Çeviri
BibTex RIS Kaynak Göster

A SUNNAH AL-NABAWIA AND THE MODERN STRATEGIES OF EDUCATION

Yıl 2020, Sayı: 14, 419 - 442, 30.12.2020

Öz

Education is the basic key to know about universe and for praciticing in our lives. Islam and every other religion emphasizes on seeking the knowledge for our lives, livelihoods, to improve concepts and believes as well as practice on our religions. There are many modern techniques in the education systems around the world under bloom texanomy and also sub techniques like cooperative learning, problem based learning, thinking based learning, competency based learning etc. Even though the diversity of teaching strategies or modern teaching methods, the prophetic narrations contained many of these strategies and methods of education. Holy prophet (pbuh) has guided in many of ḥadīths to diversify educational methods as required by the situation, despite of the description of these methods of education as modern strategies, it is mainly derived from the Sunnah either through the command of the prophet (pbuh) or practical application in the education of his companians. In this regard, by adopting narrative and analytical methodologies, author has identified the foundation of modern techniques and satratigies to Educate burselves. In this paper, Atuhor finds put many examples of these strategies and shows their pracital forms applied by holy Prophet to educate his companions.

Kaynakça

  • Referans1 Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî. Müsnedü’l-İmâm-ı Ahmed. thk. Şuayb el-Arnâvûd. Beyrût: Müessesetü’r- risâle, 2001.
  • Referan2 Alî, Saîd İsmâîl. es-Sünnetü’n-nebeviyye Ru’yetün Terbeviyye. Kâhire: Dâru’l-fikri’l- arabiyyî, 2002. Referans3 Alvân, Abdullâh Nâsuh. Terbiyyetü’l-evlâdî fi’l-İslâm. Riyâd: Dâru’s-selâm, 1992.
  • Referan4 el-Attâr, Nâyif Sâlim. “Mebâdiün Ta’limiyyetün li’l-müderrisîne fî Davi’l- Kur’ân ve’s-Sünne”. Mecelletü’l-Câmiâti’l-İslâmiyye/ Gazze, Silsiletü’d-dirâsâti’l- insâniyye. II/ 2 (2004),425-426.
  • Referans5 Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl b. İbrâhîm el-Cu‘fî. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1998.
  • Referans6 Buhârî. Edebü’l-müfred. thk. Muhammed Fuâd Abdü’l-bâkî. Beyrût: Dâru’l-beşâiri’l- İslâmiyye, 1989.
  • Referans7 Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-Eş‘as b. İshâk es-Sicistânî el-Ezdî. es-Sünen. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1999.
  • Referans8 Ebû Dâvûd. Sünen-ü Ebî Dâvûd. thk. Şuayb el-Arnâvût. b.y.: Dâru’r-risâleti’l- ilmiyye, 2009.
  • Referans9 Fettuh, Kemel - Zafer, Abdu’r-Rauf. “Siretü’n-nebeviyye ve Vâkiu’l-müslimîne”. el- Mecellütü’l-Bâkistâniyye li’l-Buhûsi’l-İslâmiyye, VII/ 2 (2011), 228- 238.
  • Referans10 Hâkim, Ebû Abdillâh en-Neysâbûrî. el-Müstedrekü ala’s-Sahihayn. thk. Mustafâ Abdi’l-Kâdir A’tâ. Beyrût: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1990.
  • Referans11 İbn Abdi’l-Ber, Ebû Ömer Cemâlü’d-dîn Yûsuf b. Abdillâh. Câmiu Beyâni’l-ilmi ve Fadlihi. thk. Ebû’l-Eşbâl ez-Züheyrî. Beyrût: Dâru’l-kütübü’l-ilmiyye, 2001.
  • Referan12 İbn Asâkir, Ebû’l-Kâsım Alî. b. el-Hasen. Târîhu Dimeşk. thk. Amr Ğarâme el- Ğamrevî. Beyrût: Dâru’l-fikr, 1998.
  • Referans13 İbn Hacer el-Askalânî. Fethu’l-bârî şerhu Sahîh-i’l-Buhârî. thk. Muhammed Fuâd Abd’il-Bâkî. Beyrût: Dâru’l-ma’rife, 1960.
  • Referans14 İbn Hacer el-Askalânî. Nüzhetü’s-sâmiîn fî Rivâyeti’s-sahâbeti ani’t-Tâbiîn. thk. Târık el-Amûdî. Riyâd: Dâru’l-Hicre, 1995.
  • Referans15 İbn Mâce, Kazvînî, Muhammed b. Yezîd b. Mâce. Sünen-ü İbn Mâce. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1999.
  • Referans16 Itr, Nureddîn. Menhecü’n-nakdi fî Ulûmi’l-hadîs. Mekke: Dâru’l-bâz, 2004.
  • Referans17 Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc Müslim. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîh. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1998.
  • Referans18 Şâhin, Abdü’l-Hamîd. İstirâtîciyyâtü’t-tedrîsi’l-mütekaddimeti ve İstirâtîciyyâtü’t- taallüm ve enmâtu’t-taalüm. Mısır: Külliyetü’t-terbiyetü Câmiâtü İskenderiye, 2011.
  • Referans19 Taberî, Muhammed b. Cerîr. Târîhu’r-rusüli ve’l-mülûk. Beyrût: Dâru’t-türâs, 2010.
  • Referans20 Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ et-Tirmizî. Sünenü’t-Tirmizî. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1999.
  • Referans21 ez-Zu’bî, Muhammed Muslih. “el-Menhecü’n-nebeviyye fi’t-terbiyeti ve’t-ta’lîm ve Eseruhû ala’l-ferdî ve’l-müctemei’l-İslâmiyyî”. el-Mecelletü’l-Ürdüniyye fi’d- dirasâti’l-İslâmiyye. IV/ 4 (2008), 133-156.

SÜNNET-İ NEBEVİYYE VE MODERN ÖĞRETİM STRATEJİLERİ

Yıl 2020, Sayı: 14, 419 - 442, 30.12.2020

Öz

Eğitim, evreni bilmek ve yaşamlarımızda pratik yapmak için temel anahtardır. İslam ve diğer tüm dinler, dinlerimiz üzerine pratik yapmanın yanı sıra bilgi arayışı üzerine hayatlarımız, geçim kaynakları, kavramları ve inançları geliştirmek için vurgu yapar. Bloom Taksonomisi altında dünya çapında eğitim sistemlerinde birçok modern teknik ve işbirlikçi öğrenme, problem tabanlı öğrenme, düşünme tabanlı öğrenme, yetkinlik tabanlı öğrenme vb. gibi alt teknikler vardır. Öğretim stratejilerinin veya modern öğretim yöntemlerinin çeşitliliği olsa da, peygamber rivayetleri bu stratejilerin ve eğitim yöntemlerinin çoğunu içerir. Peygamber Efendimiz (sav) ḥadislerinde pek çok çeşidiyle eğitim yöntemleri bulunmaktadır. Bu eğitim yöntemler, modern stratejiler olarak tanımlanmasına rağmen, esas olarak sünnetten ya Peygamber’in (s.a.v) emriyle ya da Ashâb’ının eğitiminde pratik uygulama yoluyla türetilmiştir. Bu bağlamda yazar, rivayet ve analitik metodolojileri benimseyerek, yazar kendimizi eğitmek için modern tekniklerin ve stratejilerin temelini belirlemiştir. Bu yazıda yazar bu stratejilerin birçok örneğini bulur ve Hz. Peygamber tarafından sahabelerini eğitmek için uygulanan pratik formlarını gösterir.

Kaynakça

  • Referans1 Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî. Müsnedü’l-İmâm-ı Ahmed. thk. Şuayb el-Arnâvûd. Beyrût: Müessesetü’r- risâle, 2001.
  • Referan2 Alî, Saîd İsmâîl. es-Sünnetü’n-nebeviyye Ru’yetün Terbeviyye. Kâhire: Dâru’l-fikri’l- arabiyyî, 2002. Referans3 Alvân, Abdullâh Nâsuh. Terbiyyetü’l-evlâdî fi’l-İslâm. Riyâd: Dâru’s-selâm, 1992.
  • Referan4 el-Attâr, Nâyif Sâlim. “Mebâdiün Ta’limiyyetün li’l-müderrisîne fî Davi’l- Kur’ân ve’s-Sünne”. Mecelletü’l-Câmiâti’l-İslâmiyye/ Gazze, Silsiletü’d-dirâsâti’l- insâniyye. II/ 2 (2004),425-426.
  • Referans5 Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl b. İbrâhîm el-Cu‘fî. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1998.
  • Referans6 Buhârî. Edebü’l-müfred. thk. Muhammed Fuâd Abdü’l-bâkî. Beyrût: Dâru’l-beşâiri’l- İslâmiyye, 1989.
  • Referans7 Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-Eş‘as b. İshâk es-Sicistânî el-Ezdî. es-Sünen. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1999.
  • Referans8 Ebû Dâvûd. Sünen-ü Ebî Dâvûd. thk. Şuayb el-Arnâvût. b.y.: Dâru’r-risâleti’l- ilmiyye, 2009.
  • Referans9 Fettuh, Kemel - Zafer, Abdu’r-Rauf. “Siretü’n-nebeviyye ve Vâkiu’l-müslimîne”. el- Mecellütü’l-Bâkistâniyye li’l-Buhûsi’l-İslâmiyye, VII/ 2 (2011), 228- 238.
  • Referans10 Hâkim, Ebû Abdillâh en-Neysâbûrî. el-Müstedrekü ala’s-Sahihayn. thk. Mustafâ Abdi’l-Kâdir A’tâ. Beyrût: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1990.
  • Referans11 İbn Abdi’l-Ber, Ebû Ömer Cemâlü’d-dîn Yûsuf b. Abdillâh. Câmiu Beyâni’l-ilmi ve Fadlihi. thk. Ebû’l-Eşbâl ez-Züheyrî. Beyrût: Dâru’l-kütübü’l-ilmiyye, 2001.
  • Referan12 İbn Asâkir, Ebû’l-Kâsım Alî. b. el-Hasen. Târîhu Dimeşk. thk. Amr Ğarâme el- Ğamrevî. Beyrût: Dâru’l-fikr, 1998.
  • Referans13 İbn Hacer el-Askalânî. Fethu’l-bârî şerhu Sahîh-i’l-Buhârî. thk. Muhammed Fuâd Abd’il-Bâkî. Beyrût: Dâru’l-ma’rife, 1960.
  • Referans14 İbn Hacer el-Askalânî. Nüzhetü’s-sâmiîn fî Rivâyeti’s-sahâbeti ani’t-Tâbiîn. thk. Târık el-Amûdî. Riyâd: Dâru’l-Hicre, 1995.
  • Referans15 İbn Mâce, Kazvînî, Muhammed b. Yezîd b. Mâce. Sünen-ü İbn Mâce. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1999.
  • Referans16 Itr, Nureddîn. Menhecü’n-nakdi fî Ulûmi’l-hadîs. Mekke: Dâru’l-bâz, 2004.
  • Referans17 Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc Müslim. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîh. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1998.
  • Referans18 Şâhin, Abdü’l-Hamîd. İstirâtîciyyâtü’t-tedrîsi’l-mütekaddimeti ve İstirâtîciyyâtü’t- taallüm ve enmâtu’t-taalüm. Mısır: Külliyetü’t-terbiyetü Câmiâtü İskenderiye, 2011.
  • Referans19 Taberî, Muhammed b. Cerîr. Târîhu’r-rusüli ve’l-mülûk. Beyrût: Dâru’t-türâs, 2010.
  • Referans20 Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ et-Tirmizî. Sünenü’t-Tirmizî. b.y.: Taba’tü beyti’l-efkâri’d-düveliyye li’n-neşr, 1999.
  • Referans21 ez-Zu’bî, Muhammed Muslih. “el-Menhecü’n-nebeviyye fi’t-terbiyeti ve’t-ta’lîm ve Eseruhû ala’l-ferdî ve’l-müctemei’l-İslâmiyyî”. el-Mecelletü’l-Ürdüniyye fi’d- dirasâti’l-İslâmiyye. IV/ 4 (2008), 133-156.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Çeviri
Yazarlar

Kemel Fettuh

Çevirmenler

Şule Soyal Şenol

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 31 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 14

Kaynak Göster

ISNAD Fettuh, Kemel. “SÜNNET-İ NEBEVİYYE VE MODERN ÖĞRETİM STRATEJİLERİ”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi. Şule Soyal ŞenolTrc 14 (Aralık 2020), 419-442.

Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 (CC BY-NC) Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. 

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/

by-nc.png