HİZMET SEKTÖRÜNDE YÖNETİCİYE DUYULAN GÜVEN İLE KURUMA DUYULAN GÜVEN İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 3, 0 - 0, 01.01.2013

Turhan Erkmen Emel Esen

Öz

Güven uzun süreli ilişkilerin, geçmiş deneyimlerin neticesinde doğan ve bu ilişkilerin kalitesine göre sürdürülebilir
olan bir kavramdır. Güvenin özünde, dürüstlük, tutarlılık, açıklık, eşitlik, kararlara katılım, karşılıklı iletişim, güdülenme,
destek görme gibi bağlılık yaratan değerler yatmaktadır. Örgüt içerisinde güven kavramının ortaya çıkış alanları ise, özellikle
kuruma güven ve yöneticiye güven şekillerinde olmaktadır. Yöneticiye güven dendiğinde, çalışanın bağlı olduğu yöneticisine
karşı duyduğu itimat, bağlılık, sadakat akla gelmektedir. Çalışan yöneticisine güven duyduğu zaman, bu güveni çalıştığı
kuruma da mal edebilmekte ve genelleyebilmektedir. Hatta kurumunu, bağlı olduğu yöneticisi ile ifade etmekte veya
özdeşleştirmektedir. Kuruma güven dendiğinde de, tüm çalışanların beklentilerinin ve inançlarının karşılanması akla
gelmektedir.
Bu araştırmada, hizmet sektöründe çalışanların yöneticilerine duydukları güven ile kurumlarına duydukları güven
arasındaki ilişki belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, sektör kapsamında 280 çalışana kuruma güven ve yöneticiye güveni
ayrı ayrı ölçen bir anket uygulanmıştır. Çıkan sonuçlara göre, kurumun güven sağlayan özellikleri ile yöneticinin güven
sağlayan özellikleri arasında anlamlı ve kuvvetli ilişkiler bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Güven, Kuruma Güven, Yöneticiye Güven, Güven Kültürü, Hizmet Sektörü

INVESTIGATING THE RELATIONSHIP BETWEEN TRUST TO MANAGER AND TRUST TO ORGANIZATION IN SERVICE SECTOR

Öz

Trust is a concept which is sustainable emerged from long-term relationships and the result of past experiences and
based on the quality of these relationships. Such values which creates honesty, integrity, openess, equality, participation to
decision, communication, motivation inherence in trust. Related trust areas in the organization are trust to organization and
trust to manager. Trust to managers is based on belief, commitment and loyalty of employees. When employees trust to their
managers, this trust can generalize to the organization. Trust to managers is about meeting employees’ expectations and
beliefs.
In this study, the relationship between trust to manager and trust to organization are examined in service sector. By
this purpose, a questionnaire which measures trust to manager and trust to organization was applied to 280 employees in
service sector. According to results of the study, it was found that there is a strong and significant relations between trust to
managers and trust to organization.

Anahtar Kelimeler

Trust, Trust to Organization, Trust to Manager, Culture of Trust, Service Sector

Kaynakça

• Albrecht, S. L., & Travaglione, T. (2003). Trust in public sector senior management. International Journal of Human Resource Management, 14 (2), 1-17.
• Arı, G. (2003). Yöneticiye duyulan güven örgütsel bağlılığı arttırır mı?. 2, 1-25.
• Arslantaş, C., & Dursun, M. (2008). Etik liderlik davranışının yöneticiye duyulan güven ve psikolojik güçlendirme üzerindeki etkisinde etkileşim adaletinin dolaylı rolü. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 111–128.
• Asunakutlu, T. (2002). Örgütsel güvenin oluşturulmasına ilişkin unsurlar ve bir değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2).
• Bilgin, N., E. Ergün., & Aytekin, M. (2007). Kooperatif ortaklarının güven duygusu ile ortakların performans-tatmin arasındaki ilişki: Tariş’te bir uygulama. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1), 67-82.
• Camp, J. (2003). Designing for trust. 15–29.
• Chang, E., Dillon, T., & Hussein, F. K. (2006). Trust and reputation for service- oriented environments, John Wiley& Sons, England.
• Chughtai, A., & Buckley, F. (2008). Work engagement and its relationship with state and trait trust: A conceptual analysis. Institute of Behavioral and Applied Management, 10(1), 47-71.
• Christenson, J.E (ty). Leadership and the issue of trust. Forum on Workplace.
• Clark, M.C., & Payne, R.L. (1997). The nature and structure of workers, trust in management. Journal Of Organizational Behavior, 18, 205-224.
• Demircan, N., & Ceylan, A. (2003). Örgütsel güven kavramı: Nedenleri ve sonuçları, Yönetim ve Ekonomi, 10(2), 139-150.
• Demirel, Y. (2008). Örgütsel güvenin örgütsel bağlılık üzerine etkisi: Tekstil sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Celal Bayar Üniversitesi. İİBF. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15(2), 179–194.
• Erdem, F., & Özen Aytemur, J. (2009). Türk örgütlerinde bireylerarası güven ilişkisi üzerine bir ölçek önerisi. 17.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. Eskişehir.
• Ganesan, S., & Hess, R. (1997). Dimensions and levels of trust: Implications for commitment to a relationship. Marketing Letters, 8(4), 439-448.
• Gillespie, N. (2003). Measuring trust in working relationships: The behavioral trust inventory. Journal of Applied Psychology, 1-55.
• Gillespie, N., & Dietz, G. (2009). Trust repair after an organization-level failure. Academy of Management Review, 34(1), 127-145.
• Golin, A. (2004). Trust or consequences. Amacom, USA.
• Gould-Williams, J. (2003). The Importance of HR practices and workplace trust in achieving superior performance: A Study of public-sector organizations. Journal of Human Resource Management, 27, 28-54.
• Hartog, D. (2003). Trusting Others in Organizations: Leaders, Managament and Co-Workers. (Ed:Bart Noteboom ve Frederique Six, The Trust Process in Organizations). USA: Edward Elgar Publishing.
• Hassan, M., & Semerciöz, F. (2010). Trust in personal and impersonal forms its antecedents and consequences: A conceptual analysis within organizational context. International Journal of Management and Information Systems, 14(2), 67-83.
• Huang, Y. (2008). Trust and relational commitment in corporate crises: The effects of crisis communicative strategy and form of crisis response. Journal of Public Relations Research, 20, 297–327.
• Huff, L., & Kelley, L. (2003). Levels of organizational trust in individualistic versus collectivist socities: A seven-nation study. Organization Science, 14(1), 81-90. İslamoğlu, G. (2007). Etik ve güven. (Ed. Suna Tevruz). İş hayatında etik. İstanbul: Beta Yayınları.
• Klusman, U., Kunter, M., Trautwein, U., Lüdtke, O., & Baumert, J. (2008). Engagement and emotional exhaustion in teachers: Does the school context make a difference?. Applied Psychology: An Internatıonal Revıew, 57, 127–151.
• Kovac, J., & Jesenko, M. (2010). The connection between trust and leadership styles in Slovene organizations. JEEMS, 15(1), 9-33.
• Kömürcüoğlu, N., & Uslu, T. (2009). İletişim, güven ve örgütsel bağlılık üzerine bir araştırma. 17.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. Eskişehir.
• Lewicki, R. J., Mcalister, D. J., & Bies, R. J. (1998). Trust and distrust: New relationships and realities. Academy of Management Review, 3, 438-458.
• Macey, W., & Schneider, B. (2008). The meaning of employee engagement. Industrial and Organizational Psychology, 1(1), 3–30.
• Matzler, K., & Renzl, B. (2006). The Relationship between interpersonal trust, employee satisfaction and employee loyalty. Total Quality Management, 17(10), 1261–1271.
• McAlister, D.J. (1995). Affect and cognition based trust as foundations for interpersonal cooperation in organizations. Academy of Management Journal, 38(1), 24-59.
• McNeish, J., & Jit Singh Mann, I. (2000). Knowledge sharing and trust in organizations. The IUP Journal of Knowledge Management, 8, 1 & 2, 18-38.
• Mishra, J., & Morrisey, M. (1990). Trust in employee/employer relationships: A survey of West Michigan managers. Public Personel Management, 19(4), 443-461.
• Morgan, D. E., & Zeffane, R. (2003). Employee involvement, organizational change and trust in management. International Journal of Human Resource Management, 14(1), 55-75.
• Muhsin, H., Gökgöz, G. S., & Yaşar, Ö. (2007). Örgütsel güvenin belirleyici faktörleri ve bankacılık sektöründe bir uygulama. Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 187-206.
• Ojasalo, J. (2008). Trust in business relationships: A Theoretical Model. The Business Review, 11, 2.
• Özdoğan, B., & Kalemci, Tüzün, İ. (2007). Öğrencilerin üniversitelerine duydukları güven üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 639-650.
• Özer, N., Demirtaş, H., Üstüner, M., & Cömert, M. (2006). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel güven algıları. Ege Eğitim Dergisi,7(1), 103-124.
• Paine, K. D. (2003). Guidelines for measuring trust in organizations. Institute for Public Relations.
• Perry, R., & Mankin, L. D. (2007). Organization trust, trust in the chief executive and work satisfaction. Public Personel Management, 36(2), 165-179.
• Rawlins, Brad (2007). Trust and PR practice. Institute for Public Relations.
• Reynolds, L. (1997). The trust effect, creating the high trust high performance organiation. USA: Nıcholas Brealey Publishing.
• Shockley, Zalabak., Ellis, K., & Winograd, G. (2000). Organizational trust: What it means, why it matters?. Organizational Development Journal, 18(4), 35-44.
• Six, F. (2007). Building interpersonal trust within organizations: a relational signalling perspective. J Manage Governance, 11, 285–309.
• Smith, G. (2005). How to achieve organizational trust within an accounting department?. Managerial Auditing Journal, 20(5), 520-523.
• Stinglhamber, F., Cremer, D., & Mercken, Liesbeth. (2006). Perceived support as mediator of the relationship between justice and trust. Group&Organization Management, 31(4), 442-468.
• Şimşek, Ş., Akgemci, T., & Kaplan, M. (2008). Algılanan örgütsel destek ve örgütsel güven ile tükenme davranışı arasındaki ilişkilerin analizi: Nevşehir Üniversitesi akademik personel örneği. Yönetim Kongresi. 16. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi, 445-452, 16-18 Mayıs.
• Şimşek, Ö. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
• Tan, H., Augustine, H., & Lim, K. H. (2009). Trust in coworkers and trust in organizations. The Journal of Psychology,143(1), 45-66.
• Thomas, G. F., Zolin, R., & Hartman, Jackie L. (2009). The central role of communication in developing trust and its effect on employee involvement. Journal of Business Communication, 46(3), 287-310.
• Tüzün, İ. K. (2007). Güven, örgütsel güven ve örgütsel güven modelleri. Karamanoğlu Mehmetbey İ.İ B.F, 3.
• Tzafrir, S. (2005). The relationship between trust, HRM practices and firm performance. International Journal of Human Resource Management, 16(9), 1600-1622.
• Yazıcıoğlu, İ. (2009). Konaklama işletmelerinde işgörenlerin örgütsel güven duyguları ile iş tatmini ve işten ayrılma niyetleri üzerine bir alan araştırması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(30), 235–249.
• Yücel C. ve Samancı, G. (2009). Örgütsel güven ve örgütsel vatandaşlık davranışı. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1),113-132.
• Vidotto, G., Vicentini, M., Argentro, P., & Bromiley, P. (2008). Assessment of organizational trust: Italian adaptation and factorial validity of the organizational trust inventory. Social Indicators Research, 88, 563- 575.
• Voelpel S., Kearney, E. (2008). Trust within organizations—Benefiting from demographic changes by fostering intra-organizational trust. Forum On Public Policy, 23-28.
• Wu, J., & Tsang, A. (2008). Factors affecting members trust belief and behaviour intention in virtual communities, Behavior and Information Technology, 27(2), 155-125.
• Young, L., & Daniel, K. (2003). Affectual trust in workplace. The International Journal of Human Resource Management, 14(1), 139-155.
• Zhang A. Y., Tsui, A., & Song, L. (2008). How do I trust thee? The employee-organization relationship, supervisory support, and middle manager trust in the organization. Human Resource Management, 47(1), 111-1