Sınıfta Adalet Ölçekleri'nin Türkçe'ye Uyarlanması

Yıl 2020, , 501 - 514, 05.10.2020

Sinem Tarhan

https://doi.org/10.14686/buefad.637422

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı R. M. Chory-Assad ve M. Paulsel, tarafından geliştirilen Sınıfta Dağıtım Adaleti (SDA), Sınıfta Süreç Adaleti (SSA) ile R. M. Chory tarafından geliştirilen Sınıfta Etkileşim Adaleti (SEA) ölçeğinden oluşan Sınıfta Adalet Ölçekleri’nin (SAÖ) Türkçeye çevrilmesi ve psikometrik özelliklerinin belirlenmesidir. Araştırma 494 ortaöğretim öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda; oniki maddelik SDA Ölçeğinin iki boyutlu bir yapı sergilediği gözlenmiştir. On beş maddelik SSA Ölçeği ile yedi maddelik SEA Ölçeği’nin tek boyutlu birer yapı sergilediği belirlenmiştir. Sınıfta Adalet Ölçeklerinin iç tutarlık katsayıları hesaplanmış, SDA’nin, Mevcut Dağıtım Adaleti alt boyutunda .79, Beklenen Dağıtım Adaleti alt boyutunda .88, Dağıtım Adaletinin Tamamı için .91; SSA ölçeği için .92; SEA ölçeği için .92 olarak bulunmuştur. Test tekrar test analizi sonucunda ilk ve son uygulama arasındaki ilişki SDA için .89, SSA için .84 ve SEA için .87 olarak hesaplanmıştır. Analiz sonuçları SDA, SEA ve SSA Ölçeklerinin Türkçe formlarının ortaöğretim düzeyindeki öğrencilerin sınıftaki adalet algılarını ölçmekte kullanılabilecek geçerli ve güvenilir birer ölçme aracı olduğunu göstermektedir. Sınıfta Adalet Ölçeklerinin, akademik başarısızlık, okula uyum güçlüğü, içe kapanma, saldırganlık gibi sorunlar yaşayan öğrenicileri anlayabilmek ve çözüm yolları üretebilmek noktasında okul psikolojik danışmanlarının çalışmalarına destek sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

dağıtım adaleti, süreç adaleti, etkileşim adaleti, sınıfta adalet ölçeği, ölçek uyarlama

Adaptation of the Scales of Justice in the Classroom into Turkish

Öz

This study aims to adapt Scales of Justice in the Classroom (SJC), which consists of Classroom Distributive Justice (SDJC) developed by Chory-Assad & Paulsel, Classroom Procedural Justice (SPJC) and Classroom Interactional Justice (SIJC) developed by R.M. Chory, into Turkish language and to determine their psychometric properties. The study was conducted on 494 secondary education students. Confirmatory factor analysis results show that twelve-item SDJC display a two-dimensional structure. Fifteen-item SPJC and seven-item SIJC display unidimensional structures. Internal consistency coefficients of SJC were calculated and it was found for SDJC as follows; in Existing Distributive Justice sub-dimension .79, in Expected Distributive Justice sub-dimension was .88, for the whole Distributive Justice was .91; in SPJC was .92; in SIJC was .92. As a result of test-retest analysis, the relationship between the first and last implementation was .89 for SDJC, .84 for SPJC, and .87 for SIJC. Results show that Turkish forms of scales are valid and reliable measurement tools for measuring justice perceptions of students in the classroom in secondary education. It is thought the Scales can support efforts of school psychological counselors in understanding students who experience problems like academic failure, difficulty in adaptation, withdrawal, aggressiveness and finding solutions to such students.

Anahtar Kelimeler

Distributive Justice, Procedural Justice, Interactional Justice, Justice in Clasroom Scale, Adapting Scale

Kaynakça

• Altınkurt, Y ve Yılmaz,K. (2010). Değerlere göre yönetim ve örgütsel adalet ilişkisinin ortaöğretim okulu öğretmenlerinin algılarına göre incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16 (4), 463-484.
• Alpar, R. (2003). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel yöntemlere giriş. Ankara : Nobel.
• Baş, G. ve Şentürk, C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel vatandaşlık ve örgütsel güven algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17 (1), 29-62.
• Berti, C., Molinari, L.& Speltini, G. (2010). Classroom justice and psychological engagement: students’ and teachers’ representations. Soc Psychol Educ, 13, 541–556. DOI 10.1007/s11218-010-9128-9
• Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem .
• Chory-Assad, R. M. (2002). Classroom justice: Perceptions of fairness as a predictor of
• student motivation, learning, and aggression. Communication Quarterly, 50, 58–77.
• Chory, R. M. (2007). Enhancing student perceptions of fairness: The relationship between instructor credibility and classroom justice. Communication Education, 56, 89–105.
• Chory- Assad, R.M. & Paulsel,M.L. (2004) . Classroom Justice: Student Aggression and Resistance as Reactions to Perceived Unfairness. Communication Education, 53 (3), 253–273.
• Chory, R.M., Horan,S.H., Carton ,S.T.& Houser, M.L.(2014). Toward a further understanding of students’ emotional responses to classroom ınjustice. Communication Education, 63(1), 41–62
• Chowning, K., & Campbell, N. J. (2009). Development and validation of a measure of academic entitlement: Individual differences in students’ externalized responsibility and entitled expectations. Journal of Educational Psychology, 101, 982–997. doi:10.1037=a0016351
• Creswell, J.W. & Plano Clark, V.L. (2015). Karma yöntem araştırmaları tasarımı ve yürütülmesi (Çev.Edts. Y. Dede ve S. Beşir Demir), Ankara : Anı.
• Cropanzano, R., & Greenberg, J. (1997). Progress in organizational justice: Tunneling through the maze. In C. L. Cooper & I. T. Robertson (Eds.), International Review of İndustrial and Organizational Psychology, 12, ( pp. 317–372). London: Wiley.
• https://www.researchgate.net/publication/261286563_Progress_in_Organizational_Justice_Tunneling_Through_the_Maze
• Colquitt, J. A. (2001). On the dimensionality of organizational justice: A construct validation of a measure. Journal of Applied Psychology, 86, 424- 445.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem.
• Erkan, S. (2008). Gelişim psikolojisinde temel kavramlar. İçinde Y. Özbay ve S. Erkan (Edts.), Eğitim Psikolojisi, ( 27-49) Ankara: Pegem.
• Evertson, C.M. & Emmer,E.T. (2013). İlkokul öğretmenleri için sınıf yönetimi (Çev. Edt. Ahmet Aypay). Ankara : Nobel.
• Gözler, K. (2008). Tabii hukuk ve hukuki pozitivizme göre adalet kavramı. Muhafazakar Düşünce, 4 (15), 77-90.
• Greenberg, J., Ashton-James, C. E. & Ashkanasy, N. M. (2007). Social comparison processes in organizations. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 102(1), 22-41.
• Gümüşeli, A. İ. (2001). Çağdaş okul müdürünün liderlik alanları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 28, 531-548.
• Güriz, A. (2001). Adalet kavramının belirsizliği. İçinde Betül Çotuksöken (Edt.) Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Öğretim ve Araştırma Alanı Olarak Felsefe, (315-330). Ankara : Türkiye Felsefe Kurumu.
• Hoşgörür, T. (2012). A Discussion of what makes a good teacher: Opinions of pre-service primary school teachers. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 55, 451-460.
• Hoşgörür, T. (2015). According to former school students’ viewpoints, what aspects turn a bad teacher into a good teacher? Anthropologist, 19(3), 819-828.
• Horan, S.M., Chory, R.M. & Goodboy, A.K. (2010). Understanding students’ classroom justice experiences and responses. Communication Education, 59 (4), 453- 474.
• Horan, S. M., Chory, R. M., Carton, S., Miller, E., & Raposo, P. (2013). Testing leader-member exchange theory as a lens to understand students’ classroom justice perceptions and antisocial communication. Communication Quarterly, 61, 497–518.
• Karaeminoğulları, A. (2006). Öğretim elemanlarının örgütsel adalet algıları ile sergiledikleri üretkenliğe aykırı davranışlar arasındaki ilişki ve bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/
• Kepekçioğlu, E. S. (2015). Üniversite öğrencilerinin öğretim elemanlarının inanılırlığı algısı ve sınıfta adalet algısı arasındaki ilişki (Yayınlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/
• Kline , R. B. (2011). Principle and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press
• Kim, C., Damewood, E. & Hodge, N. (2000). Professor attitude: Its effect on teaching evaluations. Journal of Management Education,24(4), 458-473. DOI: 10.1177/105256290002400405.
• Molinari, L., Speltini, G. & Passini, S. (2012). Do perceptions of being treated fairly increase students’ outcomes? Teacher–student interactions and classroom justice in Italian adolescents. Educational Research and Evaluation: An International Journal on Theory and Practice, 19 (1), 58-76 http://dx.doi.org/10.1080/13803611.2012.748254Paulsel ,M.L. & Chory Assad, R.M. (2005). Perceptions of ınstructor ınteractional justice as a predictor of student resistance. Communication Research Reports, 22 (4), 283 -/291.
• Reyna, C. & Weiner, B. (2001). Justice and utility in the classroom: an attributional analysis of the goals of teachers' punishment and ıntervention strategies. Journal of Educational Psychology,93(2), 309-319
• Polat,S. ve Celep, C. (2008). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel güven, örgütsel vatandaşlık davranışlarına ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14 (2), 307-331.
• Rudick, C.K. (2010). Students’ perceptions of classroom justice and their use of politeness strategies. (Master thesis) Eberly College of Arts and Sciences at West Virginia University
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
• Şeker, H ve Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Ankara: Nobel.
• Tabachnick, G. B. & Fidell, S. L. (2001). Using multivariate statistics. (Fourth Edition) Boston, U.S.A.: Allyn and Bacon, A Pearson Education Company.
• Tata, J. (1999) Grade distributions, grading procedures, and students' evaluations of ınstructors: a justice perspective, The Journal of Psychology, 133 (3), 263-271. DOI:10.1080/00223989909599739 https://doi.org/10.1080/00223989909599739
• Titrek, O. (2009). Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6 (2), 551-573.
• Tomul, E. (2009). İlköğretim okullarındaki sosyal adalet uygulamalarına ilişkin yönetici görüşleri. Eğitim ve Bilim, 34 (152), 126-137.
• Toplu Demirtaş, E. (2015). Psychological aggression perpetration among dating college students: the interplay of societal, parental and personal factors (Yayınlanmamış doktora tezi, ODTÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
• Töremen, F. ve Tan,Ç. (2010). Eğitim örgütlerinde adalet: kavramsal bir çözümleme. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 58-70
• Vallade,J.I. , Martin,M.M & Weber, K. (2014). Academic Entitlement, grade orientation, and classroom justice as predictors of ınstructional beliefs and learning outcomes, Communication Quarterly, 62 (5), 497-517, DOI: 10.1080/01463373.2014.949386
• Whalen, D. J., & Koernig, S. K. (2009). Maintaining fairness when a student goes afoul of classroom rules: a procedural justice model. Marketing Education Review, 19(2), 27-33.
• Yılmaz, K. (2010). Devlet ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel adalet algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10 (1), 579-616.
• Young, l.,E. Horan, S.M. ve Frisby,B.N.(2013). Fair and Square? An Examination of Classroom Justice and Relational Teaching Messages. Communication Education, 62(4), 333-351, DOI: 10.1080/03634523.2013.800216