Otlatma Olgunluğu Döneminde Hindiba (Cichorium intybus L.) ile Bazı Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkileri Karışımlarının Ot Verimi ve Otun Bazı Özelliklerinin Belirlemesi

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 467 - 476, 26.12.2019

Mehmet Can , İlknur Ayan

https://doi.org/10.35193/bseufbd.621049

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve
Uygulama alanında 2017 ve 2018 yılında Tesadüf Blokları Deneme desenine göre
yürütülmüştür. Materyal olarak hindiba ile yonca, ak üçgül, çayır üçgülü, gazal
boynuzu, çok yıllık çim ve domuz ayrığı bitkilerinin yalın, ikili (Hindiba +
diğer yem bitkileri) ve üçlü (Hindiba+baklagil+buğdaygil)  karışımları kullanılmıştır. Çalışma
hindibanın otlatma olgunluğu dönemine ulaştığında hasat edilmiştir. Biçimlerin
ortalaması olarak hindibanın bitki boyu 19 – 56 cm arasında değişmiştir. İki
yılda elde edilen toplam yaş ot verimleri 2564-20831 kg/da arasında, toplam
kuru ot verimi 772-4298 kg/da arasında değişmiştir. Otlatma olgunluğu
döneminde, kuru otun ortalama ham protein oranı sırasıyla, % 11.85-26.80, NDF
oranı % 27.45-63.01, ADF oranı % 15.45-34.22, NYD değeri 92-256 olarak
belirlenmiştir. Çalışmanın sonuçları incelendiğinde, benzer ekolojilerde
hindiba yapay mera tesisinde değerlendirilecekse çayır üçgülü+domuz
ayrığı+hindiba karışımı önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Otlatma olgunluğu, hindiba, karışım, ADF, NDF

Teşekkür

Bu makale Mehmet CAN’ın Doktora tezinin bir bölümüdür. 2019 yılında OMÜ Fen Bilimleri Enstitüsü tarafından kabul edilmiştir.

Kaynakça

• [1] Acar, Z., Sabancı, C.O., Tan, M., Sancak, C., Kızılşimşek, M., Bilgili, U., Ayan, İ., Karagöz, A., Mut, H., Aşcı, Ö.Ö., Başaran, U., Kır, B., Temel, S., Yavuzer, G.B., Kırbaş, R. ve Pelen, M.A, 2015. Yem bitkileri üretiminde değişimler ve yeni arayışlar. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi. 508-547.
• [2] Acar, Z, 2017. Kaba Yem Üretimi ve Sorunları. Türkiye’nin Hayvansal Üretimi (Mevcut Durum ve Gelecek) Sempozyumu. 10-11 Ocak Ankara. s:159-169.
• [3] Gökkuş, A, 2014. Kurak alanlarda yapay mera kurulması ve yönetimi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(2): 151-158.
• [4] Altın, M., Tuna, C., Nizam, İ. ve Ateş, E, 2005. Pirinççi Köyü Meraları Dolgu Alanlarını Bitkilendirme Uygulamaları. VI. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül, 1157-1162, Antalya.
• [5] Bakır, Ö, 1985. Çayır ve Mera Islahı, Prensip ve Uygulamalar. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları 947, Ders Kitabı: 272, 226 s, Ankara.
• [6] Serin, Y. ve Tan, M, 2001. Yem Bitkileri Kültürüne Giriş. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları.
• [7] Başaran, U., Akkbik, M., Mut, H., Gülümser, E., Çopur Doğrusöz, M., and Koçoğlu, S, 2018. High-Performance liquid chromatography with refractive index detection for the determination of inulin in chicory roots. Analytical Letters, 51(1-2), 83-95
• [8] Straks, P.J., Samuel, W.C., and William, A.P, 2004. Determination of Forage Chemical Composition Using Remote Sensing. Journal of Range Management,57:635–640.
• [9] Horrocks, R.D. and Vallentine, J.F, 1999. Harvested Forages. London, UK: Academic Press.
• [10] Rumball, W.R.A., Skipp, R.G., Keogh, R. and Claydon, B, 2003. ‘Puna II’ forage chicory (Cichorium intybus L.). New Zealand Journal of Agricultural Research 46: 53–55.
• [11] Özkan, U., Sevimay, C. S., ve Demirbağ, N.Ş, 2015. Yonca (Medicago sativa L.)’da Kış dormansisi ve ölçüm metodu. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, (1), 51-53.
• [12] Frame, J, 2008. Trifolium pratense L. http://www.fao.org/ag/AGP/AGPC/doc/gbase/DATA/Pf00349.HTM.
• [13] Aşçı, Ö.Ö., Acar, Z., Basaran, U., Ayan, I. and Mut, H, 2010. Barley companion crop management in red clover establishment. African Journal of Agricultural Research, 5(1): 045-054.
• [14] Sanderson, M. A., Labreveux, M., Hall, M. H. and Elwinger, G. F, 2003. Forage yield and persistence of chicory and English plantain. Crop Science, 43(3), 995-1000.
• [15] Hume, D.E., Lyons, T.B. and Hay, R.J.M, 1995. Evaluation of Grasslands-Puna Chicory (Cichorium intybus L) in Various Grass Mixtures under Sheep Grazing. New Zealand Journal of Agricultural Research,317-328.
• [16] Gülser, C., Aşkın, T. ve Özdemir, N, 2003. Ondokuz Mayıs Üniversitesi kampüs topraklarının erozyon duyarlılıklarının değerlendirmesi. OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 18 (1):1-6.
• [17] Moloney, S.C. and Milne, G.D, 1993. Establishment and management of Grasslands Puna chicory used as a specialist, high quality forage herb, Proceedings of the New Zealand Grassland, 55: 113-118.
• [18] Aşçı, Ö.Ö, 2016. Karadeniz Bölgesi için Üçgül (Trifolium sp.) Cinsinin Önemi. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4(1): 1-4.
• [19] Aşcı, Ö.Ö., ve Eğritaş, Ö, 2017. Yaygın Fiğ-Tahıl Karışımlarında Ot Verimi, Bazı Kalite Özellikleri ve Rekabetin Belirlenmesi. Tarım Bilimleri Dergisi – Journal of Agricultural Sciences 23:242-252.
• [20] Aşcı, Ö.Ö., Acar, Z., and Arici, Y.K, 2015. Hay yield, quality traits and interspecies competition of forage pea–triticale mixtures harvested at different stages. Turkish Journal of Field Crops, 20(2), 166-173.
• [21] Acar, Z., Gulumser, E., Asci, O. O., Basaran, U., Mut, H., and Ayan, I, 2017. Effects of sowing ratio and harvest periods on hay yields, quality and competitive characteristics of Hungarian vetch-cereal mixtures. Legume Research, 40(4), 677-683.
• [22] Dhamala, N. R., Rasmussen, J., Carlsson, G., Søegaard, K. and Eriksen, J, 2017. N transfer in three-species grass-clover mixtures with chicory, ribwort plantain or caraway. Plant and soil, 413(1-2), 217-230.
• [23] Clark, D. A., Anderson, C. B. and Berquist, T, 1990. Growth rates of 'Grasslands Puna' chicory (Cichorium intybus L.) at various cutting intervals and heights and rates of nitrogen. New Zealand journal of agricultural research 33: 213-217
• [24] Li, G., Kemp, P. D. and Hodgson, J, 1997. Control of reproductive growth of Puna chicory by grazing management. Proceedings of the New Zealand Grassland Association 56: 213-217.
• [25] Sanderson, M, 2010. Nutritive value and herbage accumulation rates of pastures sown to grass, legume and chicory mixtures. Agronomy Journal,102:728-733.
• [26] Ditsch, C.D. and Sears, B, 2007. Chicory: An alternative livestock forage. (Lexington: University of Kentucky – College of Agriculture, Cooperative Extension Service: UoK Cooperative Extension Service).
• [27] Aşcı, Ö.Ö., ve Acar, Z, 2018. Kaba yemlerde kalite. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası yayını ISBN-978-605-01-1227-6
• [28] Barry, T. N, 1998. The feeding value of chicory (Cichorium intybus) for ruminant livestock. The Journal of Agricultural Science 131,251-257.
• [29] AFGC, 2015. Relative Feed Value. American Forage and Grassland Council.
• [30] Skinner, R., Hall, M. and Sanderson, M, 2004. Water stress on Puna chicory and Lancelot Plantain. Morphological and physiological effects. Agricultural Research Service, USDA.
• [31] Deak, A., Hall, M. H., Sanderson, M. A. and Archibald, D. D, 2007. Production and nutritive value of grazed simple and complex forage mixtures. Agronomy Journal, 99(3), 814-821.
• [32] Lacefield, G. D, 1988. Alfalfa hay quality makes the difference. University of Kentucky Department of Agronomy. Agriculture and Natural Resources Publications, 32.
• [33] Başaran, U., Gülümser, E., Doğrusöz, M. Ç., and Mut, H, 2018. Performance of Alfalfa under Different Intercropping Treatments. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 28(3), 278-284.