Amaç: Bu çalışmada hastanemize başvuran idrar yolları enfeksiyonu (İYE) tanısı almış çocuklarda idrar kültürlerinde
üreyen mikroorganizmaların sıklık ve duyarlılıklarının saptanması amaçlanmıştır. Bulgularımıza
göre bölgemizdeki ampirik antibiyotik seçenekleri belirlenebilecektir.
Gereç ve Yöntemler: İki yıllık sürede idrar kültürlerinde anlamlı üreme olan 1167 çocuk hasta örneği çalışmaya
dahil edilmiştir. Hastalardan uygun şartlarda alınan orta akım idrar örnekleri, %5 koyun kanlı agar
ve eosin metilen blue (EMB) agar besiyerlerinin yüzeyine inoküle edilmiştir. İzolatların tanımlanması ve
duyarlılık testleri Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) kriterlerine göre VITEK 2 Compact (bio-
Merieux-Fransa) sistemi ile yapılmıştır.
Bulgular: Üreyen mikroorganizmalar içinde en sık Escherichia coli (%73,1) görülmüş olup bunu sırasıyla
Klebsiella spp. (%9,6) ve koagülaz negatif stafilokoklar (KNS) (%5) takip etmiştir. Enterobacteriaceae grubu
bakterilerde direnç en çok ampisilin (%69) ve trimetoprim-sülfametoksazole (SXT) (%34,4) karşı gözlenirken,
en az meropenem (%0,8) ve amikasine (%5) karşı tespit edilmiştir. KNS ve Staphylococcus aureus izolatlarında
en dirençli antibiyotik penisilin olurken (%90 ve %88) her iki grupta da linezolid, vankomisin ve teikoplanine
karşı direnç saptanmamıştır. Enterococcus spp. izolatlarında ise en fazla direnç ampisiline (%76)
karşı gözlenmiştir.
Sonuç: Saptanan sonuçlar bölgemizde çocukluk dönemindeki İYE sağaltımında antibiyogram yapılmasının
önemini ve gerekliliğini göstermekte; ampirik tedavi başlanması gereken durumlarda ise ampisilin, amoksisilin-
klavulanik asit, sefuroksim ve SXT tercih edilmesinin uygun olmayacağını düşündürmektedir. Düşük
direnç nedeniyle aminoglikozidler ampirik tedavide önerilebilecek antibiyotiklerdir.
Anahtar Kelimeler: Ampirik tedavi; Antibiyotik direnci; Çocuklar; İdrar analizi
ABSTRACT
Objective: We aimed to detect common microorganisms in children with urinary tract infections (UTIs)
in our hospital and to determine empirical antibiotic options according to their antibiotic sensitivity and
resistance patterns.
Materials and Methods: The samples of 1167 pediatric patients with significant growth in urine cultures for
a period of two years were included in the study. Midstream urine samples were taken from patients under
appropriate conditions and inoculated to blood agar and eosin methylene blue (EMB) agar. Identification of
isolated strains and susceptibility testing was performed by VITEK 2 Compact (bioMerieux-France) system
according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) criteria.
Results: Escherichia coli was the most frequently isolated bacteria with the rate of 73.1% and this was
followed by Klebsiella spp. (9.6%) and coagulase-negative staphylococci (CNS) (5%). While Enterobacteriaceae
family were found to be more resistant to ampicillin (69%) and sulfamethoxazole/trimethoprim
(SXT) (34.4%), the resistance patterns to meropenem (0.8%) and amikacine (5%) were the lowest. CNS and
Staphylococcus aureus were found more resistant to penicillin (90% and 88%) and there were no resistance
to linezolid, vancomycin and teicoplanin. The antibiotic which had the highest resistance rate was ampicillin
(76%) for Enterococcus spp. isolates.
Conclusion: The present study proved the importance and requirement of culture and antibiogram. These
findings show ampicillin, amoxicillin-clavulanic acid, cefuroxime and SXT are not suitable drugs for empiric
therapy for UTIs treatment. Aminoglycosides may be recommended antibiotics because of the low resistance
rates.
Key words: Empiric therapy; Antibiotic resistance; Children; Urinanalysis
ORDU İLİNDE ÇOCUKLARIN İDRAR ÖRNEKLERİNDEN İZOLE EDİLEN BAKTERİLER VE ANTİBİYOTİK DİRENÇ ORANLARI
Bölüm | Orjinal Çalışma |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 1 |