PALEONTOLOGICAL (PLANKTIC FORAMINIFER-OSTRACOD) INVESTIGATION OF EOCENE SEQUENCE OF KARAMAN REGION

Yıl 1999, Cilt: 121 Sayı: 121, 1 - 1, 01.02.1999

Ümit Şafak

Öz

The microfauna of Eocene sequence
outcropping around Karaman have been investigated. These planktic foraminifers
and ostracods were systematically described; also Acarinina bullbrooki planktic
foraminifer zone belonging to Lutetian has been determined and this zone was
compared with other Eocene planktic foraminifer zones over the world indicating
same level. In addition, ostracod species described were stratigraphically and
paleogeographically compared with those of other basins.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Beckmann, J. P.; El- Heiny, l., Kerdan,, M.; Said, R. ve Vi- otti, C., 1967, Standard planktonic zones in Egypt: Proceed First Inter. Cnf. Planktonic microfossils, vol. 1. p. 93, 103.
• Blumenthal, M., 1956, Karaman-Konya havzası güneyba- tısında Toros kenar silsileleri ve şistradiolarit for- masyonunun stratigrafi meselesi: MTA Derg., 48, 36 s, Ankara.
• Bizon, G.; Bizon, J. J.; Feinberg, H. ve Öztümer, E., 1974, Antalya, Mut, Adana havzaları Tersiyer biyostra- tigrafisi ve mikropaleontoloji yenilikleri: Türkiye ikinci Petrol Kongresi Tebliğleri, 217-228, Ankara.
• Bolli, H. M., 1957, Planktonic Foraminifera from the Eoce- ne Navet and San Fernando formations of Trini- dad: B. W. l. Bull. U. S. natl Mus., 225, 155-72.
• , 1996, Zonation of Cretaceous to Pliocene ma- rine sediments based on planktonic foraminifera: Assoc. Venezolana Geol. Mineria Petrol. Vol. 9, n. 1, p. 3-32.
• ; Saunders, J:B. ve Perch-Nielsen, K., 1985, Plankton Stratigraphy, s. 17-155.
• Bosquet, J., 1852, Description des Entomostraces fossi- les des terrains tertiaires de la France et de la Bel gique: Mem. Acad. Roy. Se. t. 24, Belgique.
• Brönnimann, P. ve Bermudez, P. J., 1953, Truncorotalo- ides, a new foraminiferal genus from the Eocene of Trinidad, B. W. l. J. Paleontol., 27, 817-20.
• Cushman, J. A., 1925b, New foraminifera from the Upper Eocene of Mexico, Contrib. Cushman Lab. Fora- min. Res., 1, 4-9.
• ve Bermudez, P. J., 1937, Further new species of foraminifera from the Eocene of Cuba, Contrib. Cushman Lab. Foramin. Res., 13, 1-29.
• Deltel, B., 1961, Les Ostracodes du Paleogene moyen et superieur d'Aquitaine meridionale: Univ de Borde- aux, 3 Cycle, no. d'ordre 95, Bordeaux.
• , 1963, Nouveaux ostracodes de 1'Eocene et de I'Oligocene de l'Aguitaine meridionale: Actes Soc. Linn. v. 100, Bordeaux.
• Demirtaşlı, E.; Turhan, N.; Bilgin, A. Z. ve Selim, M., 1983, Geology of the Bolkar mountains: Geology of the Taurus belt proceedings (Ed. Tekeli, O. ve Göncü- oğlu, M. C.), 125-141.
• Ducasse, O., 1959, Les Ostracodes de l'Eocene du sous- sol Bordelais: repartition, interet stratigraphique et paleogeographique: Univ. de bordeaux, These, 3 Cycle, Bordeaux.
• , 1963, Quelques especes nouvelles d'Ostraco- des de l'Eocene terminal girondin: Act. Soc. Linn, 100, 224-248, Bordeaux.
• , 1967, Nouveaux Ostracodes de l'Eocene nord-Aquitain, P. V. Soc. Se. Phys. Nat. Bordeaux, 23-89
• , 1972, Les Ostracodes de la coupe de Campo (Prov. Huesca, Espagne): Rev. espan. Micropale- ont., Num. Extraord., 273-289.
• Duru, M., 1984, Polatlı (GB Ankara) güneyindeki Alt Pale- ojen istifinin ostrakod biyostratigrafisi: Hacettepe Üniv. Yüksek Müh. Tezi, 141 s., Ankara.
• Erentöz, L., 1958, Mollusques du Neogene des bassins de Karaman, Adana et Hatay (Turquie): MTA Derg., Seri C, No. 4, 232 s., 36 pi., Ankara.
• Hartmann, G. ve Puri, H., 1974, Summary of neontologi- cal and paleontological Classification of Ostraco- da, Mitt. Hamburg Zool. Mus. Inst., 70: 7-73.
• Haskins, C. W., 1968, Tertiary, Ostracoda from the Isle of Wİght and Barton, Hampshire, England: Part l, lll: Rev. Micropaleont., (10, 11), no. 4, 3, s. 250-260,s. 161-175.
• Keij, A. J., 1957, Eocene and Oligocene Ostracoda of Bel- gium: Inst. Roy. Se. Nat. Mem. no. 136, Belgique
• Koçyiğit, A., 1976, Karaman-Ermenek (Konya) bölgesinde ofiyolitli melanj ve diğer oluşuklar: TJK Bült., 19: 103-116, Ankara.
• , 1978, Sarıkaya-Üçbaş (Karaman) yöresinin je- olojisi: TJK Bült., 21, 77-87, Ankara.
• Kollmann, K., 1962, Ostracoden aus dem Mitteleozaenen "Flysch» der Beckens von Pasin (Istrien, Jugos- lawien): Verhand. Geol. Bund., Heft 2, Wien.
• Loeblich, A. R. veTappan, H., 1987, Foraminiferal Gene- ra and Their Classification, Van Nostrand Rein- hold Comp., 1-970, Newyork.
• Luterbacher, H., 1964, Studies in some Globorotalia from the Paleocene and Lower Eocene of the Central Appennines: Ecl. Geol. Helv., 57 (2), 634-694.
• Morkhoven, F. P. C. M. 1963, Post Palaeozoic Ostracoda, Elsevier edit., 2: 1-478.
• Nazik, A., 1993, Darende Havzası Tersiyer istifinin mikro- paleontolojik (ostrakod ve foraminifer) incelemesi: TJK Bült., c. 36, sayı 1, s. 13-37.
• Oertli, H. J., 1985, Atlas des ostracodes de France: Bull. Centres Rech. Léexplor. Prod. Elf-Aquitaine, Mem. 9, 257-31.
• Pampal, S., 1986, Çimenkuyu-Güçler (Karaman) yöresi- nin jeolojisi: Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Derg., 1 (2), Ankara
• Sönmez-Gökçen, N., 1973, Etüde paleontologique (Ost- racodes) et stratigraphique de niveaux du Pale- ogene du Sud-Est de la Thrace, MTA Derg., No. 147, s. 1-117, Ankara.
• Stainforth, R. M., Lamb, J. L. ve Luterbacher, H., 1975, Cenozoic planktonic foraminiferal Zonation and characteristics of index forms: Univ. Kansas Pale- ont. Contr., art. 62, 168-230.
• Subbotina, N. N., 1953, Fossil foraminifers of the USSR: Globigerinidae, Hantkeninidae, and Globorotali- dae, Trudy VNIGRI, new series, 76, 296 pp, (in Russian), Translated into English by E. Less of the USSR: Globigerinidae, Hantkeninidae, and Globo- rotalidae, Collet's Ltd., London and Wellingboro- ugh, 321 pp.
• Şafak, Ü., 1990, Malatya kuzeybatısının (Medik-Ebreme yöresi) Üst Lütesiyen ostrakod faunası: Ç Ü Müh. Mim. Fak. Derg., C. 5, sayı 1, s. 135-156, Adana.
• , 1993, Antakya havzası planktonik foraminifer biyostratigrafisi: A. Suat Erk Jeoloji Sempozyumu Bildirileri, s. 143-156.
• , 1997a, Karaman yöresi Üst Miyosen-Pliyosen istifinin ostrakod faunası ve ortamsal yorumu: MTA Derg., sayı 119, s. 89-102.
• Şafak, Ü., 1997b, Bakırköy Havzası (istanbul) Tersiyer çökellerinin ostrakod faunası: Ç Ü Yerbilimleri Derg., 30, Adana.
• Tanar, Ü. ve Gökçen, N., 1990, Mut-Ermenek Tersiyer is- tifinin stratigrafisi ve mikropaleontolojisi: MTA Derg., 110, 175-181.
• Tansel, L, 1985, Ahırdağ yöresinde (Kuzey Kahramanma- raş) Gaziantep formasyonunun (Midyat Grubu) planktik fosil topluluğuna göre alt yaş konağı, Yer- bilimleri, sayı 27, s. 103-119.
• Toker, V., 1997, Haymana (SW Ankara) planktonik fora- minifera ve nannoplanktonlara biyostratigrafik in- celenmesi (Doçentlik Tezi), 59-92.
• Toumarkine, M., 1978, Planktonic foraminiferal biostratig- raphy of the Paleogene of sites 360 to 364 and the Neogene of sites 362a, 363 and 364 Leg 40 Initial Rep: Deep Sea Driling Project. 40, 679-721.
• ve Bolli, M. H., 1975, Foraminiferes planctoni- ques de L'Eocene et superieur de la Coupe de Possagno: Schweiz Paleont. Abh. 97, 69-83.
• Triebel, E., 1950, Homöomorphe Ostracoden Gattungen: Senckenberg Bd 31, Frankfurt.
• Ulu, Ü.; Öcal, H.; Bulduk, A . K.; Karakaş, M.; Arbaş, A.; Saçlı, L.; Taşkıran, M.A.; Ekmekçi, E.; Adır, M., Sözeri, Ş. ve Karabıyıkoğlu, M., 1994, Cihanbeyli- Karapınar yöresi Geç Senozoyik çökelme sistemi. Tektonik ve iklimsel önemi: TJK Bült., 9, 149-163, Ankara.
• Yıldız, A. ve Toker, V., 1991, Çünür köyü yöresindeki (Is- parta kuzeyi) Üst Kretase-Eosen yaşlı birimlerin planktik foraminiferalar ile biyostratigrafik incele- mesi, TJK Bült., Cilt 34, sayı 2, s. 43-59.
• 1993, Şenköy ilçesi (Hatay güneyi) planktik fo- raminifera biyostratigrafisi: A. Suat Erk Jeoloji Sempozyumu Bildirileri, s. 237-249.