Türkiye’de Askerlik Sistemi Nasıl Olmalıdır?

Yıl 2015, Cilt: 7 Sayı: 13, 97 - 127, 21.11.2015

M. Sadi Bilgiç Salih Akyürek F. Serap Koydemir

Öz

Prevailing its importance and priorities, security continues to be one of the key areas for countries and societies. Defense, on the other hand, is one of the main components of the security. Building an appropriate conscription system is required to defend a country effectively from external threats. By analyzing the three main enlisting methods namely professional, semi-professional and compulsory military services, the purpose of this study is to identify which conscription system is the most suitable for Turkey. This study shows that establishing a semi-professional system which brings together the advantages of the compulsory and fully professional military systems and also puts away the inconviniences of the both of them is the most suitable for Turkey. In this said system, in accordance with land, naval and air forces’ special needs and relative differences among them, armed forces with partially professional and partly civilian structure with continued compulsory system from the point of human resource is considered. Such system provides maximum efficiency, deterrence and flexibility, while paving way for more cost effective military. Besides, this method allows room for cooperation between servicemen and the public, in addition to bringing about the armed forces controlled by the civilians with having no difficulties in terms of human resources both today and in the future. 

Anahtar Kelimeler

Professional army, semi-professional army, compulsory conscription, deterrence, democratic control of the army

Türkiye’de Askerlik Sistemi Nasıl Olmalıdır?

Öz

Savunma ülkeler ve toplumlar için önemini koruyan temel alanlardan
olan güvenliğin ana bileşenlerinden birisidir. Bir ülkenin dıştan gelebilecek
tehdit ve tehlikelere karşı etkin olarak savunulabilmesi için uygun
bir askerlik sisteminin kurulması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı,
profesyonel, yarı profesyonel ve zorunlu askerlik sistemlerinin incelenerek
Türkiye için hangisinin daha uygun olduğunun belirlenmesidir.
Yapılan incelemede zorunlu askerlik ve profesyonel askerlik sisteminin sakıncalarını
ortadan kaldıracak ve avantajlarını bir araya getirecek şekilde yarı
profesyonel bir sistemin tesis edilmesinin uygun olduğu tespit edilmiştir. Bu
sistemde kara, deniz ve hava kuvvetlerinin kendi özel ihtiyaçlarına uygun
olarak ve aralarında oransal farklılıklar olacak şekilde; kısmen profesyonel,
kısmen de sivil personelden oluşan ve asker kaynağı bakımından da zorunlu
askerliğin devam ettiği bir yapı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Profesyonel Askerlik Sistemi, Yarı Profesyonel Askerlik Sistemi, Zorunlu Askerlik Sistemi, Caydırıcılık, Demokratik Kontrol

Kaynakça

• Akçura, Yusuf. Osmanlı Devletinin Dağılma Devri (XVIII ve XIX. Asırlarda). Ankara:Türk Tarih Kurumu Basımevi, 1988.
• Akgündüz, Ahmet. Bilinmeyen Osmanlı. İstanbul: Osmanlı Araştırmaları Vak- fı Yayınları, 1999.
• Akyürek Salih. Zorunlu Askerlik ve Profesyonel Ordu, Rapor No-24. İstanbul: BİLGESAM Yayınları, 2010.
• Akyürek, Salih, F. Serap Koydemir, Esra Atalay ve Adnan Bıçaksız. Sivil-As- ker İlişkileri ve Ordu-Toplum Mesafesi. Ankara: BİLGESAM Yayınları, 2014.
• Ambrose, Stephen E. ‘‘The End Of The Draft, And More’’. National Review 51,No.15, (1999).
• Armaoğlu, Fahir. 19. Yüzyıl Siyasi Tarihi (1789-1914). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 2003.
• Bröckling, Ulrich. Disiplin: Askeri İtaat Üretiminin Sosyolojisi ve Tarihi. (Çev.) Veysel Atayman, İkinci Basım. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2008.
• Burk, James. “Military Mobilization in Modern Western Societies”, Handbo- ok of the Sociology of the Military içinde, (Ed.) G. Caforio (sf.11-130). New York: Springer, 2006.
• Doğan, Mehtap. “Yeniçeriliğin Kaldırılışına Dair Tarihî ve Edebî Bir Eser: Emâre-i Zafer”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi 71, (2009): 71-107.
• Fleckenstein, Bernhard. ‘‘Germany Forerunner of a Postmodern Military?’’, The Postmodern Military (Eds.) Charles C. Moskos, John Allen Williams, David R. Segal, (sf.80-100), Oxford University Press, New York. Halaçoğlu, Yusuf. XIV-XVII. Yüzyıllarda Osmanlılarda Devlet Teşkilatı ve Sosyal Yapı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2003.
• İhlas Haber Ajansı, “İşte TSK’nın Personel Sayısı”, 1 Haziran 2015 Karal En- ver, Ziya. Selim III’ün Hatt-ı Hümayunları -Nizam-ı Cedit- 1789-1807. Anka- ra: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 1988.
• Karal Enver, Ziya. Osmanlı Tarihi, V. Cilt, Nizam-ı Cedit ve Tanzimat Devirle- ri (1789-1856). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 1999.
• Karal Enver, Ziya. Osmanlı Tarihi, VI. Cilt, Islahat Fermanı Devri (1856- 1861). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 2000.
• Karal Enver, Ziya. Osmanlı Tarihi, VII. Cilt, Islahat Fermanı Devri (1861- 18 Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 2003.
• Kazıcı, Ziya. İslâm Medeniyeti ve Müesseseleri Tarihi. İstanbul: M.Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2003.
• Keller, Katarina, Poutvaara Panu and Andreas Wagener.‘‘Military Draft And Economic Growth In OECD Countries’’. Defence And Peace Economics 20, No. (2009): 373-393.
• Kerstens, K. ve E. Meyermans.‘‘The Draft Versus An All-Volunteer Force: Issues Of Efficiency And Equity in The Belgian Draft’’. Defence Economics 4, (1993): 271–284.
• Köprülü, Fuad. “Osmanlı Devletinin Kuruluşu (Gibbons’un Nazariyesinin Hülasa ve Tenkidi)”, Osmanlı İmparatorluğu’nun Kuruluşu içinde, (Der.) Herbert Adams Gibbons. Ankara: 21. Yüzyıl Yayınları, 1998.
• Lau, M.I., P. Poutvaara ve A. Wagener. ‘‘Dynamic costs of the draft’’. German Economic Review 5, (2004): 381–406.
• Leander, Anna.‘‘Drafting Community: Understanding the Fate of Conscripti- on’’. Armed Forces & Society 30, (Summer 2004): 571-599.
• Lutz, D.S. ‘‘Ist eine Freiwilligen-Streitkraft billiger? (Are all-volunteer forces cheaper?)’’ Hamburger Beiträge zur Friedensforschung und Sicherheitspoli- tik içinde, (Eds.) J. Gross ve D.S. Lutz (sf.39-54). Hamburg: 1996.
• Moskos, Charles.‘‘What Ails the All-Volunteer Force: An Institutional Pers- pective’’. US Army War College 31, No.2, (Summer 2001): 29-47.
• Moskos, Charles ve Glastris Paul. ‘‘Now Do You Believe We Need a Draft?’’. Washington Monthly 33, No. 11, (2001), E.T.: 23.09.2014 http://www.was- hingtonmonthly.com/features/2001/0111.moskos.glastris.html
• Moskos, Charles. “Time to Bring Back the Draft?”American Enterprise Onli- ne, (December 2001):16-17.
• Moskos, Charles. “Reviving the Citizen Soldier”. Public Interest 147, (Spring 2002): 76-85.
• Narlı, Nilüfer. “Changes in the Turkish Security Culture and in the Civil-Mi- litary Relations”. Western Balkans Security Observer English Edition, 14, (2009): 56-83.
• Özcan, Abdülkadir. “Osmanlı Devletinin Askeri Yapısı”, Türkler, Cilt 10: Os- manlı içinde ( Ed.) H.Celal Güzel, Kemal Çiçek ve Salim Koca (sf. 107-121). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları, 2002.
• Özgen, Cenk. “Türk Silahlı Kuvvetleri’nde Profesyonelleşme Çalışmaları”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 13, Sayı 1, (Haziran 2011): 202- 2
• Seyithanoğlu, Kenan, Ahmet Rüştü Çelebi, Ahmet Hurşitoğlu, Vehbi Vakka- soğlu, Ahmet Taşgetiren ve Hakkı Dursun Yıldız. Doğuştan Günümüze Büyük İslam Tarihi 12. Cilt: Osmanlılar. İstanbul: Çağ Yayınları, 1993.
• Stroup M.D. ve J.C. Heckelman. ‘‘Size of The Military Sector And Economic Growth: A Panel Data Analysis of Africa and Latin America’’. Journal of Applied Economics 4, (2001): 329–360.
• Uzunçarşılı, İsmail Hakkı. Osmanlı Devleti Teşkilatından Kapukulu Ocakları I Acemi ve Yeniçeri Ocağı. Ankara, 1988.
• Uzunçarşılı, İsmail Hakkı. Osmanlı Tarihi, 1. Cilt, 8. Baskı. Ankara: Türk Ta- rih Kurumu Basımevi, 2003.
• Williams, John Allen. ‘‘The Postmodern Military Reconsidered’’, The Post- modern Military içinde, (Eds.) Charles C. Moskos, John Allen Williams ve David R. Segal (sf.80-100). Oxford University Press, New York, 2000.