşım. İstanbul: Akademi Kitaplar.
• Günay, Doğan (2002). Göstergebilim Yazıları. İstanbul: Multilingual Yay.
• King, Stephen (1991). Minuit 2. Paris: Ablin Michel.
• Maurel-Indart, Hélène (2007). Plagiats, les coulisses de l’écriture. Paris: Editions de la Différence.
• Richter, Jean-Paul (1967). la Vie de Fibel. Paris: Union Générale d’éditions.
• Pétrarque (1983). Canzoniere. Paris: Gallimard.
• Schneider, Michel (1985). Voleurs de Mots. Paris: Gallimard.
• Troyat, Henri (1989). le Mort saisit le vif. Paris: Pocket.
• Yücel, Tahsin (2002). Yalan. İstanbul: Can Yay.