Some Remarks on Hume, Reichenbach, and Einstein’s views on Temporal and Causal Priority in Causation with Objections from Quantum Realm

Yıl 2023, , 39 - 43, 30.11.2023

Özge Dural Özer

https://doi.org/10.33905/bseusbed.1259213

Öz

Stunning new observations and theories deepen the concept of causation. Quantum theory is one of the most striking discovery of contemporary physics, and it challenges many facets of older theories, even though it lies on many assumptions that could not be empirically experimented. In this paper, I will recall the views of Hume, Reichenbach and Einstein about the issue of causation, whereas I will focus on causal priority and temporal priority criteria in causation. Nevertheless, one task that I perform is the interpretation of these ideas by arguing them within the quantum scope. That is, trying to manifest Hume, Reichenbach and Einstein views of causation that I think as close, but I shall avoid putting straight cuts on where they differ. Direction of causal processes is dependent on the direction of time in Hume’s sense while Reichenbach explained the direction of time with irreversible processes, even if he follows the temporal priority criteria of Hume. It is stated that there is nothing faster than light by Einstein, as a result, a cause could not pass the upper limit of light. Crudely put, their thoughts all differ from the principles of quantum, because causation (causation might denote a different meaning in quantum realm) may be able to travel faster than light and the common cause principle between events is rejected in quantum realm.

Anahtar Kelimeler

causation, temporal priority, causal priority, quantum

Hume, Reichenbach ve Einstein’ın Nedensellikteki Zamansal ve Nedensel Öncelik Görüşleri Üzerine Kuantum Alanından İtirazlar ile Bazı Notlar

Öz

Yeni gözlemler ve teoriler nedensellik konseptini derinleştirmektedir. Kuantum teorisi modern fiziğin en çarpıcı buluşlarından biridir, ve kuantum teorisi ampirik olarak test edilemeyen birçok varsayıma dayanmasına rağmen, eski teorilerin birçok yönüne meydan okumaktadır. Bu yazıda, Hume, Reichenbach ve Einstein’ın nedensellik meselesi hakkındaki görüşlerini hatırlatacağım, fakat nedensellikteki nedensel öncelik ve zamansal öncelik kriterlerine odaklanacağım. Yine de yerine getireceğim görev, bu fikirleri kuantum kapsamında tartışarak yorumlamaktır. Yani, Hume, Reichenbach ve Einstein’ın nedensellik hakkındaki görüşlerinin yakın olduğunu, onların farklılaştıkları yerlere keskin sınırlar koymaktan kaçınarak göstermeye çalışacağım. Hume’un anlayışında nedensel proseslerin yönü zamanın yönüne Billiken, Reichenbach zamanın yönünü tersinemez proseslerle açıkladı, Reichenbach Hume’un zamansal öncelik kriterini takip etse bile. Einstein tarafından ışıktan hızlı bir şey olmadığı belirtildi, sonuç olarak, bir “neden” ışığın üst limitini geçemez. Kabaca söyleyecek olursam, Hume, Reichenbach ve Einstein’ın düşünceleri kuantum ilkelerinden farklıdır, çünkü nedensellik kuantum alanında farklı bir anlama gelir. Nedensellik Işıktan daha hızlı hareket edebiliyor olabilir ve olaylar arasındaki ortak neden ilkesi kuantum alanında reddedilmektedir.

Anahtar Kelimeler

nedensellik, zamansal öncelik, nedensel öncelik, kuantum

Kaynakça

• Bennett, J. (1971). Locke, Berkeley, Hume: Central Themes. Oxford: Clarendon Press.
• Einstein, A. (1927). “The Mechanics of Newton and their influence on the development of theoretical physics.” in Ideas and Opinions. New York: Crown Publishing Co.
• Fine, A. (1996). The Shaky Game. Chicago: The University of Chicago Press.
• Hume, D. (2000). A Treatise of Human Nature. New York: Oxford University Press
• Kennedy, J. B. (2003). Space, Time and Einstein. Montreal& Kingston: McGill-Queen’s University Press.
• Reichenbach, H. (1971). The Direction of Time. USA: University of California Press.
• Reichenbach, H. (1951). The Rise of Scientific Philosophy. London: University of California Press.
• Reichenbach, H. (1946). Philosophical Foundations of Quantum Mechanics. Los Angeles: University of California Press.
• Tooley, M. (1987). Causation: A Realist Approach. Oxford: Clarendon Press.