The Prediction of Meaning Reconstruction by Attachment Style, Spirituality, and Resilience in Adults with a Deceased First-Degree Relative

Yıl 2023, , 19 - 29, 01.01.2023

Gökçe Çokal , Hanife Kahraman

https://doi.org/10.56955/bpd.1187703

Cited By: 2

Öz

This research was conducted to examine the predictive level of attachment style, spirituality, resilience, and some sociodemographic variables on reconstructing meaning. In the research, the Meaning Restructuring Inventory, the Brief Resilience Scale, the Relationship Scales Questionnaire, the Self-Transcendence subscale of the Temperament and Character Inventory, and the Demographic Information Form prepared by the researcher were used to collect data. 400 adults (267 women, 133 men) over the age of 18 whose first degree relatives died participated in the study. SPSS 23.0 package program was used for data analysis. The t-test and one-way analysis of variance were used to examine the differences between the independent variables used in the study and the mean scores for reconstructing meaning. Multiple linear regression analysis was used to measure the predictive power of the independent variables' level of meaning reconstruction. When the results of the study spirituality, expected death, psychological resilience, living alone, believing in life after death, and living with a nuclear family were found to be significant predictors of restructuring meaning. However, it was found that attachment style was not a significant predictor of meaning restructuring.

Anahtar Kelimeler

Attachment Style, Grief, Meaning Reconstruction, Resilience, Spirituality.

Birinci Derece Yakını Ölen Yetişkinlerde Anlamı Yeniden Yapılandırmanın Bağlanma Stili, Tinsellik ve Psikolojik Sağlamlığa Göre Yordanması

Öz

Bu araştırma bağlanma stili, tinsellik, psikolojik sağlamlık ve bazı sosyo-demografik değişkenlerin anlamı yeniden yapı- landırma ile ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Anlamı Yeniden Yapılandırma Envanteri, Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği, İlişki Ölçekleri Anketi, Mizaç ve Karakter Envanteri’nin Kendini Aşma alt ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan Demografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmaya birinci derece yakını vefat eden 18 yaş üstü 400 (267 kadın, 133 erkek) yetişkin katılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 23.0 paket programı kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan bağımsız değişkenler ile anlamı yeniden yapılandırma puan ortalamaları arasındaki farklılıkları incelemek için t-testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Cinsiyet ve ölüm türü değişkenlerine göre anlamı yeniden yapılandırma düzeyi puan ortalamaları arasındaki farklılıkları incelemek için yapılan t-testi’nde cinsiyet değişkenine göre anlamı yeniden yapılandırma puan ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>.05) Yaş, gelir düzeyi, eğitim düzeyi ve birlikte yaşanan kişi değişkenlerine göre anlamı yeniden yapılandırma düzeyi puan ortalamaları arasındaki farklılıkları incelemek için yapılan tek yönlü varyans analizinde yaş ve eğitim düzeyi değişken- lerine göre anlamı yeniden yapılandırma puan ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>.05; p>.05). Gelir düzeyi ve birlikte yaşanan kişi değişkenlerine göre anlamı yeniden yapılandırma puan ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmuştur (F=4.11, p<.05; F=4.19, p<.05 ). Bağımsız değişkenlerin anlamı yeniden yapılandırmayı yordayıcı gücünü ölçmek için çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Psikolojik sağlamlık, tinsellik, yalnız yaşama ve beklenen ölüm .001 (p<.001) düzeyinde; çekirdek aile ile yaşama ve ölümden sonra yaşama inanma ise .05 (p<.05) düzeyinde anlamlı bulunmuştur. Araştırmanın sonuçları incelendiğinde tinsellik, beklendik ölüm, psikolojik sağlamlık, yalnız yaşama, ölümden sonra yaşama inanma ve çekirdek aile yaşama, anlamı yeniden yapılandırmanın anlamlı birer yordayıcısı olarak bulunmuştur. Bağlanma stilinin ise anlamı yeniden yapılandırmanın anlamlı yordayıcısı olmadığı ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Anlamı Yeniden Yapılandırma, Bağlanma Stili, Psikolojik Sağlamlık, Tinsellik, Yas.

Kaynakça

• Amirfarhad, N. (2012). The search for meaning: what do the narratives of grieving individuals reveal? Unpublished doctoral dissertation, University of Toronto, Kanada.
• Attig, T. (2004). Meanings of death seen through the lens of grieving. Death Studies, 28, 341-360. doi: 10.1080/07481180490432333.
• Batıgün, A. D. (2008). İntihar olasılığı ve cinsiyet: İletişim becerileri, yaşamı sürdürme nedenleri, yalnızlık ve umutsuzluk açısından bir inceleme. Türk Psikoloji Dergisi, 23(62), 65-72.
• Bellah, R. N. (1970). Religious evolution. Readings in Social Evolution and Development, 5, 211-244.
• Bonanno, G.A. (2004). Loss, trauma and human resilience: have we underestimated the human capacity to thrive after extremely aversive events? American Psychologist, 59(1), 20-28.
• Bonanno, G. A. (2005). Resilience in the face of potetial tauma. American Psychological Association, 14(3). 138-148. doi: 10.1111/j.0963-7214.2005.00347.x
• Bonanno, G. A., & Kaltman, S. (1999). Toward an integrative perspective on bereavement. Psychological Bulletin, 125(6), 760-767. doi: 10.1037/0033-2909.125.6.760.
• Bonanno, G. A., & Kaltman, S. (2001). The varieties of grief experience. Clinical Psychology Review, 21(5), 705-734.
• Bowlby, J. (1980). Attachment and loss: Vol 3. loss: Sadness and depression. New York: Basic Books.
• Braun, M. J., & Berg, D. H. (1994). Meaning reconstruction in the experience of parental bereavement. Death Studies, 18, 105-129.
• Calhoun, L. G. & Tedeschi, R. G. (2001). Posttraumatic growth: The positive lessons of loss. R. A. Neimeyer (Ed.), Meaning reconstruction and the experience of loss içinde (p. 157- 172). Washington, DC: American Psychological Association.
• Calhoun, L. G., & Tedeschi, R. G. (2010). Trauma and growth: Process and outcomes. In Facilitating posttraumatic growth a clinician’s guide (pp. 1-23). New York: Routledge.
• Cesur, G. (2012). Yetişkinlerde travmatik yasın ve travma sonrası büyümenin psikososyal belirleyicileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Clay, R., Knibbs, J., & Joseph, S. (2009). Measurement of posttraumatic growth in young people: A review. Clinical Child Psychology and Psychiatry, 14, 411-422.
• Cohen, O., & Katz, M. (2015). Grief and growth of bereaved siblings as related to Attachment style and flexibility. Death Studies, 39(3), 158-164. doi: 10.1080/07481187.2014.923069.
• Çalışkan, Ş. (2010). Türkiye’de Gelir Eşitsizliği ve Yoksulluk. Sosyal Siyaset Konferansları, 59(2), 89-132.
• Çelik, S. B. (2013). The relationship of resilience with attitude toward grief in university students. Educational Research and Reviews, 8(12), 832-837. doi: 10.5897/ERR2013.1498.
• Danforth, M., & Glass, J. (2001). Listen to my words, give meaning to my sorrow: A study in cognitive constructs in middle-age bereaved widows. Death Studies, 25(6), 513-529. doi: 10.1080/074811801316896098
• Davis, C. G., Nolen-Hoeksema, S., & Larson, J.(1998). Making sense of loss and benefiting from the experience. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 561-574.
• Denizel- Güven, E. (2019). Yetişkinlerde travma sonrası gelişmenin yordanması: Soma maden kazası örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. Ege Üniversitesi: İzmir.
• Doğan, T. (2015). Kısa psikolojik sağlamlık ölçeği’nin türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102.
• Elkins, D. N., Hedstorm, L. J., Hughes, L. L., Leaf, J. A., & Saunders, C. (1988). Toward a humanistik-phenomenological spirituality. Journal of Humanistic Psychology, 28(4), 5-18. Erikson, E. H. (2018). İnsanın 8 evresi. Okuyan Us Yayınları.
• Frankl, V. (2017). İnsanın anlam arayışı. İstanbul: Okuyanus Yayınevi. (Orijinal çalışma 1985 yılında yayımlanmıştır.)
• Garmezy, N. (1993). Children in poverty: Resilience despite risk. Psychiatry, 56, 127-136.
• Gillies, J., & Neimeyer, R. A. (2006). Loss, grief, and the search for significance: Toward a model of meaning reconstruction in bereavement. Journal Of Constructivist Psychology, 19(1), 31-65.
• Gillies, J.M., Neimeyer, R.A. & Milman, E. (2015). The grief and meaning reconstruction inventory (GMRI): Initial validation of a new measure. Death Studies, 39, 61-74. doi: 10.1080/07481187.2014.907089
• Gizir, C. A. (2006). Bir kayıp sonrasında zorluklar yaşayan üniversite öğrencilerine yönelik bir yas danışmanlığı modeli. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 195-213.
• Griffin, D. & Bartholomew, K. (1994). Models of the self and other: Fundamental dimensions underlying measures of adult attachment. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 430-445. doi: 10.1037/0022-3514.67.3.430
• Hamzaçebi, N. (2016). Bağlanma Stillerinin Yas Sürecine Etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezii. Haliç Üniversitesi: İstanbul.
• Holm, A. L., Severinsson, E., & Berland, A. K. (2019). The meaning of bereavement following spousal loss: A qualitative study of the experiences of older adults. SAGE Open, 9(4), 1-11. doi: 10.1177/2158244019894273
• Jaaniste, T., Coombs, S., Donnelly, T. J., Kelk, N., & Beston, D. (2017). Risk and resilience factors related to parental bereavement following the death of a child with a life-limiting condition. Children, 4(11), 96-118. doi: 10.3390/children4110096.
• Johnson, C. M. (2010). African-American teen girls grieve the loss of friends to homicide: Meaning making and resilience. Omega, 61(2), 121-143. doi: 10.2190/om.61.2.c Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Keesee, N. J., Currier, J. M., & Neimeyer, R. A. (2008). Predictors of grief following the death of one's child: The contribution of finding meaning. Journal of Clinical Psychology, 64(10), 1145-1163. doi: 10.1002/jclp.20502
• Keser, E. (2019). Kayıp yaşamış yetişkinlerde uzamış yas belirtilerinin süregiden bağlar, süregiden bağlara ilişkin bilişler ve anlamı yeniden yapılandırma çerçevesinde incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi: Ankara.
• Keser, E. ve Işıklı, S. (2018). Yas ve anlamı yeniden yapılandırma envanterinin türkçe formunun psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 31(4), 364-374. doi: 10.5350/dajpn2018310405
• Kızılırmak, Ö. (2015). Genç Yetişkinlerde Yaşamda Anlamın, Maneviyat ve Kişilik Özellikleri Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi: Ankara. Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 143-149.
• Köroğlu, İ. (2021). Yas deneyimi yaşamış bireylerde travma sonrası büyümeyi yordayan değişkenler: Geçmiş yas deneyimleri, kontrol odağı ve psikolojik belirtiler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Başkent Üniversitesi, Ankara
• Köse, S., Sayar, K., Ak, İ., Aydin, N., Kalelioǧlu, Ü., Kırpınar, İ., Reeves, R.A., Przybeck, T. R. & Cloninger, C. R. (2004). Mizaç ve Karakter Envanteri (Türkçe TCI): Geçerlik, Güvenirliği ve Faktör Yapısı. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 14(3).
• Lee, H. H., & Cranford, J. A. (2008). Does resilience moderate the associations between parental problem drinking and adolescents’ internalizing and externalizing behaviours? A study of korean adolescents. Drug and Alcohol Dependence, 96, 213–221.
• Leipold, B., & Greve, W. (2009). Resilience: A conceptual bridge between coping and development. European Psychologist, 14, 40–50.
• McClain, C., Rosenfeld, B., & Breitbart, W. (2003). The influence of spirituality on end-of-life despair among terminally ill cancer patients. Lancet, 361, 1603-1607.
• Neimeyer, R. A. (1999). Narrative strategies in grief therapy. Journal of Constructivist Psychology, 12, 65-85. doi: 10.1080/107205399266226.
• Neimeyer, R. A. (2000). Searching for the meaning of meaning: Grief therapy and the process of reconstruction. Death Studies, 24(6), 541-558.
• Neimeyer, R. (2005). Grief, loss, and the quest for meaning: Narrative contributions to bereavement care. Bereavement Care, 24(2), 27-30. doi: 10.1080/02682620508657628.
• Neimeyer, R. A. (2006). Complicated grief and the reconstruction of meaning; conceptual and emprical contributions to a cognitive-constructivist model. Clinic Psychol Sci Prac, 13, 141-145.
• Neimeyer, R. A., Burke, L. A., Mackay, M. M., & Van Dyke Stringer, J. G. (2010). Grief therapy and the reconstruction of meaning: From principles to practice. Journal Of Contemporary Psychotherapy, 40(2), 73-83.
• Neimeyer, R. A., Prigerson, H. G., & Davies, B. (2002). Mourning and meaning. American Behavioral Scientist, 46(2), 235-251. doi: 10.1177/000276402236676.
• Öksüzler, B. (2015). Eş kaybının yaşlı bireyler üzerindeki psikolojik etkileri: Kaynakların Korunması Kuramı kapsamında bir inceleme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Uludağ Üniversitesi: Bursa.
• Park, C.L., Malone, M.R., Suresh, D.P., Bliss, D. & Rosen, R. (2007). Coping, meaning in life, and quality of life in congestive heart failure patients. Quality of Life Research, 17(1), 21-26.
• Shafranske, E. P., & Gorsuch, R .L. (1984). Factors associated with the perception of spirituality in psychotherapy. Journal of Transpersonal Psychology, 16(2), 231-241.
• Smith, B. W., Dalen, J., Wiggins, K., Tooley, E., Christopher, P., & Jennifer Bernard, J. (2008). The brief resilience scale Assessing the ability to bounce back. International Journal of Behavioral Medicine, 15, 194–200. doi: 10.1080/10705500802222972
• Stroebe, W., & Stroebe, M. (1987). Bereavement and health. The psychological and physical consequences of partner loss. Cambridge, U.K. Cambridge University Press.
• Sümer, N. ve Güngör, D. (1999). Yetişkin bağlanma stilleri ölçeklerinin Türk örneklemi üzerinde psikometrik değerlendirmesi ve kültürlerarası bir karşılaştırma. Türk Psikoloji Dergisi, 14(43), 71- 106.
• Tabacknick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (sixth ed.). Pearson, Boston.
• Takmaz, Z. (2015). Psikolojik danışma etkileşiminde maneviyata bakış: Nitel bir çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Tedeschi, R. G., & Calhoun, L. G. (2004). Posttraumatic growth: Conceptual and Empirical Evidence. Psychological Inquiry, 15, 1-18.
• Vanderwerker, L. C., & Prigerson, H. G. (2004). Social support, technological connectedness and periodical eadings as protective factors in bereavement. Loss Trauma, 9,45-57.
• Vegsund, H. K., Reinfjell, T., Moksnes, U. K., Wallin, A. E., Hjemdal, O., & Eilertsen, M. E. B. (2019). Resilience as a predictive factor towards a healthy adjustment to grief after the loss of a child to cancer. PLoS One, 14(3). https://doi.org/10.1371/journal.pone.0214138
• Wang, H., & Amato, P. R. (2000). Predictors of divorce djustment: Stressors, resources and definitions. Journal of Marriage and Family, 62(3), 655-668. doi: 10.1111/j.1741-3737.2000.00655.x
• Waskowic, T. D. & Chartier, B.M. (2003). Attachment and the experience of grief following the loss of a spouse. OMEGA-Journal of Death and Dying, 47(1), 77-91.
• Whiteside, M. F. (1998). The parental alliance following divorce: An overwiev. Journal of Marital and Family Therapy, 24, 3-24.
• Yalom, I. (2017). Güneşe bakmak ölümle yüzleşmek (Z. Babayiğit Çev.). İstanbul: Pegasus.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.