Musa Yasası (Νόμος Μωυσῆ) meselesi, İsa’nın ölümünden bir süre sonra,
onun cemaatinde başlıca anlaşmazlık konusu ve hatta bölünme sebebi olarak
karşımıza çıkmaktadır. Bu mesele, sonradan İsrail’in Tanrı’sına ve İsa’ya iman
eden öteki uluslardan (gentiles) insanların Musa Yasası’nın kurallarına
da riayet edip etmeyecekleri bağlamındaki tartışmalar şeklinde tanımlanabilir. Bunun
sonucunda İsa cemaatinde iki ayrı ekol ortaya çıkmıştır ve Yasa karşıtı ekol geleneksel
Hıristiyanlığın temelini oluşturmaktadır. Bu yüzden bizzat İsa’nın, havarilerin
ve ilk Kudüs cemaatinin bu konudaki düşünceleri büyük önem taşımaktadır.
Nitekim İsa’nın Yasa konusundaki düşüncelerini nakleden İncil rivayetleri,
geleneksel Hıristiyanlığın ve kilisenin Yasa’ya dair tarih boyunca savunduğu iddiaları
tartışmalı hale getirmektedir. Hem Yeni Ahit’te yer alan bazı metinler hem de
erken dönem Hıristiyanlık literatürü ise havarilerin ve Kudüs cemaatinin İsa
sonrası dönemde de Yasa’ya riayet halinde olduklarını kanıtlamaktadır. Makale,
bu olgulardan yola çıkarak Yasa kavramının tarihsel çerçevesini belirleme, İsa’nın
ve ilk Kudüs cemaatinin Yasa karşısındaki tutumunu değerlendirme ve İsa’nın
öğretisini bu bağlamda yorumlama amacı taşımaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2018 |
Gönderilme Tarihi | 29 Ocak 2018 |
Kabul Tarihi | 2 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2018 Sayı: 35 |