Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigations on oppioid oribatid mites of Amanos Mountains (Turkey)

Yıl 2019, , 15 - 23, 30.09.2019
https://doi.org/10.16955/bitkorb.503754

Öz



In this study; the
oppioid mites, collected from the southern part of the Amanos Mountains in
2012, 2016 and 2017 years, were evaluated taxonomically. Standard methods for
the extracting, fixing, preserving of oribatid mites from the material collected
were used. The identification of mites was made based on light and scanning
electron microscope studies and literature. In conclusion; totally 7 taxa of
oppioid mites representing three families, Epimerellidae Ayyildiz and Luxton,
1989, Oppiidae Sellnick, 1937 and Quadroppiidae Balogh, 1983 were determined.
These are namely Epimerella smirnovi
longisetosa
Kulijev, 1967, Discoppia (Cylindroppia) cylindrica cylindrica (Pérez-Íñigo, 1965), Rhinoppia (R.) heterotricha (Ivan and
Vasiliu, 1997), Moritzoppia unicarinata
unicarinata
(Paoli, 1908), Oppiella (O.)
nova uliginosa
(Willmann, 1919), Ramusella
(Rectoppia) mihelcici (Pérez-Íñigo, 1965), Quadroppia
(Coronoquadroppia) michaeli michaeli Mahunka, 1977 and recorded
for the first time in Turkey.




Kaynakça

  • Aktaş R. 2015. Amanos Dağlarının Güneybatı Bölgesinden Euphthiracarid Akarlar (Acari, Oribatida, Euphthiracaridae) Üzerine Taksonomik Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi, E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Kayseri, 45 s.
  • Ay Y., Ayyıldız N., 2017. Oribatulid mites (Acari,Oribatida, Oribatulidae) from the southwestern region of the Amanos Mountains. Bitki Koruma Bülteni, 57 (4), 473-484.
  • Baran Ş., Bezci, T., Ayyıldız N., 2018. Supplementary checklist of oribatid mites (Acari) from Turkey. Munis Entomology and Zoology, 13 (1), 91-97.
  • Erman O., Özkan M., Ayyıldız N., Doğan S., 2007. Checklist of the mites (Arachnida: Acari) of Turkey. Second supplement. Zootaxa, 1532, 1–21.
  • Hoy M.A., 2011. Agricultural Acarology: Introduction to Integrated Mite Management. University of Florida. Gainesville, USA.
  • Ivan O., Vasiliu N., 1997. New species of the family Oppiidae Grandjean, 1954 (Acari: Oribatida). Travaux du Muséum National d’Histoire Naturelle “Grigore Antipa”, 39, 7-29.
  • Jeppson L.R., Keifer H.H. and Baker E.W. 1975. Mites Injurious to Economic Plants. Berkeley: University of California Press.
  • Kulijev K.A., 1967. Dva novykh roda oribatidnykh kleshchei iz Azerbaidzhana. Doklady Akademii Nauk Azerbaidzhanskoi SSR, 23 (7), 85-91.
  • Mahunka S., 1974. Neue und Interessante Milben aus dem Genfer Museum, XII, Beitrag zur Kenntnis der Oribatiden – Fauna Griechenlands (Acari). Revue Suisse de Zoologie, 81 (2), 569-590.
  • Mahunka S., 1977. Neue und interessante Milben aus dem Genfer Museum, XXX. Weitere Beitrage zur Kenntnis der Oribatiden–Fauna Griechenlands (Acari: Oribatida). Revue Suisse de Zoologie, 84 (4), 905-916.
  • Mahunka S. and Mahunka-Papp L., 2000. Oribatids from Switzerland III (Acari: Oribatida: Oppiidae 1 and Quadroppiidae). (Acarologica Genavensia XCIII). Revue Suisse de Zoologie, 107 (1), 49-79.
  • Miko L., 2006. Oppiidae Grandjean, 1951, pp. 263-296. In: Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, pp. 520.
  • Mínguez M. E., Ruiz E. and Subías L.S., 1985. El genero Quadroppia Jacot, 1939 (Acari, Oribatida, Oppiidae). Boletín de la Asociacion Española de Entomologia, 9, 95-118.
  • Niedbala W., 1981. Deux nouveaux Phthiracaroidae de Turquie ( Acari, Oribatida). Polskie Pismo Entomologiczne, 51, 501–510.
  • Niedbala W., 1984. Phthiracaroidae (Acari, Oribatida) nouveaux d’ Asia Occidentale. Annales Zoologici, 38: 225–241.
  • Niedbala W., 1992. Phthiracaroidae ( Acari, Oribatida): Systematic Studies. PWN- Polish Scientific Publishers, Warszawa, 612 pp.
  • Özkan M., Ayyıldız N. ve Soysal Z., 1988. Türkiye akar faunası. Doğa - Türk Zooloji Dergisi, 12 (1), 75–85.
  • Özkan M., Ayyıldız N. and Erman O., 1994. Check list of the Acari of Turkey. First supplement. EURAAC News Letter, 7, 4-12.
  • Paoli G., 1908. Monografia del Genere Dameosoma Berl. e generi affini. Redia, 5, 31-91.
  • Pérez-Íñigo C.,1965. Especies españolas del género Oppia C.L. Koch (Acari, Oribatei). Boletín de la Real Sociedad Española de Historia Natural, Sección biológica, 62 (1964), 385-416.
  • Pérez-Íñigo C., 1976. Ăcaros Oribátidos de la Isla de Tenerife (Acari, Oribatei). EOS, Revista Española de Entomología, 51, 85-141.
  • Shtirts A.D. and Yaroshenko N.N., 2016. The ecological structure of oribatid mites population (Acari: Oribatida) of regional landscape park “Kleban-Byk”. Problems of Ecology and Nature Protection of Technogenic Region, 1-2, 56-69.
  • Subías L.S. and Rodríguez P., 1986. Oppiidae (Acari, Oribatida) de los sabinares (Juniperus thurifera) de España, IX. Subiasella (Lalmoppia) n. subgen. y Discoppia (Cylindroppia) n. subgen. Revista de Biología de la Universidad de Oviedo, 4, 111-121.
  • Subías L.S. and Rodríguez P., 1987. Oppiidae (Acari, Oribatida) de los sabinares (Juniperus thurifera) de España I. Ramusella s. str. Hammer y Ramusella (Rectoppia) Subías. Eos (Madrid), 63, 301-314.
  • Subías L.S. and Arillo A., 2001. Acari, Oribatei, Gymnonota II. In: Fauna Iberica, Vol. 15 (Eds: Ramos, M.A. et al). Museo Nacional de Ciencias Naturales, Madrid.
  • Subías L. S., 2004. Listado sistemático, sinonímico y biogeográfico de los ácaros oribátidos (Acariformes, Oribatida) del mundo (1758-2002). Graellsia, 60 (núm. extr.), 3-305. (Web page: http://bba.bioucm.es/cont/docs/RO_1.pdf), (Erişim tarihi: Mayıs 2018).
  • Weigmann G., 2006. Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, 520 pp.
  • Willmann C., 1931. Moosmilben oder Oribatiden (Oribatei), pp. 79-200. In: Die Tierwelt Deutschlands (Ed.: Dahl, F.). Vol. 22, V.G. Fischer, Jena. 200 pp.
  • Woas S., 1986. Beitrag zur revision der Oppioidea sensu Balogh, 1972 (Acari, Oribatei). Andrias, 5, 21-224.
  • Van der Hammen L., 1952. The Oribatei (Acari) of the Netherlands, Zoologische Verhandelingen, Leiden, 17, 1-139.
  • Zhang Z.-Q., 2003. Mites of Greenhouses: Identification, Biology and Control. Wallingford, U.K., CAB International.

Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar

Yıl 2019, , 15 - 23, 30.09.2019
https://doi.org/10.16955/bitkorb.503754

Öz

Bu çalışmada; 2012, 2016 ve 2017 yıllarında Amanos
Dağları’nın güney kesiminden toplanan oppioid akarlar taksonomik bakımdan değerlendirilmiştir.
Toplanan materyalden akarların özütlenmesi, tespiti, muhafazası ve
preparasyonunda bilinen yöntemler kullanılmıştır. Akarların tanısı, ışık ve
tarama elektron mikroskobu incelemeleri ve literatüre dayanarak yapılmıştır.
Sonuç olarak; Epimerellidae Ayyıldız and Luxton, 1989, Oppiidae Sellnick, 1937
ve Quadroppiidae Balogh, 1983 familyalarına ait toplam 7 oppioid akar taksonu
tespit edilmiştir. Bunlar Epimerella
smirnovi longisetosa
Kulijev, 1967, Discoppia
(Cylindroppia) cylindrica cylindrica (Pérez-Íñigo,
1965), Rhinoppia (R.) heterotricha
(Ivan and Vasiliu, 1997), Moritzoppia
unicarinata unicarinata
(Paoli, 1908), Oppiella
(O.) nova uliginosa (Willmann, 1919), Ramusella (Rectoppia)
mihelcici
(Pérez-Íñigo, 1965) ve Quadroppia
(Coronoquadroppia) michaeli michaeli Mahunka, 1977 olup,
Türkiye’den ilk defa kaydedilmişlerdir.


Kaynakça

  • Aktaş R. 2015. Amanos Dağlarının Güneybatı Bölgesinden Euphthiracarid Akarlar (Acari, Oribatida, Euphthiracaridae) Üzerine Taksonomik Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi, E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Kayseri, 45 s.
  • Ay Y., Ayyıldız N., 2017. Oribatulid mites (Acari,Oribatida, Oribatulidae) from the southwestern region of the Amanos Mountains. Bitki Koruma Bülteni, 57 (4), 473-484.
  • Baran Ş., Bezci, T., Ayyıldız N., 2018. Supplementary checklist of oribatid mites (Acari) from Turkey. Munis Entomology and Zoology, 13 (1), 91-97.
  • Erman O., Özkan M., Ayyıldız N., Doğan S., 2007. Checklist of the mites (Arachnida: Acari) of Turkey. Second supplement. Zootaxa, 1532, 1–21.
  • Hoy M.A., 2011. Agricultural Acarology: Introduction to Integrated Mite Management. University of Florida. Gainesville, USA.
  • Ivan O., Vasiliu N., 1997. New species of the family Oppiidae Grandjean, 1954 (Acari: Oribatida). Travaux du Muséum National d’Histoire Naturelle “Grigore Antipa”, 39, 7-29.
  • Jeppson L.R., Keifer H.H. and Baker E.W. 1975. Mites Injurious to Economic Plants. Berkeley: University of California Press.
  • Kulijev K.A., 1967. Dva novykh roda oribatidnykh kleshchei iz Azerbaidzhana. Doklady Akademii Nauk Azerbaidzhanskoi SSR, 23 (7), 85-91.
  • Mahunka S., 1974. Neue und Interessante Milben aus dem Genfer Museum, XII, Beitrag zur Kenntnis der Oribatiden – Fauna Griechenlands (Acari). Revue Suisse de Zoologie, 81 (2), 569-590.
  • Mahunka S., 1977. Neue und interessante Milben aus dem Genfer Museum, XXX. Weitere Beitrage zur Kenntnis der Oribatiden–Fauna Griechenlands (Acari: Oribatida). Revue Suisse de Zoologie, 84 (4), 905-916.
  • Mahunka S. and Mahunka-Papp L., 2000. Oribatids from Switzerland III (Acari: Oribatida: Oppiidae 1 and Quadroppiidae). (Acarologica Genavensia XCIII). Revue Suisse de Zoologie, 107 (1), 49-79.
  • Miko L., 2006. Oppiidae Grandjean, 1951, pp. 263-296. In: Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, pp. 520.
  • Mínguez M. E., Ruiz E. and Subías L.S., 1985. El genero Quadroppia Jacot, 1939 (Acari, Oribatida, Oppiidae). Boletín de la Asociacion Española de Entomologia, 9, 95-118.
  • Niedbala W., 1981. Deux nouveaux Phthiracaroidae de Turquie ( Acari, Oribatida). Polskie Pismo Entomologiczne, 51, 501–510.
  • Niedbala W., 1984. Phthiracaroidae (Acari, Oribatida) nouveaux d’ Asia Occidentale. Annales Zoologici, 38: 225–241.
  • Niedbala W., 1992. Phthiracaroidae ( Acari, Oribatida): Systematic Studies. PWN- Polish Scientific Publishers, Warszawa, 612 pp.
  • Özkan M., Ayyıldız N. ve Soysal Z., 1988. Türkiye akar faunası. Doğa - Türk Zooloji Dergisi, 12 (1), 75–85.
  • Özkan M., Ayyıldız N. and Erman O., 1994. Check list of the Acari of Turkey. First supplement. EURAAC News Letter, 7, 4-12.
  • Paoli G., 1908. Monografia del Genere Dameosoma Berl. e generi affini. Redia, 5, 31-91.
  • Pérez-Íñigo C.,1965. Especies españolas del género Oppia C.L. Koch (Acari, Oribatei). Boletín de la Real Sociedad Española de Historia Natural, Sección biológica, 62 (1964), 385-416.
  • Pérez-Íñigo C., 1976. Ăcaros Oribátidos de la Isla de Tenerife (Acari, Oribatei). EOS, Revista Española de Entomología, 51, 85-141.
  • Shtirts A.D. and Yaroshenko N.N., 2016. The ecological structure of oribatid mites population (Acari: Oribatida) of regional landscape park “Kleban-Byk”. Problems of Ecology and Nature Protection of Technogenic Region, 1-2, 56-69.
  • Subías L.S. and Rodríguez P., 1986. Oppiidae (Acari, Oribatida) de los sabinares (Juniperus thurifera) de España, IX. Subiasella (Lalmoppia) n. subgen. y Discoppia (Cylindroppia) n. subgen. Revista de Biología de la Universidad de Oviedo, 4, 111-121.
  • Subías L.S. and Rodríguez P., 1987. Oppiidae (Acari, Oribatida) de los sabinares (Juniperus thurifera) de España I. Ramusella s. str. Hammer y Ramusella (Rectoppia) Subías. Eos (Madrid), 63, 301-314.
  • Subías L.S. and Arillo A., 2001. Acari, Oribatei, Gymnonota II. In: Fauna Iberica, Vol. 15 (Eds: Ramos, M.A. et al). Museo Nacional de Ciencias Naturales, Madrid.
  • Subías L. S., 2004. Listado sistemático, sinonímico y biogeográfico de los ácaros oribátidos (Acariformes, Oribatida) del mundo (1758-2002). Graellsia, 60 (núm. extr.), 3-305. (Web page: http://bba.bioucm.es/cont/docs/RO_1.pdf), (Erişim tarihi: Mayıs 2018).
  • Weigmann G., 2006. Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, 520 pp.
  • Willmann C., 1931. Moosmilben oder Oribatiden (Oribatei), pp. 79-200. In: Die Tierwelt Deutschlands (Ed.: Dahl, F.). Vol. 22, V.G. Fischer, Jena. 200 pp.
  • Woas S., 1986. Beitrag zur revision der Oppioidea sensu Balogh, 1972 (Acari, Oribatei). Andrias, 5, 21-224.
  • Van der Hammen L., 1952. The Oribatei (Acari) of the Netherlands, Zoologische Verhandelingen, Leiden, 17, 1-139.
  • Zhang Z.-Q., 2003. Mites of Greenhouses: Identification, Biology and Control. Wallingford, U.K., CAB International.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yasemin Ay 0000-0002-1148-7630

Nusret Ayyıldız

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2019
Gönderilme Tarihi 27 Aralık 2018
Kabul Tarihi 1 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Ay, Y., & Ayyıldız, N. (2019). Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar. Plant Protection Bulletin, 59(3), 15-23. https://doi.org/10.16955/bitkorb.503754
AMA Ay Y, Ayyıldız N. Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar. Plant Protection Bulletin. Eylül 2019;59(3):15-23. doi:10.16955/bitkorb.503754
Chicago Ay, Yasemin, ve Nusret Ayyıldız. “Amanos Dağları’nın Oppioid Oribatid Akarları üzerine araştırmalar”. Plant Protection Bulletin 59, sy. 3 (Eylül 2019): 15-23. https://doi.org/10.16955/bitkorb.503754.
EndNote Ay Y, Ayyıldız N (01 Eylül 2019) Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar. Plant Protection Bulletin 59 3 15–23.
IEEE Y. Ay ve N. Ayyıldız, “Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar”, Plant Protection Bulletin, c. 59, sy. 3, ss. 15–23, 2019, doi: 10.16955/bitkorb.503754.
ISNAD Ay, Yasemin - Ayyıldız, Nusret. “Amanos Dağları’nın Oppioid Oribatid Akarları üzerine araştırmalar”. Plant Protection Bulletin 59/3 (Eylül 2019), 15-23. https://doi.org/10.16955/bitkorb.503754.
JAMA Ay Y, Ayyıldız N. Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar. Plant Protection Bulletin. 2019;59:15–23.
MLA Ay, Yasemin ve Nusret Ayyıldız. “Amanos Dağları’nın Oppioid Oribatid Akarları üzerine araştırmalar”. Plant Protection Bulletin, c. 59, sy. 3, 2019, ss. 15-23, doi:10.16955/bitkorb.503754.
Vancouver Ay Y, Ayyıldız N. Amanos Dağları’nın oppioid oribatid akarları üzerine araştırmalar. Plant Protection Bulletin. 2019;59(3):15-23.

134351364813650136491344113445