Öz
ÖZET
Amaç: Atriyal fibrilasyon (AF) en sık saptanan kardiyak aritmi olup tromboembolik olay oranında 5 kat artışla
ilişkilidir. Yozgat popülasyonunda non-valvüler AF nedeniyle hastaneye başvuru sıklığı, risk faktörlerinin
varlığı, uygulanan antikoagülan–antitrombotik tedavinin seçimi hakkında literatürde yeterli veri yoktur. Bu
çalışmada, Yozgat ilinde yaşayan non-valvüler AF’li hastaların demografik özelliklerini, antikoagülan–antitrombotik
tedavi seçimini ve iskemik inme gelişim riskini değerlendirmeyi amaçladık.
Metod: Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kardiyoloji polikliniğine başvuran 18 yaş üstü nonvalvüler
AF tanılı 316 kişinin bilgileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların bazal demografik verileri, inme
risk faktörleri ve kullanmış oldukları antiagregan–antikoagülan tedavileri değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların 130’u (%41) erkek ve 186’sı (%59) kadın bireylerden oluşmaktaydı. Hastaların yaş ortalaması
67,5±12,9 yıldı. Ortalama CHA2DS2-VASC skoru 3,2±1,3 olarak bulundu. AF’ye eşlik eden inme risk
faktörleri sıklık sırasına göre yaş, hipertansiyon, vasküler hastalıklar, kalp yetmezliği ve diyabetes mellitus
olarak bulundu.
Sonuç: Hastaların büyük çoğunluğunun oral antikoagülan (OAK) kullandığı gözlenmiştir. Fakat hala azımsanmayacak
şekilde OAK tedavisi almayan ya da eksik tedavi alan hastalarında olduğu da tespit edilmiştir.
Anahtar Sözcükler: Atriyal fibrilasyon; Oral antikoagülan; Risk skorları