Eğitimde Yapay Zekâ Üzerine Gerçekleştirilmiş Araştırmalardaki Eğilimlerin İncelenmesi

Yıl 2023, , 67 - 78, 28.06.2023

Cem Güzey , Orhan Çakır , Mohammad Haroon Athar , Emre Yurdaöz

https://doi.org/10.53694/bited.1060730

Cited By: 2

Öz

Çalışmanın amacı, eğitim bilimleri alanında yapay zeka yöntemleri kullanılarak yazılan makalelerdeki eğilimleri incelemektir. 2019-2021 yılları arasında Web of Science veri tabanının “Education & Educational Research” kategorisinde “Artificial Intelligence in Education” konusunun yer aldığı çalışmaları içermektedir. Bu kapsamda 168 çalışmadan 20'si kapsam dışı olarak belirlenmiş ve 148 makale derlemeye dahil edilmiştir. Araştırmada içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Makale inceleme formu kullanılarak makalelerin içerik analizleri yapılmıştır. Makalelerin yapılan analizleri sonucunda %58,1’i 2021 yılında yayınlandığı, %53,4’ünün test çalışması veya uygulama çalışması ile yapıldığı, makalelerde kullanılan veri toplama araçlarının %27,0’si anket uygulamasıyla olduğu, %43,9’unda yarı deneysel bir yöntem uygulandığı, örneklem sayısındaki yoğunlaşmanın %14,9 oranla 500 ve üzerinde olduğu görülmüştür. Ayrıca makalelerin %55,4’ünün çalışma alanının eğitim bilimleri olduğu görülmüştür. Bu çalışmada, önceki 3 yıla ait çalışmalar gözden geçirilmiştir. Araştırma sonuçlarının eğitimde yapay zeka yöntemlerinin kullanımına ilişkin ulusal literatüre katkı sağlayacağını ve araştırmacılara fikir vereceğini düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler

yapay zeka, eğitimde yapay zeka, makine öğrenme

Kaynakça

• Akgün, E. (2019). 2023 Eğitim Vizyonunda Dijital Dönüşüm. Seta - Perspektif (C. 233)
• Alpaydın, E. (2013). Yapay öğrenme. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Bostrom, N., ve Yudkowsky, E. (2014). The ethics of artificial intelligence. K. F. (Eds.), The Cambridge handbook of artificial intelligence. Cambridge: Cambridge University Press.
• Drigas, A. S. & Ioannidou, R. E. (2012). Artificial intelligence in special education: A decade review. International Journal of Engineering Education, 28(6), 1366.
• Esdeira, F. A. A. (2017). Bilgi yönetimi için anlamsal öğrenme ortamlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi, Kastamonu.
• Fahimirad, M. & Kotamjani, S. S. (2018). A review on application of artificial intelligence in teaching and learning in educational contexts. International Journal of Learning and Development, 8(4), 106-118.
• İşler, B., & Kılıç, M. (2021). Eğitimde yapay zekâ kullanımı ve gelişimi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(1), 1-11.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi (9. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kazu, İ. Y. & Özdemir, O. (2009). Öğrencilerin bireysel özelliklerinin yapay zekâ ile belirlenmesi (Bulanık mantık örneği). Akademik Bilişim’09 - XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 11-13 Şubat 2009 Harran Üniversitesi, Şanlıurfa, ss. 11-13.
• Kuprenko, V. (2020). Artificial intelligence in education: Benefits, challenges, and use cases. https://medium.com/towards-artificial-intelligence/artificial-intelligence-in-education-benefits-challenges-and-use-cases-db52d8921f7a
• Kuzu Kurban N.(2017). I. Ulusal Hemşirelikte Araştırma Kongresi, Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Derneği, Ankara.
• Luckin, R., Holmes, W., Griffiths, M. & Forcier, L. B. (2016). Intelligence unleashed: An argument for AI in Education. London: Pearson Education.
• McCarthy, J. (2004). What is artificial intelligence?. Erişim adresi (11 Ocak 2019): http://www-formal.stanford.edu/jmc/whatisai/.
• Murphy, R. F. (2019). Artificial intelligence applications to support k–12 teachers and teaching: A review of promising applications, opportunities, and challenges. Santa Monica, CA: RAND Corporation. https://www.rand.org/pubs/perspectives/ PE315.html.
• Nabiyev, V. V. (2012). Yapay zeka: insan-bilgisayar etkileşimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Newman, J. (2017). To Siri with love: A mother, her autistic son and the kindness of machines. New York, NY: Harper Collins.
• Nilsson, N. (1990). The mathematical foundations of learning machines. San Mateo: Morgan Kaufmann.
• Noe, R. (2009). İnsan kaynaklarının eğitim ve geliştirilmesi (Çev. Canan Çetin). İstanbul: Propedia Yayıncılık.
• Parlak, B. (2017). Dijital çağda eğitim: Olanaklar ve uygulamalar üzerine bir analiz. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1741-1759.
• Popenici, S. A. D. & Kerr, S. (2017). Exploring the impact of artificial intelligence on teaching and learning in higher education. Research and Practice in Technology Enhanced Learning, 12(22), 1-13.
• Richter, L. M. (2018). Supporting parents to provide nurturing care to young children. Zero To Three, 38, 10-16.
• Sarsıcı, E., & Çelik, A. İ. (2019). Eğitimde Dijital Dönüşüm İçin Bir Model Önerisi. Uluslararası ‘Eğitimde Ve Sosyal Bilimlerde Yenilikler’sanal Sempozyumu, 339.
• Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, Yazılı ve Diğer Materyaller için İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri. Epsilon Yayınevi, İstanbul.TÜREL, Y. K., & Engin, B. A. Z. (2016). Eğitsel Veri Madenciliği Üzerine Bir Araştırma. In Presıdent Of The Symposıum (p. 54).
• TeachThought Staff (2018). 10 roles for artificial intelligence in education. https://www.teachthought.com/the-future-of-learning/10-roles-for-artificial-intelligence-in-education/
• Uludağ İhracatçı Birlikleri / UIB (2017). Yapay zekâ ve yeni teknolojiler. Uludağ İhracatçı Birlikleri Genel Sekreterliği Ar&Ge Şubesi Raporu. http://www.uib.org.tr/tr/kbfile/yapay-zeka-ve-yeni-teknolojiler
• Verma, M. (2018). Artificial intelligence and its scope in different areas with special reference to the field of education. International Journal of Advanced Educational Research, 3(1), 5-10.
• Zeide, E. (2019). Artifical intelligence in higher education: Applications, promise and perils, and ethical questions. EDUCAUSE, 1-13. 24.05.2020 tarihinde https://er.educause.edu/artcles/2019/8/artfcal-ntellgence-n-hgher-educatonapplcatons-promse-and-perls-and-ethcal-questons adresinden alındı.