UNE COUPE STRATIGRAPHIQUE DANS LE PALEOZOIQUE SUPERIEUR ET LE MESOZOIQUE A L'EXTREMITE OCCIDENTALE DE LA CHAINE SUD-ANATOLIENNE (NORD DE FETHİYE)

Yıl 1967, Cilt: 69 Sayı: 69, 11 - 32, 01.10.1967

P. De Gragıansky M. Lemoıne , M. Lys J. Sıgal

Öz

L'etude geologique detaillee d'une bande N-S de 10 km sur 30 km environ, situee au Nord de Fethiye a permis de decouvrir d'importants affleurements de Paleozoique et de subdiviser les puissantes formations groupees jusqu'alors sous le nom de Mesozoique comprehensif. Dans le Paleozoique, la succession des microfaunes conduit a identifier le Bachkirien superieur et
le Moscovien, puis le haut du Permien Interieur et la base du Permien superieur; deux niveaux detritiques d'extension regionale, dont l'un assorti de produits volcaniques, ont ete localises dans le Permien «moyen». Au debut de la serie mesozoique, les dolomies et les calcaires du Lias a Palaeodasycladus passent vers le haut a des calcaires sombres du Dogger a Foraminiferes et a Polypiers; au-dessus, des calcaires microcristallins a interlits siliceux ont pu etre dates du Tithonique et du Cretace inferieur grace a leurs Calpionelles; l'Albien et le Cenomanien bioclastiques, fossiliferes, achevcnt la serie calcaire avant l'apparition des roches detritiques a galets d'ultrabasites, intercalees de roches microlitiques, de radiolarites, de calcaires rouges a fossiles planctoniques du Cretace supdrieur, comparables a la «Formation schistoradiolaritique» de M. Blumenthal. Enfin, des masses puissantes de peridotites assocides a des gabbros et recoupees de filons de diabases flottent en discordance tectonique sur l'ensemble sans qu'il soit encore possible de les enraciner de façon certaine. 

Anahtar Kelimeler

UNE COUPE, STRATIGRAPHIQUE DANS LE, PALEOZOIQUE SUPERIEUR

GÜNEY ANADOLU SİLSİLESİNİN (FETHİYE KUZEYİ) BATI UCUNDAKİ ÜST PALEOZOİK VE MESOZOİKTE STRATİGRAFİK BİR KESİT

Öz

Fethiye'nin kuzeyinde, aşağı yukarı 30x10 km lik bir N-S yönlü bandın ayrıntılı jeolojik etüdü, önemli Paleozoik aflörmanlarının bulunmasına ve şimdiye kadar «komprehansif Mesozoik» adı altında toplanmış olan kalın formasyonların ayrılmasına imkân vermiştir. Paleozoikte, mikrofaunanın teakubu ile, evvelâ Üst Başkirien ile Moskovien, daha sonra da Alt Permienin üst kısmı ile Üst Permienin alt kısmının teşhisine imkân vermiştir. Orta Permiende, biri volkanik materyel ihtiva eden ve muayyen bir bölgeyi kaplayan iki detritik seviye bulunmuştur. Mesozoik serinin başında, Paleodasycladus ihtiva eden Liasın dolomit kalkerleri, yukarıdan Foraminifer ve Polipyeleri kapsayan Doggerin koyu renkli kalkerlerine geçer; üst kısımda ise, silisi ihtiva eden aratabakalı mikrokristalin kalkerlerin yaşlan, Calpionella'lı sayesinde Titonik ve Alt Kretase olarak tayin edilmiştir; son olarak, biyokiastik ve fosilli Albien ile Senomaniende, ultrabazit çakılları ihtiva eden detritik kayaçların meydana çıkmasından evvel kalker serisi bitmektedir. Bu detritik kayaçlar arasında mikrolitik kayaçlar, radyolarit ve Üst Kretasenin planktonik fosilli kırmızı kalkerleri bulunurlar. Bunlar M. Blumenihal'in «şisto-radyolaritik formasyonu» ile mukayese edilebilir. Nihayet, gabrolarla birlikte bulunan ve diabaz filonları tarafından kat'edilmiş olan kalın peridotit kitleleri, yukarıda tarif edilen kayaç topluluğunun üzerinde tektonik diskordansla bulunmaktadırlar, fakat bunların köklerini kat'i bir şekilde tespit etmek henüz mümkün değildir. 

Anahtar Kelimeler

GÜNEY ANADOLU, FETHİYE KUZEYİ, PALEOZOİK VE MESOZOİKTE

Kaynakça

• BASSAGET, J. P. (1966): Contribution â l'etude geologique de la region au Sud du massif de Menderes entre Fethiye et Sandras dağ. These, Universite de Grenoble (yayınlanmamış).
• BLUMENTHAL, M. (1960-1963): Le Systeme structural du Taurus sud-anatolien, in Livre â la memoire du Professeur Fallot; pp. 611-662 et nombreux titreş de M. Blumenthal cites dans cet article. COLIN, H. (1962) : Fethiye - Antalya - Kaş - Finike (Güneybatı - Anadolu) bölgesinde yapılan jeolojik etüdler. M.T.A. Derg., no. 59. Ankara.
• ERK, S. (1944): Bursa ve Gemlik arasındaki mıntakanın jeolojik etüdü. M.T.A. Yayınl., ser. B., no. 9. FARİNACCİ, A. (1964): Sulla posizione sistematica e stratigrafia di Protopeneroplis striata. Geologica Romana, vol. III, p. 41.
• A. & RADOIJCIC, R. (1964): to la Riceica Scientifica, ann. 34, ses. 2, partc II-A, vol. 7, no. 2.
• KAADEN, G. v.d. & METZ, K. (1954) : Datça-Muğla-Dalaman çayı «SW - Anadolu» arasındaki bölgenin jeolojisi. T. J.K.B. cilt v, no. 1-2, Ankara.
• PHILIPPSON, A. (1914): Forschungsreisen im Wcstkleinasien. Z. Ges. Erdkunde, Peterm. Mitt., ErgzgsHeft 180, Berlin.
• SELLIER de CIVRIEUX, J. M. & DESSAUVAGİE, T. F. J. (1965): Reclassification de quelques Nodosariidae, particulierement du Permien au Lias. M.T A. Yayınl., no. 124, Ankara