There is a close relationship between the Arabic language and rhetoric and several scientific branches, especially the tafsir. The extent of this relationship could be noticed in several works in various branches of science. One of these is the oeuvre of Ibn ʿAṭā Allāh al-Iskandarī called al-Hikam al-Ata’iyya, one of the important Sufi works. It is a fact that the author contributed to the Sufi heritage with this work. Furthermore, the work combined rhetoric and mysticism by employing the art of rhetoric adequately. The work, the main objective of which was to contribute to the maturation of Muslims, impressed the readers not only with the content but also with language and rhetoric. Thus, the author employed the arts and techniques of rhetoric to serve this main objective. The author perused the art of rhetoric adequately, especially the Ījāz art. Thus, the work could be described as an exemplary work of the Ījāz genre. However, the rhetorical and literary aspect of the work, which has been investigated in several studies, especially the commentary, has remained barren in writing. In order to record its success in language and literature, as in Sufism, in this study, it is aimed to examine the rhetorical and especially the ijaz aspect of the relevant work with examples.
Arabic Language and Rhetoric Sufism Ibn ʿAṭā Allāh al-Iskandarī al-Hikam al-ʿAta’iyya Ījāz
Arap dili ve belagatinin tefsir başta olmak üzere birçok ilim dalıyla sıkı bir ilişkisi vardır. Bu ilişkinin boyutu çeşitli ilim dallarına ait birçok eserde fark edilmektedir. Bunlardan biri de tasavvuf ilminin önemli yapıtlarından biri olan İbn Atâullah el-İskenderi’nin el-Hikemu’l-Atâiyye adlı eseridir. Müellifin, söz konusu eseriyle tasavvuf mirasına katkı sunduğu bir gerçektir. Bununla birlikte o, belagat ilmine dair sanatları yerinde kullanarak belagat ve tasavvuf buluşmasına da ev sahipliği yapmıştır. Ana gayesi kişinin olgun bir Müslüman olmasına katkı sağlamak olan eser, sadece içerik olarak değil dil ve belagatiyle de muhatabını etkilemeyi başarmıştır. Bu bağlamda belagatin sanat ve tekniklerini, ana gayesinin hizmetine sunmuştur. Belagat sanatlarını yerinde kullanan müellif, özellikle îcâz sanatına çokça başvurmuştur. Bu bağlamda eseri, îcâz türüne örnek bir yapıt olarak tanımlamak mümkündür. Ancak şerh başta olmak üzere birçok çalışmaya konu olan eserin edebî ve belagî yönü, yazıya dökülmekte yetersiz kalmıştır. Tasavvufta olduğu gibi dil ve edebiyattaki başarısının da kayda geçilmesi adına bu çalışmada ilgili eserin edebî, belagî ve özellikle îcâz yönü örneklerle incelenmesi hedeflenmektedir.
Arap Dili ve Belâgatı Tasavvuf İbn Atâullâh el-İskenderî el-Hikemu'l-Atâiyye Îcâz
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 17 Ocak 2022 |
Kabul Tarihi | 10 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 19 |