THE GEOLOGY OF THE EASTERN PART OF THE PULUR MASSIF

Yıl 1988, Cilt: 108 Sayı: 108, 1 - 1, 01.01.1988

Erkan Tanyolu

Öz

It is hoped that important evidences about the formation and evolution of Eastern Pontid's can be obtained
from a geological study of Pulur massif. Therefore, a total of 430 km area belonging to Pulur massif between Bayburt and Demirözü
has been studied.The oldest basement of the area is the Pulur metamorphic complexes. At the base a metamorphic schists,
which has a 600 m apparent thickness and at the top 200 m thick limestones of Permo-Carboniferous age are placed. Lower
Jurassic formations, which consist of basal conglomerates and sandstones, disconformably overlie the Pulur massif. This formations,
are conformably overlain by volcano-sedimentary series of Liassic age. During the Liassic time intensive volcanism yielded
the dasite, andesite, diabase and basalt masses. Some basalts contain larce analcime phenocrysts that the rock can be named analcimite.
Liassic volcano-sedimentary formations are conformably overlain by 50-60 m thick limestones of Dogger age. This limestones
are also conformably overlain by another limestone facies of Malm-Lower Cretaceous age. At the top a melange facies of
Aptien-Albien age are seen. These indicate that the Pulur area was a marine depositional environment at least since Carboniferous
or since Devonian until Upper Cretaceous, except a time gap between Permian and Lias. This marine basin was shallow at the
beginning but .gradually became deeper starring from Dogger time. In the region, two different type metamorphism, which are
homblende-hornfels facies of contact metamorphism and Barrowian type amphibolite facies of dynamo-thermal metamorphism,
are distinguished. The structural character of the region is similar to Alpine type tectonic. Anticlines, synclines, faults and large
extention of a thrust faults, which are elongated in NNE—SWW direction, are the most important features of that tectonic style.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Adamia, S.H.A.; Lordkipanidze, M.B. ve Zakariadze, G.S., 1977, Evolution of active Continental margin as examp lified by the Alpin history of Caucasus: Tectonophysics, 40,183-199.
• Ağar, C., 1977, Demirözü ve Köse bölgesinin jeolojisi: KTÜ Doktora tezi.
• Ağralı, B.; Akyol, E. ve Konyalı, Y., 1965, Bayburt bölgesinde Dogger mevcudiyetinin paleontolojik yolla ispatı: MTA Derg., 65, 32-42, Ankara.
• Althaus, E. ve Winkler, H.G.F., 1962, Geochim .Cosmochim. Acta., 26, 145-180.
• Altıparmak, S.; Angılı, A. ve Can, A., 1982, Demirözü PermoKarbonifer yaşlı birimlerin çökel ortamı ve taşkömürü oluşumları: MTA Rap., 298 (yayımlanmamış), Ankara.
• Ataman, G., 1976, Ankara yöresinde yer alan analsimli magmatik kayaçlar: H.Ü. Yerbilimleri Derg., 2, 1,3-5.
• Baykal, F., 1952, Kelkit-Şiran bölgesinde jeolojik araştırmalar: MTA Rap., 2205 (yayımlanmamış), Ankara.
• Bektaş, O., 1981, Kuzey Anadolu fay zonunun Erzincan-Tanyeri bucağı yörelerindeki jeolojik özellikleri ve ofiyolit sorunları: KÜ Yerbilimleri Fak., 32.
• , 1982, Tanyeri ofiyolit karmaşığına ait trondjernitlerin paleotektonik konumu ve kökenleri: KÜ Yerbilimleri Derg., 2,39-51.
• , 1983, Kuzeydoğu Pontid magmatik yayındaki (I) tipi granitik kayaçlar ve jeotektonik konumları: TJK 37.Kurultayı bildiri özetleri, 49-50.
• — , 1984, Doğu Pontidler'de Üst Kretase yaşh şoşonitik volkanizma ve jeotektonik önemi: KÜ Jeoloji Derg., 3, 2,48-53.
• ; Pelin, S. ve Korkmaz, S., 1984, Doğu Pontid yay-gerisi havzasında manto yükselimi ve polijenetik ofiyolit olgusu: TJK 38.Kurultayı, Ketin Simpozyumu, 175-189.
• Buket, E., 1982, Erzincan-Refahiye ultramafik ve mafik kayaçlarının petrokimyasal karakterleri ve diğer oluşumlarla deneştirilmesi: HÜ Yerbilimleri Derg., 9, 43-45.
• Blumenthal, M., 1945, Kelkit Dislokationn südlich Niksar und ihre tektonische Rolle: MTA Mecm., 2/34, Ankara. Burşuk, A., 1975, Bayburt yöresinin mikropaleontolojik ve stratigrafik irdelenmesi: KTÜ Doktora tezi. , 1979, Kop dağlarında ikinci zaman mikropaleontolojisi: KU Doçentlik tezi.
• Dewey, J.F.; Pitman, W.C.; Ryan, W.B.F. ve Bonnin J-, 1973, Plate tectonics and evolution of Alpine system: Geol. Soc.Am.Bull., 84, 3137-3180.
• Gattinger, T.E., 1962, 1:500 000 ölçekli Türkiye jeoloji haritası Trabzon paftası açıklaması: MTA Yayl., Ankara.
• Ketin, İ., 1951, Bayburt bölgesi jeolojisi: İÜ Fen Fak.Mecm., seri B, 16,2, 113-127.
• — , 1983, Türkiye jeolojisine genel bir bakış: İTÜ Yayını. Korkmaz, S. ve Baki, Z., 1984, Demirözü güneyinin stratigrafisi: JMO Bildiriler kitabı.
• Orbay, N., 1979, Paleomagnetism of the North Anatolian Fault Zone: Fac.Sci.Univ.d'Ist., 44, 23-39.
• Üzer, E., 1984, Bayburt yöresinin jeolojisi: KÜ Jeoloji Derg.,3, 1-2.
• Özsayar, T.; Pelin, S. ve Gedikoğlu, A., 1981, Doğu Pontidler'- de Kretase: KTÜ Yerbilimleri Derg., l, 2, 65-114.
• Peccerillo, A. ve Taylor, S.R., 1975, Geochemistry of Upper Cretaceous vulcanite rocks from the Pontic chain, northern Turkey: Bull.Volc.Tome, 39/4, 1-13.
• Sestini, G. ve Canuti, P., 1968, Flysch facies in the Pontic mountains of Turkey: Bull.Soc.Geol.lt., 87, 317-332.
• Şengör, A.M.C. ve Yılmaz, Y., 1983, Türkiye'de Tetis'in evrimi: Levha tektoniği açısından bir yaklaşım: TJK Yerbilimleri özel dizisi, l.
• Tanyolu, E., 1980, Tektonik deformasyonlarda direnç anizotropisi rolünün fiziksel deneylerle incelenmesi.
• Tokel, S., 1977, Doğu Karadeniz Bölgesinde Eosen yaşlı kalkalkalen andezitler ve jeotektonizma: TJK Bült., 20, l, 49-54.
• — , 1981, Plaka tektoniğinde magmatik yerleşimler ve jeokimya: Türkiye'den örnekler. Yeryuvarı ve İnsan, 6/3-4, 52-65.
• Turner, F.J. ve Verhoogen, J., 1960, igneous and metamorphic petrology.
• Van der Voo, R., 1968, Jurassic, Cretaceous and Eocene pole positions from Northeastern Turkey: Tectonophysics, 6(3), 251-269.
• Winkler, H.G.F., 1967, Die Genese der metamorphen Gesteine.
• Zankle, H., 1962, Gümüşhane-Kelkit bölgesi jeolojisi: MTA Rap., Ankara.