Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Merkezleri ; Eğitim ve Uygulama İnovasyonu

Yıl 2019, GETAT Özel Sayı, 1 - 12, 30.09.2019
https://doi.org/10.34084/bshr.622302

Öz

Geleneksel ve tamamlayıcı tıp insanlık tarihi kadar köklü bir geçmişe sahip olup 21.yüzyılın başında tüm dünyada tekrar popülarite kazanmıştır. Sadece geri kalmış ve gelişmekte olan ülkelerde değil sağlık sisteminde batı tıbbının baskın olduğu gelişmiş ülkelerde de kullanımı yaygınlaşmıştır. Geleneksel ve tamamlayıcı tıbbın yaygınlaşması ile tedavi standardizasyonu ve denetimi gerekliliği doğmuştur. Dünya Sağlık Örgütü ilk defa 2000 yılında “Geleneksel Tıp Araştırma ve Değerlendirme Metodolojileri Rehberi ” ,2014 yılında geleneksel tıbbın güvenli ve etkili kullanımını teşvik eden “Pekin Deklarasyonu”nu yayımlanmıştır. Ülkemiz de dünya ile eş zamanlı olarak 2014 yılında Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları Yönetmeliğini yürürlüğe koymuştur. Bu yönetmeliğe göre bakanlık tarafından yalnızca hekimlere ve sadece kendi alanında uygulama yapmak üzere diş hekimlerine geleneksel ve tamamlayıcı tıp alanında uygulama yetkisi verilmiştir. 14 farklı alanda standardize eğitim tanımlanmış olup yetkili merkezler tarafından teorik ve pratik eğitim verilmektedir. Bundan sonraki süreçte geleneksel tıbbın sağlık sistemi ve batı tıbbı ile entegrasyonu, lisans ve yüksek lisans düzeyinde eğitim ve araştırmaların artması büyük bir gelişme olacaktır.

Kaynakça

  • 1) General Guidelines for Methodologies on Research and Evaluation of Traditional Medicine, World Health Organization, 2000 Geneva
  • 2) WHO Traditional Medicine Strategy 2002–2005, World Health Organization Geneva
  • 3) Legal Status of Traditional Medicine and Complementary/Alternative Medicine: A Worldwide Review, World Health Organization, Geneva, 2001
  • 4) Kopelman, Lorretta M. "The role of science in assessing conventional, complementary, and alternative medicines". In Callahan D. The Role of Complementary and Alternative Medicine: Accommodating Pluralism. Washington, DC: Georgetown University Press.2004: pp. 36–53.
  • 5) Traditional medicine, Fact sheet N°134 December 2008 http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs134/en/index.html (Erişim tarihi: 5.01.2012)
  • 6) NIH 'Estimates of Funding for Various Research, Condition, and Disease Categories (RCDC)' http://report.nih.gov/rcdc/categories/default.aspx
  • 7) "White House Commission on Complementary and Alternative Medicine Policy". March 2002. Archived from the original on 2011-08-25.
  • 8) "BeijingDeclaration" http://www.who.int/medicines/areas/traditional/congress/beijing_declaration/en/index.html (Erişim tarihi: 5.01.2012)
  • 9) Dr Margaret Chan, WHO Congress on Traditional Medicine, 7-9 November 2008, Beijing, China http://www.who.int/dg/speeches/2008/20081107/en/index.html (Erişim tarihi: 5.01.2012)
  • 10) Salih Mollahaliloğlu, F. Gülçin Uğurlu , Mehmet Zafer Kalaycı , Dilek Öztaş, Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamalarında Yeni Dönem Ankara Med J, 2015, 15(2):102-105

Turkey Traditional and Complementary Medicine Centers; Training and Application Innovation

Yıl 2019, GETAT Özel Sayı, 1 - 12, 30.09.2019
https://doi.org/10.34084/bshr.622302

Öz

Traditional
and complementary medicine has a long history as human history and has gained
popularity all over the world at the beginning of the 21st century. Its use has
become widespread not only in underdeveloped and developing countries but also
in developed countries where western medicine is dominant in the health
system.With the spread of traditional and complementary medicine, the need for
standardization and control of treatment has emerged. In 2000, the World Health
Organization published the “General Guidelines for Methodologies on Research
and Evaluation of Traditional Medicine” and in 2014 the “Beijing Decleration”,
which promotes the safe and effective use of traditional medicine. At the same
year with the world, Turkey Ministry of Health introduced the Regulation on
Traditional and Complementary Medicine Practices in 2014. According to this
regulation, only the physicians and the dentists are authorized to practice in
the field of traditional and complementary medicine. Standardized training has
been defined in 14 different fields and theoretical and practical training is
provided by authorized centers. In the following period, the integration of
traditional medicine with the health system and western medicine, and the
increase of education and research at the undergraduate and graduate level will
be a major development.

Kaynakça

  • 1) General Guidelines for Methodologies on Research and Evaluation of Traditional Medicine, World Health Organization, 2000 Geneva
  • 2) WHO Traditional Medicine Strategy 2002–2005, World Health Organization Geneva
  • 3) Legal Status of Traditional Medicine and Complementary/Alternative Medicine: A Worldwide Review, World Health Organization, Geneva, 2001
  • 4) Kopelman, Lorretta M. "The role of science in assessing conventional, complementary, and alternative medicines". In Callahan D. The Role of Complementary and Alternative Medicine: Accommodating Pluralism. Washington, DC: Georgetown University Press.2004: pp. 36–53.
  • 5) Traditional medicine, Fact sheet N°134 December 2008 http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs134/en/index.html (Erişim tarihi: 5.01.2012)
  • 6) NIH 'Estimates of Funding for Various Research, Condition, and Disease Categories (RCDC)' http://report.nih.gov/rcdc/categories/default.aspx
  • 7) "White House Commission on Complementary and Alternative Medicine Policy". March 2002. Archived from the original on 2011-08-25.
  • 8) "BeijingDeclaration" http://www.who.int/medicines/areas/traditional/congress/beijing_declaration/en/index.html (Erişim tarihi: 5.01.2012)
  • 9) Dr Margaret Chan, WHO Congress on Traditional Medicine, 7-9 November 2008, Beijing, China http://www.who.int/dg/speeches/2008/20081107/en/index.html (Erişim tarihi: 5.01.2012)
  • 10) Salih Mollahaliloğlu, F. Gülçin Uğurlu , Mehmet Zafer Kalaycı , Dilek Öztaş, Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamalarında Yeni Dönem Ankara Med J, 2015, 15(2):102-105
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Geleneksel, Tamamlayıcı ve Bütünleştirici Tıp
Bölüm Derleme
Yazarlar

Ahmet Yaser Müslümanoğlu Bu kişi benim 0000-0002-8691-0886

Kanat Tayfun 0000-0002-5162-6797

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2019
Kabul Tarihi 22 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 GETAT Özel Sayı

Kaynak Göster

AMA Müslümanoğlu AY, Tayfun K. Türkiye Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Merkezleri ; Eğitim ve Uygulama İnovasyonu. J Biotechnol and Strategic Health Res. Eylül 2019;3:1-12. doi:10.34084/bshr.622302
  • Dergimiz Uluslararası hakemli bir dergi olup TÜRKİYE ATIF DİZİNİ, TürkMedline, CrossREF, ASOS index, Google Scholar, JournalTOCs, Eurasian Scientific Journal Index(ESJI), SOBIAD ve ISIindexing dizinlerinde taranmaktadır. TR Dizin(ULAKBİM), SCOPUS, DOAJ için başvurularımızın sonuçlanması beklenmektedir.