Bu çalışmada, İslami gelenekteki insan figürlü tılsımların muhtemel kökenleri, sembolik yapıları ve antik dönem büyü pratikleriyle ilişkileri incelenmeye çalışılmıştır. Tarih öncesi dönemlerden Mezopotamya, Mısır, Yunan ve Roma gibi antik dönem medeniyetlerine kadar uzanan figürlerin tılsımlara işlenmesi geleneği İslam’ın mistik ve dini yapısı içinde harmanlanarak günümüze kadar gelmiştir. Arapça, Osmanlıca, Farsça ve Türkçe dillerinde kaleme alınmış çok sayıda büyü ve havas kitabı bulunmasına rağmen, insan figürlerinin kullanıldığı eser sayısı sınırlıdır. Bu çalışma kapsamında incelenen yaklaşık 90 adet büyü ve havas kitabından yalnızca 17’sinde insan figürlü tılsımlara rastlanmıştır. İnsan figürlü tılsımların büyük çoğunluğunun; muhabbet, gönül kazanma ve iki kişiyi birbirinden ayırma gibi bireysel ilişkileri hedefleyen amaçlarla hazırlandığı gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, korunma, bereket artırma gibi hayırlı amaçların yanı sıra, hastalık verme, bir şeylere engel olma ya da zarar oluşturma gibi olumsuz niyetlerle hazırlanmış tılsımlar da mevcuttur. Bu çalışmanın amacı, tespit edilen kitaplardan seçilen bazı tılsım örneklerini çözümlemek/deşifre etmek ve karşılaştırmalı bir yöntemle tılsımların sembolik anlamları ve antik döneme ait izlerini sürerek günümüz tılsım pratiklerine etkilerini analiz etmektir. Antik dönem tılsım geleneğinde figüratif tılsımların temel mantığı olan figürün temsil ettiği kişiyi, olayı ya da etkiyi sembolik olarak bedenleştirerek ritüel müdahaleyi mümkün kılma amacının İslam tılsım geleneğinde de benzer şekilde devam ettiği, tılsım örneklerinin deşifre edilmeleri sonucunda gözlemlenebilmektedir. Elde edilen bulgular, antik büyü ve pratiklerinin İslam tılsım kültürü üzerindeki etkilerini görünür kılarken bunların nasıl İslami kimliğe büründüklerine dair ipuçları sağlamaktadır.
This study examines the possible origins, symbolic structures, and relationships between ancient magical practices and amulets featuring human figures in Islamic tradition. The tradition of depicting figures on amulets, which dates back to prehistoric times and ancient civilizations such as Mesopotamia, Egypt, Greece, and Rome, has been blended within the mystical and religious fabric of Islam and has survived to the present day. Although numerous spells and ḥavās books written in Arabic, Ottoman, Persian, and Turkish exist, the number of works featuring human figures is limited. Of the approximately 90 spells and ḥavās books examined in this study, only 17 contained talismans featuring human figures. It has been observed that the vast majority of human-figured talismans were crafted for personal purposes, such as affection, winning hearts, and separating two people. However, in addition to auspicious purposes such as protection and increasing fertility, there are also talismans crafted with negative intentions, such as inflicting illness, preventing events, or causing harm. The aim of this study is to analyze and decipher examples of talismans selected from identified books and, using a comparative method, to analyze the symbolic meanings of talismans and their influence on contemporary talismanic practices by tracing their ancient roots. The fundamental logic of figurative talismans in ancient talismanic tradition - the aim of enabling ritual intervention by symbolically embodying the person, event, or influence represented by the figure - continues similarly in Islamic talismanic tradition through the decipherment of the talismanic examples. The findings reveal the influence of ancient magic and practices on Islamic talismanic culture and provide clues about how these practices assumed an Islamic identity.
History of Religions Occult Magic Abjad Wafq (Magic Square).
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İslam Araştırmaları (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 10 Ağustos 2025 |
| Kabul Tarihi | 30 Kasım 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 26 |