Çalışmada gelişen teknoloji ile ortaya çıkan yapay zekânın suç potansiyeli, faillik ve ceza hukuku sorumluluğu kapsamında değerlendirilecektir. Bu çerçevede yapay zekânın gelişimi, etkileri, ortaya çıkarabileceği suçlar ve türleri hakkında bilgiler verilecektir. Ceza sorumluluğu için kanunda suç olarak tanımlanan haksızlığın maddi ve manevi unsurlarının bulunması ve suçla birlikte kusurun olması gerekmektedir. Sorumlulukta maddi unsurda hareket, manevi unsur ve kusur için ise temel şart bilince, özgür iradeye ve buna göre serbest özerk iradi hareket edebilme yeteneğine sahip olunmasıdır. Türk ceza hukukunda sadece gerçek kişilerin ceza sorumluluğu kabul edilmiştir. Yapay zekânın dâhil olduğu suçlarda ceza sorumluluğa ilişkin tartışmalar bulunmaktadır. Yapay zekânın suç hareketlerini kolaylaştıracak şekilde yönlendirilme ve suç işleyebilme potansiyelleri bulunmaktadır. Bu kapsamda öğretide yapay zekânın araç olarak kullanıldığı ve gerçek kişilerin doğrudan faillik cezai sorumluluk modeli, doğal olası sorumluluk modeli ve yapay doğrudan faillik cezai sorumluluk modeli şeklinde başlıca üç temel sorumluluk modeliyle karşılaşılmaktadır. Gerçek kişilerin ve yapay zekânın suç işleme potansiyeli ve sorumluluk modelleri değerlendirilmelidir. Çalışmada yapay zekânın suç işlenebilirlik potansiyeli değerlendirilerek öngörülebilir tehditlerine ilişkin disiplinler arası literatür analizini sunarak doktrine, etik uzmanlara, politika yapıcılara, uygulayıcılara, yargı alanına ve kolluk kuvvetlerine sorunların bir sentezi, bakış açısı ve olası çözümler sunulmaya çalışılacaktır.
Yapay Zekâ Yapay Zekâ Suçları Ceza Hukuku Faillik Cezai Sorumluluk.
T.C. Anadolu Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi
2209E169
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Bilişim ve Teknoloji Hukuku, Hukuk, Bilim ve Teknoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 2209E169 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 9 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 17 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 2 |
Bilişim Hukuku Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.