Eritema Nodozum Tanısı almış Pediatrik Hastaların Değerlendirilmesi: 6 Yıllık Deneyim

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 60 - 69, 11.02.2018

Mehmet Küçük , Demet Can Murat Hızarcıoğlu

Öz

Amaç: Bu çalışmada; eritema nodozumun (EN) klinik
semptomlarını, laboratuar özelliklerini ve tedavilerini belirlemenin yanı sıra etyolojik
nedenlerini araştırmak ve idiopatik veya sekonder EN tanısı için öngördürücü
faktörleri saptamak amaçlanmıştır.

Hastalar ve
Yöntem: Bu amaçla;
hastanemize 2006-2012 yılları arasında, bacakların ön yüzünde ağrılı eritemli
nodozite nedeniyle başvuran,  klinik,
laboratuvar ve patolojik incelemeler sonucunda eritema nodozum tanısı almış 36
pediatrik hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Olguların yaşları,
cinsiyet dağılımı ve başvuru ayları belirlenmiş, geliş yakınmaları, yakınmanın
süresi, öz ve soy geçmişleri kaydedilmiştir. Hastaların hemogram, eritrosit
sedimentasyon hızı (ESH), C-Reaktif Protein, ASO, ANA, gaita direkt bakı, gaita
kültürü, boğaz kültürü, idrar tahlili, PPD sonuçları değerlendirilmiştir. Tanı
konulamayan olguların hepatit, CMV, EBV serolojileri, Parvovirus B19 IgM,
Mikoplazma IgM, Brusella ve Salmonella agglutinasyon testleri araştırılmıştır.
Sarkoidoz, kollajen doku hastalığı ve Behçet Hastalığı düşünülen olguların göz
muayene sonuçları kaydedilmiştir.

Bulgular: Eritema nodozum tanısı alan ve
çalışmaya dahil edilen grubun 16’sı kız, 20’si erkek hastalardan oluşmaktadır.
Olguların % 47‘sinde EN, idiyopatik olarak değerlendirilmiştir. Etiyoloji
saptanan ve sekonder olarak değerlendirilen olgularda post-streptokokkal EN ilk
sırayı almıştır. Bu tanıyı Salmonella enteriti, Bruselloz, Hodgkin hastalığı,
Ailevi akdeniz ateşi, Kollajen doku hastalığı, ilaç kullanımı, Granülomatöz
lenfadenit etiyolojileri izlemiştir. İdiyopatik ve sekonder EN’lu hastaların
ESH ve ASO değerleri karşılaştırıldığında; her iki parametrenin sekonder
olgularda daha yüksek olduğu ve aradaki farkın istatiksel olarak anlamlı olduğu
görülmüştür.

Sonuç: Çalışma grubumuzda, olguların büyük çoğunluğu
iyi bir prognostik seyir göstermiştir. Ancak nadir de olsa, EN’un altta yatan
ciddi hastalıklara sekonder olarak gelişebileceği, lenfadenopati,
hepatosplenomegali varlığı ve eşlik eden sistemik belirtilerin bulunması
durumunda olguların malignansi açısından değerlendirilmesi gerektiği
unutulmamalıdır. 

Anahtar Kelimeler

Eritema Nodozum, Eritrosit sedimentasyon hızı, Streptokok enfeksiyonu

Evaluation of Pediatric Patients Diagnosed with Erythema Nodosum: A Six-year experience

Öz

Aim: To
determine clinical symptoms, laboratory features, etiological causes and
treatment of Erythema Nodosum (EN), to investigate predictive factors for the
diagnosis of the idiopathic or secondary EN.

Patients and Methods: Thirty - six pediatric patients, presented with
painful erythematous nodosity on the shins, and diagnosed with EN between 2006
– 2012 in our hospital, were retrospectively investigated. Age, sex, presenting
symptoms and history were noted. Complete blood count, erythrocyte
sedimentation rate (ESR), C-reactive protein, ASO, ANA, stool microscopy, stool
culture, throat culture, urinalysis were requested. PPD, Hepatitis serology,
CMV serology, EBV serology, Parvovirus B19 IgM, Mycoplasma IgM, Brucella and
Salmonella agglutination tests were also investigated. Eye examination was
performed in patients thought to be Sarcoidosis, Behçet’s Syndrome, Connective
tissue disease.

Results:
16 patients were female and 20 were male. 47 % percent of the patients were
diagnosed as idiopathic. Post-streptococcal EN took first place in patients
considered to be secondary. The diagnosis of Salmonella enteritis, Brucellosis,
Hodgkin's disease, Familial Mediterranean fever, Connective tissue disease,
Drug use, Granulomatous lymphadenitis were following etiologies, respectively.
ESR and ASO levels were compared in patients with primary and secondary EN. Both
parameters were higher in secondary cases and the difference was statistically
significant.

Conclusion: As a result, the course in the majority of EN cases,
indicate a good prognosis. However, rarely, serious underlying diseases may be
noted. Recurrent nodosity, the presence of lymphadenopathy, hepatosplenomegaly,
the presence of systemic symptoms should be a warning, especially for the
presence of malignancy. 

Anahtar Kelimeler

Erythema Nodosum, Erythrocyte sedimentation rate, Streptococcus infection

Kaynakça

• 1. Serdaroğlu S, Taşlı ML. Eritema Nodozum Algoritmik Yaklaşım. Dermatose 2003; 2(3): 171-1772.
• 2. Mert A. Eritema nodozum: 9 yıllık deneyim. Cerrahpaşa j Med 2002; 33: 47-593.
• 3. Schwartz RA, Nervi SJ. Erythema nodosum: a sign of systemic disease. Am Fam Physician 2007; 75: 695-700.4.
• 4. White WL, Hitchcock MG. Diagnosis: erythema nodosum or not? Semin Cutan Med Surg 1999; 18: 47-55.5.
• 5. Garcia-Porrua C, Gonzalez-Gay MA, Vazquez-Caruncho M, et al. Erythema nodosum: etiologic and predictive factors in a defined population. Arthritis Rheum 2000; 43: 584-92.6.
• 6. Tay YK. Erythema nodosum in Singapore. Clin Exp Dermatol 2000; 25: 377-80. 7.
• 7. Adışen E, Şeker Ü, Gürer MA. Eritema Nodozumda Etyolojik Faktörler. Turkderm 2008; 42: 113-78.
• 8. Mert A, Kumbasar H, Ozaras R et al. Erythema nodosum: an evaluation of 100 cases. Clin Exp Rheumatol. 2007; 25: 563-709.
• 9. Garty BZ, Poznanski O. Erythema nodosum in İsraeli children. IMAJ 2000; 2: 145-14610. Labbe L, Perel Y, Maleville J, et al.
• 10. Erythema nodosum in children: A study of 27 patients. Pediatr Dermatol 1996; 13: 447-45011.
• 11. Mert A, Tabak F. Eritema nodozum. Bilim Dialog 1994; 9: 10-14.12.
• 12. Ryan TJ. Cutaneous vasculitis. Champion RH, Burton JL, Burns DA, Breathnach SM, eds. Textbook of Dermatology.6th ed. London: Blackwell Science Ltd,1998:2155-222513.
• 13. Kakourou T, Drosatou P, Psychou F, Aroni K, Nicolaidou P. Erythema nodosum in children: a prospective study. J Am Acad Dermatol 2001; 44:17-2114.
• 14. Hassink RI, Pasquinelli-Egli CE, Jacomella V, Laux-End R, Bianchetti MG. Conditions currently associated with erythema nodosum in Swiss children. Eur J Pediatr 1997;156:851-85315.
• 15. Bonci A, Lernia VD, Merli F, Scocco GL. Erythema nodosum and Hodgkin’s disease. Clinical and Experimental Dermatology 2001; 26: 408-41116.
• 16.Requena L, Yus ES. Erythema nodosum. Semin Cutan Med Surg 2007; 26: 114-25