Bu makalede, Türk musikisi yazılı kaynaklarında ilk olarak 18. yüzyılda kaydedilmiş olduğu tespit edilen iç içe daireli usûllerin incelenmesi, ne amaçla ve nasıl geliştirildiğinin belirlenmesi amaçlanmaktadır.
Türk musikisinin en önemli unsurlarından olduğu kabul edilen usûl
konusunda birçok bilimsel çalışma yapılmıştır. Bunun yanısıra iç içe
daireli usûller konusuna bazı çalışmalarda değinilmişse de detaylı
olarak hiçbir çalışmada ele alınmamıştır. Bu amaçla, iç içe daireli
usûllere yer verilen üç eser (Kevserî Mecmuası, İstanbul Üniversitesi
Kütüphanesinde yer alan T 1856 numaralı yazma eser ve Hâşim Bey
Mecmuası) incelenmiştir. Elde edilen bulgular, iç içe daireli usûllerin
“usûl velveleleri” ile ilişkisi olduğunu göstermesinin yanı sıra Türk
musikisinde usûl konusunun geldiği düzeyi de göstermektedir. Araştırma sonuçlarından hareketle “Hafif” ile “Fer” usûllerinden oluşan
bir “iç içe daireli usûl” geliştirilmiş ve örnek olarak sunulmuştur.
Usûl iç içe daireli usûl Türk musikisi Edvâr Kevserî Mecmuası Hâşim Bey Mecmuası
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 85 |
Ahmet Yesevi Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı