Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

If Something Not Killing Could Be Strengthned? The Relationship Between Collectivistic Coping Styles and Post Traumatic Growth

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 5, 158 - 174, 10.01.2020

Öz

Research has shown that after trauma, may be positive changes in people or their perspectives on life. In the realization of this change, it is important in the environment a land social processes as well as psychological processes. In this case, applying for social support contributes to post-traumatic growth. The aim of this study was determined whether post-traumatic growth status and collectivistic coping styles were related to each other. Post-traumatic growth explains a positive change or development. In addition, while people are trying to cope with their problems of collectives as well as collectivistic coping styles by exhibiting attitudes and behavior according to the world values. İt is stated that trauma is continuous process instead of an invariant or constant result. Collectivistic coping styles include people trying to solve the problems they face in everyday life by interpersonal relationships or social methods. According to this, when people want to deal with their problems, they may want to take family support, want to use religious or spiritual methods, get Professional psychological support, choose to escape from the problem or choose to struggle the problem. According to the statistical analysis performed in this study, a positive correlation was found between post- trauma growth and collectivistic coping styles. In addition, there was no relationship between gender and collectivistic coping styles. It was observed that demographic characteristics such as educational status, marital status and place of residence did not correlate with posttraumatic growth and collectivistic coping styles.

Kaynakça

  • Ahrabi, R. ve Akbari, B. (2015). Investigation of relationship between infertility stres, coping styles and percevied social support with marital satisfaction in infertile women. Mediterrannean Journal of Social Science. 6(32),754-759.
  • Allen, G.E. ve Smith, T.B. (2015). Collectivistic coping strategies for distress among polynesian americans. Psychological Services, 12(3), 322-329.
  • Ayaltı Etişken, E.D. ve Bayraktar, S. (2017). Examination of factors related with posttraumatic growth in infertile indivi-duals. International Journal of Social Science and Education Research, 3(4), 1216-1232.
  • Bailey, F.ve Dua, J. (1999). Individualisim – collectivism, coping styles and stress in international and Anglo-austalian students: acomparative study. Australian Psychologist, 34(3), 177-182.
  • Bernardo, A.,Yeung, S., Wang, T., ve Pesigan, I. (2017). Pathways from collectivist coping to life satisfaction among Chinese: The roles of locus-of-hope. Personality and Individual Differences, 106(1), 253-256.
  • Deniz, M.E. ve Yılmaz, E. (2016). Üniversite öğrencilerinde duygusal zeka ve stresle başa çıkma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 17-26.
  • Dirik, G. ve Karancı, N. ( 2008).Variables related to posttraumatic growth in Turkish rheumatoid arthritis patients. Journal of Clinical Psychology in Medical Settings, 15, 193-203.
  • Elçi, Ö. (2004). Predictive values of social support, coping styles and stres level in posttraumatic growth and burnout levels among the parents of children with autism. Yüksek Lisans Tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Garland, S., Carlson, L.E, Cook, S., Lansdell, L., ve Speca, M. (2007). A nonrandomized comparison of mindfulness-based stres reduction and healing arts programs for facilitating post traumatic growth and spirituality in cancer outpatient. Supportive Care Cancer, 15(8), 949-961.
  • Heppner, P.P., Heppner, M.J., Lee,D., Wang, Y., Park, H., ve Wang, L. (2006). Development and validation of collectivistic coping styles inventory. Journal of Counseling Psychology, 53(1), 107-125.
  • İnci, F. ve Boztepe, H. (2013). Travma sonrası büyüme: Öldürmeyen acı güçlendirir mi?, Journal of Pscihiyatric Nursing, 4(2), 80-84.
  • Kağan, M., Güleç, M., Boysan, M., ve Çavuş, H. (2017). Travma sonrası büyüme envanterinin Türkçe versiyonun normal toplumda hiyerarşik faktör yapısı. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11(5),617-624.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Günümüzde İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Evrim yayınları.
  • Kanat Biçer, B. ve Yılmaz Özpolat, A. G. (2016). Kanser hastalarına travma sonrası büyüme kavramı. Turkish Journal of Clinics and Laboratory, 7(4), 106-110.
  • Moore, J.L. ve Constantine, G.M. (2005). Development and initial validation of the collectivistic coping styles measure with African, Asian and Latin American international Students. Journal of Mental Health Counseling, 27(4), 329-347.
  • Morrison, J. (2016). Made easy the clinician’s guide to diagnosis. New York: Guilford Press.
  • Olçay-Gül, S., Olgunsoy, B. ve Ünal, Y. (2015). Yetersizliği olan ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ailelerin travma sonrası stres belirtileri ve sosyal destek düzeylerinin İncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 211-245.
  • Prati, G. ve Pietrantoni, L. (2009). Optimism, social support and coping strategies as factor contributing to posttraumatic growth: A meta analysis. Journal of Loss and Trauma, 14(5), 364-388.
  • Powell, S., Rosner, R., Butollo, W., Tedeschi, R. ve Calhoun, L. (2003). Posttraumatic growth after war: A study with for-mer refugees and displaced people in Sarajevo. Journal of Clinical Psychology, 59(1), 71-83.
  • Sheikh, A. (2004). Posttraumatic growth in the context of heart disease. Journal of Clinical Pscyhological Medical Settings, 11(4),265-273.
  • Sim, B.Y., Kim, Y.W., Kim, H., Kim, S.H. (2015). Post-traumatic growth in stomach cancer survivors: Prevalence, correlations and relationship with health-related quality of life, Europen Journal of Oncology Nursing, 19(3), 230-236.
  • Siu, A. ve Chang, J. (2011). Coping styles and psychological stress among Hong-Kong University students: Validation of the collectivist coping styles inventory. International Journal for the Advacement of Counseling, 33(2), 88-100.
  • Stockton, H., Hunt, N. ve Joseph, S. (2011). Cognitive processing, rumination and posttraumatic Growth. Journal of Traumatic Stress, 24(1), 85-92.
  • Tedeschi, G. ve Calhoun, G. (1996). The Posttraumatic growth inventory: Measuring the positive legacy of trauma. Jour-nal of Traumatic Stress, 9(3), 455-471.
  • Yılmaz, B. (2006). Arama kurtarma çalışanlarında travma sonrası stres belirtileri ve travma sonrası büyüme ile ilişkili değişkenler. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Wei, M., Heppner, P. (2010). Racial discrimation stres, coping and depressive symptoms among Asian Americans: A moderation analysis. AsianAmericanJournal of Psychology, 1(2), 136-150.

Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 5, 158 - 174, 10.01.2020

Öz

Araştırmalar, travma yaşandıktan sonra kişilerde ya da hayata olan bakış açılarında olumlu değişimlerin de olabileceğini göstermiştir. Bu değişimin gerçekleşmesinde, psikolojik süreçlerin yanı sıra çevresel ve sosyal süreçlerinde önemi bulunmaktadır. Kişinin travmatik deneyiminin sonrasında, sosyal desteklere başvurması, travma sonrası büyümeye katkıda bulunmaktadır. Bu çalışma, travma sonrası büyüme durumu ile kolektivist başa çıkma stillerinin birbirleriyle ilişkisinin olup olmadığını saptama amacıyla planlanmıştır. Travma sonrası büyüme olumlu bir değişimi veya gelişimi ifade etmektedir. Travmanın değişmez ya da sabit bir sonuç olması yerine, devamlılığı olan bir süreç olduğu ifade edilmiştir. Travma sonrası büyüme kişinin, benlik algısını, başkalarıyla olan ilişkisini ve yaşam felsefesini daha olumlu bir çizgiye taşınmasını ifade etmektedir. Kolektivist başa çıkma stilleri ise, kişilerin günlük hayatta karşılaştıkları sorunları daha çok kişiler arası ilişkilerle ya da toplumsal yöntemlerle çözmeye çalıştıkları bir baş etme yöntemini ifade etmektedir. Buna göre, kişiler sorunlarıyla baş etmek isterken, ailesel destek almak isteyebilir, dini ya da manevi yöntemler kullanmak isteyebilir, profesyonel psikolojik destek alabilir, sorundan kaçmayı tercih edebilir veyahut sorunla mücadele etmeyi de tercih edebilir. Bu çalışmada yapılan istatistiksel analizlere göre travma sonrası büyüme ile kolektivist başa çıkma stilleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Bunun yanı sıra travma sonrası büyüme durumunun cinsiyet sosyo-demografik değişkeni ile ilişkisi bulunamamıştır. Ayrıca kolektivist başa çıkma stillerinin de cinsiyet ile bir ilişkisinin olmadığı gözlemlenmiştir. Eğitim durumu, medeni durumu ve yaşadığı yer gibi demografik özelliklerin travma sonrası büyüme ve kolektivist başa çıkma stilleri ile ilişkili olmadığı gözlemlenmiştir.

Kaynakça

  • Ahrabi, R. ve Akbari, B. (2015). Investigation of relationship between infertility stres, coping styles and percevied social support with marital satisfaction in infertile women. Mediterrannean Journal of Social Science. 6(32),754-759.
  • Allen, G.E. ve Smith, T.B. (2015). Collectivistic coping strategies for distress among polynesian americans. Psychological Services, 12(3), 322-329.
  • Ayaltı Etişken, E.D. ve Bayraktar, S. (2017). Examination of factors related with posttraumatic growth in infertile indivi-duals. International Journal of Social Science and Education Research, 3(4), 1216-1232.
  • Bailey, F.ve Dua, J. (1999). Individualisim – collectivism, coping styles and stress in international and Anglo-austalian students: acomparative study. Australian Psychologist, 34(3), 177-182.
  • Bernardo, A.,Yeung, S., Wang, T., ve Pesigan, I. (2017). Pathways from collectivist coping to life satisfaction among Chinese: The roles of locus-of-hope. Personality and Individual Differences, 106(1), 253-256.
  • Deniz, M.E. ve Yılmaz, E. (2016). Üniversite öğrencilerinde duygusal zeka ve stresle başa çıkma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 17-26.
  • Dirik, G. ve Karancı, N. ( 2008).Variables related to posttraumatic growth in Turkish rheumatoid arthritis patients. Journal of Clinical Psychology in Medical Settings, 15, 193-203.
  • Elçi, Ö. (2004). Predictive values of social support, coping styles and stres level in posttraumatic growth and burnout levels among the parents of children with autism. Yüksek Lisans Tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Garland, S., Carlson, L.E, Cook, S., Lansdell, L., ve Speca, M. (2007). A nonrandomized comparison of mindfulness-based stres reduction and healing arts programs for facilitating post traumatic growth and spirituality in cancer outpatient. Supportive Care Cancer, 15(8), 949-961.
  • Heppner, P.P., Heppner, M.J., Lee,D., Wang, Y., Park, H., ve Wang, L. (2006). Development and validation of collectivistic coping styles inventory. Journal of Counseling Psychology, 53(1), 107-125.
  • İnci, F. ve Boztepe, H. (2013). Travma sonrası büyüme: Öldürmeyen acı güçlendirir mi?, Journal of Pscihiyatric Nursing, 4(2), 80-84.
  • Kağan, M., Güleç, M., Boysan, M., ve Çavuş, H. (2017). Travma sonrası büyüme envanterinin Türkçe versiyonun normal toplumda hiyerarşik faktör yapısı. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11(5),617-624.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Günümüzde İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Evrim yayınları.
  • Kanat Biçer, B. ve Yılmaz Özpolat, A. G. (2016). Kanser hastalarına travma sonrası büyüme kavramı. Turkish Journal of Clinics and Laboratory, 7(4), 106-110.
  • Moore, J.L. ve Constantine, G.M. (2005). Development and initial validation of the collectivistic coping styles measure with African, Asian and Latin American international Students. Journal of Mental Health Counseling, 27(4), 329-347.
  • Morrison, J. (2016). Made easy the clinician’s guide to diagnosis. New York: Guilford Press.
  • Olçay-Gül, S., Olgunsoy, B. ve Ünal, Y. (2015). Yetersizliği olan ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ailelerin travma sonrası stres belirtileri ve sosyal destek düzeylerinin İncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 211-245.
  • Prati, G. ve Pietrantoni, L. (2009). Optimism, social support and coping strategies as factor contributing to posttraumatic growth: A meta analysis. Journal of Loss and Trauma, 14(5), 364-388.
  • Powell, S., Rosner, R., Butollo, W., Tedeschi, R. ve Calhoun, L. (2003). Posttraumatic growth after war: A study with for-mer refugees and displaced people in Sarajevo. Journal of Clinical Psychology, 59(1), 71-83.
  • Sheikh, A. (2004). Posttraumatic growth in the context of heart disease. Journal of Clinical Pscyhological Medical Settings, 11(4),265-273.
  • Sim, B.Y., Kim, Y.W., Kim, H., Kim, S.H. (2015). Post-traumatic growth in stomach cancer survivors: Prevalence, correlations and relationship with health-related quality of life, Europen Journal of Oncology Nursing, 19(3), 230-236.
  • Siu, A. ve Chang, J. (2011). Coping styles and psychological stress among Hong-Kong University students: Validation of the collectivist coping styles inventory. International Journal for the Advacement of Counseling, 33(2), 88-100.
  • Stockton, H., Hunt, N. ve Joseph, S. (2011). Cognitive processing, rumination and posttraumatic Growth. Journal of Traumatic Stress, 24(1), 85-92.
  • Tedeschi, G. ve Calhoun, G. (1996). The Posttraumatic growth inventory: Measuring the positive legacy of trauma. Jour-nal of Traumatic Stress, 9(3), 455-471.
  • Yılmaz, B. (2006). Arama kurtarma çalışanlarında travma sonrası stres belirtileri ve travma sonrası büyüme ile ilişkili değişkenler. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Wei, M., Heppner, P. (2010). Racial discrimation stres, coping and depressive symptoms among Asian Americans: A moderation analysis. AsianAmericanJournal of Psychology, 1(2), 136-150.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Saniye Çimen Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 10 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 10 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Çimen, S. (2020). Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 3(5), 158-174.
AMA Çimen S. Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi. TBPD. Ocak 2020;3(5):158-174.
Chicago Çimen, Saniye. “Öldürmeyen Acı Güçlendirir Mi? Travma Sonrası Büyüme Ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi”. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi 3, sy. 5 (Ocak 2020): 158-74.
EndNote Çimen S (01 Ocak 2020) Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi 3 5 158–174.
IEEE S. Çimen, “Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi”, TBPD, c. 3, sy. 5, ss. 158–174, 2020.
ISNAD Çimen, Saniye. “Öldürmeyen Acı Güçlendirir Mi? Travma Sonrası Büyüme Ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi”. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi 3/5 (Ocak 2020), 158-174.
JAMA Çimen S. Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi. TBPD. 2020;3:158–174.
MLA Çimen, Saniye. “Öldürmeyen Acı Güçlendirir Mi? Travma Sonrası Büyüme Ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi”. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, c. 3, sy. 5, 2020, ss. 158-74.
Vancouver Çimen S. Öldürmeyen Acı Güçlendirir mi? Travma Sonrası Büyüme ve Kolektivistik Başa Çıkma Stillerinin İlişkisi. TBPD. 2020;3(5):158-74.