Doğu Anadolu Bölgesinde Organik Koyun Yetiştiriciliği ve Geliştirme Olanakları

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 1, 98 - 108, 01.06.2013

Mehmet Bingöl Ayhan Yılmaz İrfan Daşkıran Mehmet Emin Vural

Öz

Bu derleme Doğu Anadolu Bölgesi koyunculuğunun genel üretim yapısı bakımından organik tarım uygulamalarına elverişliliğini değerlendirmeyi hedeflemektedir. Böylece, koyunculuk bakımından söz konusu bölgede devam eden geleneksel üretim sistemlerinin organik koyunculuk açısından özellikleri ortaya konulmaktadır. Sonuç olarak Doğu Anadolu Bölgesi genelde organik hayvancılık özelde ise organik koyunculuk bakımlarından değerlendirilmesi noktasında önemli bir potansiyel taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Hayvan refahı, Organik, Koyun, Kuzu

Kaynakça

• 1. Anonim, 2009. Tarım Bakanlığı Organik Tarım İstatistikleri . www.tarim.gov.tr.
• 2. Ergene A.1998. Doğu Anadolu’nun Tarımsal Sorunları ve Çözüm Yolları, Doğu Anadolu Tarım Kongresi Bildirileri, s1-1, 14-18 Eylül, İzmir.
• 3. Karaca O., Aşkın Y., Cemal İ., Çivi A. 1996. Doğu Anadolu Göreneksel Koyun Yetiştirme Sistemlerinin Çağdaş Islah Programları Bakımından Potansiyelleri, Hayvancılık’96 Ulusal Kongresi, 1: 160-167, 18-20 Eylül, İzmir.
• 4. Karaca O., Kaymakçı M. 1994. Güneydoğu Anadolu'da hayvancılığın geliştirilmesi için kimi öneriler, Hayvansal Üretim, 35: 9.
• 5. Karaca O., Odabaşıoğlu F., Altın T., Söğüt B., Kaygısız A. 1990. Doğu Anadolu hayvancılığının yapısal özellikleri ve geliştirilmesi olanakları, Hayvancılık’96 Ulusal Kongresi, 168s, 18-20 Eylül, İzmir.
• 6. Sarıcan C., Karaca O. 1989. Doğu Anadolu Koyunculuğunun Yapısal Özellikleri ve Geliştirilmesi Olanakları, Et ve Balık Endüstri Dergisi, 9 (7): 9-14.
• 7. Sönmez R., Kaymakçı M., Karaca O. 1995. Türkiye koyunculuk işletmelerinin yapısal özellikleri ve verilecek yön, Türkiye koyunculuğunun Yapısal ve Ekonomik Sorunları Sempozyumu, 27-29 Eylül, İzmir.
• 8. Karaca O., Demirel M., Altın T., Kaygısız A. 1993a. Karakaş Erkek Kuzularının Besi Gücü ve Karkas Özelliklerine Kimi Besi Yöntemlerinin Etkileri. Y.Y. Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 12 (3): 41-56.
• 9. Ak İ., Kantar, F. 2007. Türkiye'de Ekolojik Hayvancılık Sürdürülebilir mi? Bahçeşehir Üniversitesi, I. Ekolojik Tarım Kongresi, 19-20 Ekim, İstanbul.
• 10. Aksoy U., Altındişli A. 1998. Ekolojik (Organik, Biyolojik Tarım). Ekolojik Tarım Organizasyonu Derneği (ETO) Yayınları, 125s, Bornova, İzmir.
• 11. Şayan Y., Polat M. 2001. Ekolojik (Organik, Biyolojik) Tarımda Hayvancılık. Türkiye 2. Ekolojik Tarım Sempozyumu, 95-104s, 14-16 Kasım, Antalya.
• 12. Sundrum A.. 2001. Organic Livestock Farming, Livestock production Science, 67: 207-215. 13. Kara N K, Koyuncu, M. 2011. Organik Süt Sığırcılığı ve Refah. U. Ü. Zir. Fakt. Derg., 25 (1): 165-173.
• 14. Blanco-Penedo I., López-Alonso M., Shore RF., Miranda M., Castillo C., Hernández J., Benedito J L. 2012. Evaluation of organic, conventional and intensive beef farm systems: health, management and animal production, 6(9):1503-11.
• 15. Ak I., Koyuncu M. 2001. Organic Meat and Milk Production Potential From Small Ruminants in Turkey. International Conference on Organic Meat and Milk from Ruminants, p 42, 4-6 October, Athens, Greece.
• 16. Şayan Y., Polat M. 2004. Development of Organic Animal Production In Turkey, 3rd Safo Workshop, Enhancing Animal Security And Food Safety in Organic Livestock Systems, 153- 165pp, 16-18 September, Poland.
• 17. Anonim, 2008. Türkiye Kırmızı Et Sektör Değerlendirmesi: 2008 Yılı ve Sonrası Beklentiler. Türkiye Ziraat Odaları Birliği, 77s, Ankara.
• 18. Şayan Y., Polat M. 2005. Limitations In Organic Livestock Production: Turkey As A Case Study For Developing Countries, 4th SAFO Workshop, 207-212pp, 17-19 March, Switzerland.
• 19. Şayan Y., Ak İ., Polat M., Taşkın T. 2009. Türkiye Koyunculuğunda Organik Üretim. Türkiye Koyunculuk Kongresi, : 72-81s, 12-13 Şubat, İzmir.
• 20. Ak İ., Soysal D. 2007. Güney Marmara Bölgesinde Ekolojik Kuzu Eti Üretim Olanakları, 4. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi, 174-178s, 24-28 Haziran, Bursa.
• 21. Soysal D., Ak İ. 2006. Yoğun ve Ekolojik Besi Uygulanan Kıvırcık ve Merinos Erkek Kuzuların Besi Performansı ve Kesim Özelliklerinin Belirlenmesi. Türkiye 3. Organik Tarım Sempozyumu, 1-4 Kasım, Yalova.
• 22. Şayan Y., Polat M. 2008. Organik (Ekolojik, Biyolojik) Hayvansal Üretimin Genel Prensipleri (Sığır, Koyun, Keçi ve Tavuk), Sayı 25841 (17.10.2006 ve 26322 sayılı Resmi Gazete ile 25 Ekim 2008 tarih ve 27035 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan düzeltmeler ilave edilmiştir).
• 23. Anonim, 2002. Basic Standarts for Organic Production and Processing. IFOAM International letter,72 /March 2000, Germany.
• 24. Anonim, 2005. Organik Tarımın Esasları ve Uygulamasına İlişkin Yönetmelik. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Resmi Gazete 25841, 10 Haziran 2005.
• 25. Okuyucu B.R., Okuyucu O. 2006. Çayır- Meralarda Organik Tarım Uygulamaları ve Yararları. Hayvansal Üretim, 47(1): 54-61.
• 26. Onoğur E. 1998. Ekolojik Tarımda Bitki Korumanın Genel İlkeleri, Ekolojik Tarım Kursu, 23.11.98- 4.12.
• 27. Younie D., Wilkinson J. M. 2001. Organik Livestock Farming, Chalcombe Publications, Lincoln.
• 28. Karaca O., Vanlı Y., Kaymakçı M., Altın T., Kaygısız A. 1993a. Doğa Anadolu Bölgesi’nde Koyun Yetiştirmenin Sosyolojik, Ekonomik ve Genetik Görünüşü. YYÜ Araş. Fonu 90-ZF-071 Nolu Projenin Kesin Sonuç Raporu, Van.