Sûrelerin
temel hedef ve gayelerinin kendisiyle bilindiği ilmin adı makâsıdu’s-süver’dir.
Makâsıdu’s-süver, kimi âlimlere göre tanımı, konusu, gayesi ve faydası
olan müstakil bir ilim dalıdır ve tefsir ilminin bir alt disiplinini
oluşturmaktadır. Bizler bu
makalemizde, sınırları vahyin kontrolünde çizilen sûrelerin maksat ve
gayelerini belirlemeyi hedefleyen makâsıdu’s-süver konusunu ele alıp
değerlendireceğiz. Tefsir geleneğinde makâsıdu’s-süver hakkında
çalışmalar yapan âlimlerimiz bulunmaktadır. Özellikle İbrahim b. Ömer el-Bikâî’nin her bir sûreyi müstakil çalışma
konusu yaparak Tefsir ilmi alanında “sûrelerin maksat ve hedefleri ilmi” olarak
tanımladığı yeni bir ilim dalı oluşturduğunu görmekteyiz. Ne var ki Bikâî’nin makâsıdu’s-süver
alanında yaptığı çalışmalar, kendisinden sonra gelen ilim adamları
tarafından geliştirilip devam ettirilememiştir. Bir bütün olarak sûrelerin
genel anlam ve maksatlarına yönelik çalışmalar, ancak geçtiğimiz yüzyılda kimi
ilim adamlarının çalışmalarında tekrar gündeme gelebilmiştir. İşte günümüze
kadar uzanan bazı ilim adamı ve araştırmacıların sûrelerin tek tek hedef ve
maksadının belirlenmesi yönündeki çalışmaları, tefsir alanına yeni bir soluk ve
ivme kazandırmıştır. Kimi ilim adamı ve araştırmacıları bu tür çalışmalara
yönelten sebeplerin başında, maksat ve hedef birliğinin bütün Kur’ân
sûrelerinde görülmesi gelmektedir. Bütün bu çalışmaların üzerinde hassasiyetle
durduğu ve dikkat çektiği husus, sûre içindeki âyet dizilişlerinin bir
mantığının, bir iç tutarlılığının olduğu gerçeğidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2018 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ocak 2018 |
Kabul Tarihi | 11 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2018 Sayı: 35 |