Flora of Phrygian Valley Mountain Phrygia/Turkey

Yıl 2017, Cilt: 10 Sayı: 3, 163 - 183, 15.04.2017

Okan Sezer Derviş Öztürk Atila Ocak Onur Koyuncu

Öz

The study area includes ''Mountain Phrygia'' region which is in the borders of Eskişehir, Afyon ve Kütahya provinces. According to the grid system of Davis, the whole part of the study area is in the B3 square. With the aim of defining the floristic diversity of the study area, 2214 plant samples belonging to 855 taxa were collected from the area between the years of 2012-2015. Collected plant samples were pressed and dried according to the herbarium techniques. While preparing the floristic list, APG III system was applied. At the end of the study, 80 families, 388 genera and 855 species and subspecies taxa were identified. According to the phytogeographic regions, plant taxa in the study area were defined as 15,67 % Irano-Turanian, 11,58 % Mediterrenean and 13,10 % Euro-Siberian. The ratio of more regional or unknown fitogeographgic ones is 59,65 %. The endemic taxa number identified from study area is 103 and its endemism ratio is 12,05 %. The biggest family in the study area is Asteraceae with 107 taxa. The biggest genus is Astragalus with 16 taxa

Anahtar Kelimeler

flora, Phrygia, Eskişehir, Kütahya, Afyon

Frigya Vadisi florası Dağlık Frigya/Türkiye

Öz

Çalışma alanı Eskişehir, Afyon ve Kütahya illeri sınırları içerisinde yer alan "Dağlık Frigya" bölgesini kapsamaktadır. Davis’in kareleme sistemine göre araştırma alanının tamamı B3 karesinde yer almaktadır. Çalışma alanının floristik çeşitliliğini belirlemek amacıyla 2012-2015 yılları arasında bölgeden 855 taksona ait 2214 bitki örneği toplanılmıştır. Toplanan bitki örnekleri herbaryum kurallarına uygun olarak preslenerek kurutulmuştur. Floristik listenin hazırlanmasında APGIII sistemi esas alınmıştır. Yapılan teşhisler sonucunda 80 familya, 388 cins, 855 tür ve tür altı takson tespit edilmiştir. Araştırma alanındaki bitki taksonları fitocoğrafik bölgelerine göre; % 15,67 İran-Turan, % 11,58 Akdeniz ve % 13,10 Avrupa-Sibirya elementi olarak tespit edilmiştir. Fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen veya çok bölgeli taksonların oranı ise % 59,65’dir. Araştırma alanı sınırları içerisinde tespit edilen endemik takson sayısı 103 olup endemizm oranı % 12,05’dir. Araştırma alanında en çok takson sayısına sahip olan familya 107 takson ile Asteraceae, en büyük cins ise 16 takson ile Astragalus tur

Anahtar Kelimeler

flora, Frigya, Eskişehir, Kütahya, Afyon

Kaynakça

• Akman, Y. (2011). İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri). Palme Yayıncılık.
• Arı, S., Ocak, A., Öztürk, D. (2013). Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 13, (1).
• Aşçı, F. ve Kargıoğlu, M. (2004). Contributions to the flora of Ayazini, Basirlar, Eskiegmir (Afyonkarahisar) and their environs. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 11, (1): 13-36.
• Atik, A.D., Öztekin, M., Erkoç, F. (2010). Biyoçeşitlilik ve Türkiye'deki Endemik Bitkilere Örnekler. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 30, (1).
• Avcı, M. (2005). Çeşitlilik ve endemizm açısından Türkiye’nin bitki örtüsü. Coğrafya Dergisi, Sayı 13.
• Çıngay, B. (2011). Eskişehir Yazılıkaya vadisi ve çevresi florası. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Çıngay, B., Ataşlar, E., Koyuncu, O. (2012). Geophytes of Yazılıkaya (Han-Eskişehir, Turkey). Bocconea, 227-230.
• Çırpıcı, A. (1983). Türkiye Florası Atlası. İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 3064, s. 20, İstanbul.
• Davis, P. H. (1965-1988). Flora of Turkey the East Aegean Islands. Volume I-X, Edinburg University Press, Edinburg.
• Demiriz, H. (1994). An anotated bibliography of Turkish flora and vegetation (Türkiyeflora ve vejetasyonu). TUBITAK, Temel bilimler araştırma grubu, Ankara.
• Dere, H. H., Koyuncu, O., Yaylacı, Ö. K., Öztürk, D., Özgişi, K., Sezer, O., Savaroğlu, F. (2013). Kırka (Eskişehir) ve Çevresinin Damarlı Bitki Florası. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 14, (1): 70-93.
• Ekim, T. (1978). Orta Anadolu (Eskişehir) Türkmen Dağı’nın floristik çalışması. TÜBİTAK (Proje no: TBAG-258), Ankara.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatı Koruma Dernegi ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara.
• Erik, S. ve Tarıkahya, B. (2004). Türkiye Florası Üzerine. Kebikeç, 139-163.
• Erzincanlıoğlu, A. (2001). Porsuk Vadisi (Kütahya) Florası, Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Feinbrun-Dothan, N. (1977). Flora Palaestina Vol. III. The Israel Academy of Sciences and Humanities, Jerusalem.
• Feinbrun-Dothan, N. (1987). Flora Palaestina Vol. IV. The Israel Academy of Sciences and Humanities, Jerusalem.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M. T. (edtr.) (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırma Derneği Yayını, İstanbul.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K. H. C. (2000). Flora of Turkey Volume 11. Edinburg University Press, Edinburg.
• Haston, E., Richardson, J. E., Stevens, P. F., Chase, M. W., Harris, D. J. (2009). The Linear Angiosperm Phylogeny Group (LAPG) III: A linear sequence of the families in APG III. Botanical Journal of the Linnean Society, 161: 128-131.
• Karagöz, A., Zencirci, N., Tan, A., Taşkın, T., Köksel, H., Sürek, M., Toker, C., Özbek, K. (2010). Bitki genetik kaynaklarının korunması ve kullanımı, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 155-177, 11-15 Ocak 2010, Ankara.
• Koyuncu, O., Çiçek, A., Yaylacı, Ö. K. (2014). Seyitgazi Ovasının Çiçekleri. Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 3056, Çevre Sorunları Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları, No:4, Eskişehir.
• Ocak, A., Hüner, G., Ataşlar, E. (2008). The flora of Kalabak Basin (Eskişehir, Turkey). Turk J Bot., 32: 381-410.
• Ocak, A., Orhan, A., Özdeniz, E. (2012). Flora of Porsuk Stream and surrounding. Biological Diversity and Conservation, 5, (2): 41- 52.
• Özdeniz, E., Kurt, L. (2016). Riparian Communities of Porsuk River (Eskişehir-Kütahya/Turkey). Global Journal for Research Analysis, 5, (7): 303-304.
• Özdeniz, E., Kurt, L., Bergmeier E. (2017). Syntaxonomical analysis of the riparian vegetation of the Porsuk River (Eskişehir- Kütahya/Turkey). Turk J Bot., 41: 609-619.
• Sarı, H. (2013). Frig Yolu Rehber Kitap. İstanbul, ISBN 9786058677845.
• Seçmen, Ö., Gemici, Y., Leblebici, E, Görg, G., Bekat, L. (2004). Tohumlu bitkilersistematigi. E.Ü. Fen Fak. Kitaplar serisi, No: 116, Bornova, İzmir.
• Seçmen, Ö., Leblebici, E. (1996). Türkiye Sulak Alan Bitkileri ve Bitki Örtüsü. Bornova.
• Stearn, W. T. (1987). Botanical Latin. third edition, David & Charles, ISBN 0-7153-8548-8.
• Tutin, T. G., Heywood, V. H. (1965-1980). Flora of Europaea. Vol. I-V, Cambridge Univ. Press.
• Zohary, M. (1966). Flora Palaestina. Vol. I, Jerusalem: The Israel Academy of Sciences and Humanities.
• Zohary, M. (1987) Flora Palaestina. Vol. II, Jerusalem: The Israel Academy of Sciences and Humanities.