Paleoenvironmental features and ostracod investigation of Paleogene-Neogene sequences in Babaeski- Lüleburgaz- Muratlı-Çorlu region (Southeastern Thrace, Turkey)

Yıl 2019, Cilt: 160 Sayı: 160, 45 - 79, 27.12.2019

Ümit Şafak

https://doi.org/10.19111/bulletinofmre.502805

Öz

Aim of the study
is to evaluate the Paleogene-Neogene sequences of Babaeski- Lüleburgaz-
Muratlı-Çorlu (Southeastern Thrace, Turkey) region using the
micropaleontological analysis on two borehole samples collected by Mineral
Research and Exploration (MTA), measured sections and point samples taken from
the neighborhood of Silivri, Türkmenli-Çorlu, Babaeski-Lüleburgaz, Edirne –Babaeski
regions and Tekirdağ-Hayrabolu road. There the lignite sandstone, siltstone (Early
Oligocene aged Danişmen Formation) and silts (Late Miocene-Pliocene aged Ergene
Formation) with well-preserved ostracod fauna obtained from the the upper
levels of the sequence along    with some
micro-Mollusca at some levels. The study results showed that lacustrine and
lagoonal ostracods including marine species were generally found in the
claystone, siltstone and marl of the lower and upper levels of lignite cuts in
borehole. The ostracod assemblages identified in the study were compared with
other ostracod studies in the Thrace Basin and other parts of Turkey as well as
in the Oligocene in Paris, the Akiten Basin, Belgium. In the Early Oligocene sediments,
the presence of the Tethys effect was observed in the investigated area. In addition,
the ostracod species defined in the Late Miocene-Pliocene are compared with other
ostracod studies carried out in the Thrace Basin and other parts of Turkey as
well as in the Western and Eastern Carpathians, Caspian Basin and Baltic Sea.
According to obtained fauna, the Paratethys effect was determined more than in Tethys
in Late Miocene-Pliocene in the studied region.

 

Anahtar Kelimeler

Thrace Basin, Oligocene, Late Miocene–Pliocene, Ostracoda, Lignite, Paleoenvironment

Teşekkür

This paper was supported by the Scientific Research Projects Unit of Çukurova University (Project No. MMF 2012 BAP5). I would also like to thank the Head of Geology Department and the General Directorate of Mineral Research and Exploration Mineral (MTA).

Kaynakça

• Akartuna, M. 1968. Armutlu yarımadasının jeolojisi. İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Monografileri 20, 105 s.
• Akgün, F., Akkiraz, M. S., Üçbaş, S. D., Bozcu, M., Sevinç Kapan-Yeşilyurt, S., Bozcu, A. 2013. Oligocene vegetation and climate characteristics in north- west Turkey: data from the south-western part of the Thrace. Turkish Journal of Earth Sciences 22, 277-303.
• Akyol, E., Akgün, F. 1995. Trakya karasal Tersiyeri’nde yaş tayinleri. Trakya Havzası Jeolojisi Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 28-29.
• Alişan, C. 1985. Trakya ‘’I’’ Bölgesi’nde Umurca-1, Kaynarca-1, Delen-1 kuyularında kesilen formasyonların palinostratigrafisi ve çökelme ortamlarının değerlendirilmesi. TPAO Araştırma Grubu Arşivi, Rapor no 386, 60s. Ankara (unpublished).
• Alişan, C., Gerhard, J.E. 1987. Kuzey Trakya Havzası’ nda açılan üç kuyunun palinostratigrafisi ve kaynak kaya özellikleri. Türkiye 7. Petrol Kongresi Bildiriler Kitabı, 461-474.
• Apostolescu, V. 1964. Répartition stratigraphique générale des ostracodes du Paléogene des Bassins de Paris et Bruxelles, Collogue Paléogene. Mémoires. B.R.G.M., no. 28.
• Atalay, Z. 2002. Trakya bölgesindeki linyit formasyonların (Danışmen ve Ağaçlı Formasyonları) stratigrafisi fasiyes ve çökelme ortamı özellikleri. Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi Seri-A Yerbilimleri C. 19, S. 1, 61-80.
• Atalık, E. 1992. Depositional systems of the Osmancık formation in the Thrace Basin. Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, 343 s. (unpublished).
• Athersuch, J., Horne, D.J., Whittaker, J.E. 1989. Marine and Brackish Ostracods. Synopsesof the British Fauna (N.S.), 43.
• Batı, Z., Alişan, C., Ediger, V. Ş., Teymur, S., Akça, N., Sancay, H., Ertuğ, K., Kirici, S., Erenler, M., Aköz, Ö. 2002. Kuzey Trakya havzasının Palinomorf, Foraminifer ve Nannoplankton Biyostratigrafisi. Türkiye Stratigrafi Komitesi Çalıştayı (Trakya Bölgesi’nin Litostratigrafi Adlamaları) Özleri, s. 14.
• Batı, Z., Erk, S., Akça, N. 1993. Trakya Havzası Tersiyer birimlerinin palinomorf, foraminifer ve nannoplankton biyostratigrafisi. TPAO Araştırma Grubu Arşivi, Rapor no 1947, 92s. Ankara (unpublished).
• Bear, H., Wright J.A. 1960. Stratigraphy of the Ganosdağ, Korudağ and Keşan Hills District. (Thrace), TPAO Arşiv no 736, (unpublished).
• Boer, N.P. de 1954. Report on geological reconnaissance in Turkish Thrace. G.A. Report no Ç 25373, Petrol Dairesi, The Hague.
• Bosboom, E.R., Dupont-Nivet, G., J.P. Houben, A., Brinkhuis, H., Villa, G., Mandic, O., Stoica, M., Jan Zachariasse, W., Guo, Z., Li, C., Krijgsman, W. 2011. Late Eocene sea retreat from the Tarim Basin (est China) and concomitant Asian paleoenvironmental change, Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 299, 385-398.
• Bremer, H. 1978. Paleontoloji. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No 46.
• Carbonnel, G., Ritzkovski, S. 1969. Ostrokodes Lacustres de l’Oligocene (Melanienton) de la Hesse (Allemagne). Arch.Sc. 22:1, 55-82.
• Carbonnel, G., Weidmann, M., Berger, J.P. 1985. Les Ostrakodes lacustres et saumatres de la molasse de suisse occidentale. Revue de Paleobiologie 4:2, 215-251.
• Colin, J.P., Carbonnel, P. 1992. Inventaire des ostracodes fossiles de la Réserve Naturelle Géologique de saucats-La Brède. Bulletin de la Société linnéenne de Bordeaux 20, 1, 3-35.
• Danukalova, G. A., Yakovlev, A. G., Morozova, E. M., Alimbekova, L. I. 2007. Biostratigraphy of the Late Middle Pleistocene (Middle Neopleistocene) of the Southern Urals region. Quaternary International 160, 17–29.
• Demirtaş, F., Bozcu, M., Koşun, E., Akkiraz, M. S. 2015. Petrography and palynology of Late Oligocene and Middle Miocene coals in the Gelibolu Peninsula, NW Turkey. Turkısh Journal of Earth Scıences 24, 383–397.
• Doust, H., Arıkan, Y. 1974. The geology of the Thrace Basin. Türkiye İkinci Petrol Kongresi Tebliğleri Kitabı, 119-136.
• Ediger, V. Ş. 1982. Kuleli Babaeski sırtının (KB Trakya) Paleo-ortamsal incelemesi ve Kuzey Trakya havzasının hidrokarbon potansiyelinin değerlendirilmesinde yeni yaklaşım: Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı Rapor No: 1995, 194 s., Ankara (unpublished).
• Ediger, V. Ş. 1988. Biga Yarımadası’ndaki kömürlü birimlerden alınan örneklerin palinolojik analizi. TPAO Araştırma Merkezi Grubu Rapor No: 809, Ankara (unpublished). Esso Standard, 1960. 1 sayılı Marmara petrol bölgesi AR/ EST/105, 106, 108 ve 109 hak sıra numaralı sahalara ait terk raporu. TPAO Arama Grubu Arşivi rapor no: 1031, Ankara (unpublished).
• Estéoule-Choux, J., Margerel, J-P., Guernet, C. et Rıvoalland, H. 1986. Données sur le bassin stampien de Quessos (massif armoricein), Etude sédimentologique et micropaléontologique du gisement du moulin de Boguet. Revue de Micropaléontologie, V. 28, N. 4, 243-254.
• Freels, D. 1980. Limnische Osrakoden aus jungtertiar und Quartarder Turkey. Geologische Jahrbuch, Reihe B, Heft 39, 172 p.
• Gerhard, J.E., Alişan, C. 1987. Palynostratigraphy, Paleoecology, and visual organic geochemistry Turgutbey-2, Değirmencik-3 and Pancarköy-1, Thrace Basin, Turkey. TPAO Araştırma Merkezi Grubu Arşivi rapor no 983, 33s. Ankara (unpublished).
• Goerlich, F. 1953. Ostrakoden der Cytherideinae aus dem Tertiären Molasse Bayerns, Senckenbergiana, Bd. 34, no. 1/3.
• Gökçen, N. 1975. Pınarhisar Formasyonu’nun yaşı ve ortam şartlarında görülen yanal değişmeler (Kuzey, Kuzeydoğu Trakya). Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Tebliğleri, 128-142.
• Görür, N., Okay, A.I. 1996. Fore-arc origin of the Thrace basin, northwest Turkey. Geologische Rundschau 85, 662-668.
• Hanganu, E. 1974. Observations sur l’ostracofaune pontienne de la région entre la vallée du Danube et la vallée du Motru. Revista Espanola Micropaleontologia 6, 3, 335-345, 3 Taf., Madrid.
• Haskins, C.W. 1969. Tertiary Ostracoda from the Isle of Wight and Barton, Hampshire, England. Revue de Micropaléontologie, Part IV, N. 3, Paris.
• Holmes, A.W. 1961. A stratigraphic review of Thrace. TPAO Arama Grubu Arşivi rapor no. 368, Ankara (unpublished).
• İslamoğlu, Y., Harzhauser, M., Gross, M., Jimenez-Moreno, G., Coric, S., Kroh, A., Rögl, F., Van M., J. 2008. From Tethys to Eastern Paratethys: Oligocene depositional environments, paleoecology and paleobiogeography of the Thrace Basin (NW Turkey). Int J Earth Sci (Geol Rundsch), DOI 10.1007/s00531-008-0378-0.
• Jiricek, R. 1983. Redefinition of the Oligocene and Neogene Ostracod Zonation of the Paratethys. Knihovnicka Zemniho plynu a nafyt (Nr.4) pp. 195-236/6, Hodonin.
• Kara, H., Tuncalı, E., Narin, R., Gürsoy, B., Dümenci, S. 1996. Trakya Tersiyer kömür havzası raporu. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No: 9974, Ankara (unpublished).
• Kasar, S., Eren, A. 1986. Kırklareli-Saray-Kıyıköy bölgesinin jeolojisi, TPAO Arama Grubu Arşivi rapor no: 2208, 45s., Ankara (unpublished).
• Kasar, S.,Bürkan, K., Siyako, M., Demir, O. 1983. Tekirdağ- Şarköy-Keşan-Enez bölgesinin jeolojisi ve hidrokarbon olanakları. TPAO Arama Grubu Arşiv no:1771, Ankara (unpublished).
• Keen, M.C. 1972. The Sannoisian and some other Upper Palaeogene Ostracoda from North-west Europe. Palaeontology, V. 15, Part 2, London.
• Keij, A. 1957. Eocene and Oligocene Ostracoda of Belgium. Institut Royale Science Naturelles Belgique, Brussels, Mémoires No. 136:1-210.
• Kemper, E. 1961. The Kırklareli Limestone (Upper Eocene) of the northern basin rim. G. Deilman Bergbau GMBH jeolojik raporu, T37.
• Keskin, C. 1974. Kuzey Trakya Havzası’nın Stratigrafisi. Türkiye İkinci Petrol Kongresi Tebliğleri Kitabı, 137-163.
• Kopp, K.O., Pavoni, N., Schindler, C. 1969. Geologie Thrakiens IV: Das Ergene-Becken. Beih zum Geol. Jahrb., Heft 76, 136 p., Hannover.
• Kossler, A., Strahl J. 2011. The Late Weichselian to Holocene succession of the Niedersee (Rügen, Baltic Sea) – new results based on multi-proxy studies. E&Gquaternary Science Journal ,Volume 60, Number 4, 434–454.
• Kováč, M., Hudáčková, N., Halásová, E., Kováčová, M., Holcová, K., Oszczypko-Clowes, M., Báldi, K., Less, G., Nagymarosy, A., Ruman, A., Klučiar, T, Jamrich, M. 2017. The Central Paratethys palaeoceanography: a water circulation model based on microfossil proxies, climate, and changes of depositional environment. Acta Geologica Slovaca, 9(2), 75–114.
• Krstic, N. 1972. Neue Ostracoden aus der Obermiozän von Donja mutnica (Paracin, Serbien). Bulletin Scientifique A17, 153-155.
• Laskarev, V. 1924. Sur les équivalens du sarmatiien supérieur en Serbie. In: Vuj vić P. (Ed.): Receuil de traveaux offert à M.Jovan Cvijic par ses amis et collaborateurs. Drzhavna Shtam- parija, Belgrade, 73—85.
• Lebküchner, R.F. 1974. Orta Trakya Oligoseninin jeolojisi Hakkında. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No. 2983, Ankara (unpublished).
• Li, X., Liu, W., Zhang, L., Sun, Z. 2010. Distribution of Recent ostracod species in the Lake Qinghai area in orthwestern China and its ecological significance. Ecological Indicators 10, 880-890.
• Lienenklaus, E. 1894. Monographie der Ostrakoden des Nordwestdeutschen Tertiaers. Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft 46. Lienenklaus, E. 1905. Die Ostrakoden des Mainzer Tertiärbeckens. Abhandlungen der Sencken- bergischen Naturforschenden Gesellschaft, 1-67.
• Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Trakya bölgesi Litostratigrafi Birimleri, Stratigrafi Komitesi, Litostratigrafi Birimleri Serisi-2, 2006.
• Maravelis, A., Zelilidis, A. 2012. Discussion: Unravelling provenance from Eocene–Oligocene sandstones of the Thrace Basin, North-east Greece” by Caracciolo et al. (2011). Sedimentology 58, 1988–2011.
• Maravelis, A., Konstantopoulos, P., Pantopoulos, G., Zelilidis, A. 2007. North aegean sedimantary basin evolution during the Late Eocene to Early Oligocene based on sedimentological studies on Lemnos Island (NE Greece). Geologica Carpathica 58, 455-464.
• Matzke-Karasz, R., Witt, W. 2005. Ostracods of the Paratethyan Neogene Kılıç and Yalakdere Formations near Yalova (İzmit Province, Turkey). Zitteliana, A45, 115-133, 2 figs, 3pls, 1 tab, München.
• Meisch, C. 2000. Freshwater Ostracoda of Western and Central Europe, Süsswasserfauna von Mitteleuropa 8/3. Akademischer Verlag, Heidelberg.
• Mischke, S., Herzschuh, U., Kürschner, H., Fuchs, D., Chen, F.H., Meng, F., Sun, Z.C. 2003. Sub-Recent Ostracoda from Qilian Mountains (NW China) and their ecological significance. Limnologica 33, 280–292.
• Monostori, M. 1983. Ostracodes of Eocene/Oligocene Boundary profiles in Hungary. Annales Universitaties Scientiarum Budapestinensisde roland, Eötvös Nominatae Sectio Geologica tomus XXV.
• Morkhoven, F.P.C.M. 1963. Post-Palaeozoic Ostracoda. V.II, 478 p., Newyork.
• Nazik, A. 1993. Darende Havzası Tersiyer İstifinin Mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) İncelenmesi. TJK Bülteni, Cilt 36, Sayı 1, Ankara.
• Nazik, A., Şafak, Ü., Şenol, M. 1992. Micropaleontological Investigation (Ostracoda) of the Pliocene sequence of the Tufanbeyli (Adana) Area. Yerbilimleri, 1992 1st International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, proceedings and abstracts, 281-304, Adana.
• Nazik, A., Evans, G., Gürbüz, K. 1999. Sedimentology and palaeontology with special reference to the ostracoda fauna of Akyatan Lagoon (Adana-SE Turkey ). Geosound 35, 127-147.
• Nazik, A., Türkmen, İ., Koç, C., Aksoy, E., Avşar, N., Yayık, H. 2008. Fresh and Brackish Water Ostracods of Upper Miocene Deposits, Arguvan/Malatya (Eastern Anatolia). Turkish Journal of Earth Sciences, Vol. 17, pp. 481-495.
• Oertli, H.J. 1956. Ostrakoden aus der oligozänen und miozänen Molasse der Schweiz. Abhandlungen der Schweizerischen paläontologischen Gesellschaft 74: 1-119, Basel.
• Oertli, H.J. 1985. Atlas des Ostracodes de France. Bull. centres rech. explor.-prod. Elf-Aquitaine, Mem. 9.Pau 1985. Mémoires Elf-Aquitaine 9, 17-311, Paléogéne.
• Oertli, H.J. Key, A.J. 1955. Drei neue Ostrakoden-Arten aus dem Oligozän Westeuropas. Bulletin der Schweizerische Vereinigung von Petroleum- Geologen und –Ingenieuren 22(62): 19-28.
• Okay, A., İ., Yurtsever, A. 2006. Istranca Masifinin Metamorfik Kaya Birimleri ile Metamorfizma Sonrası Kretase Kaya Birimleri. Stratigrafi Komitesi Litostratigrafi Birimleri Serisi-2, Trakya Bölgesi Litostratigrafi Birimleri. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Yayınları, 1-41.
• Ozansoy, F. 1962. Doğu Trakya Alt Oligosen Antrakoterienleri, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Dergisi 58, 85-96, Ankara.
• Öztunalı, Ö., Üşümezsoy, Ş. 1979. Istranca Masifi’nin “Çekirdek” kayaçları ve petrojenetik evrimleri, Türkiye Jeoloji Kurumu-İstanbul Üniversitesi Yerbilimleri Fakültesi, Altınlı Sempozyumu, 37- 44.
• Perinçek, D. 1987. Trakya Havzası Renç Fay Zonunun Sismik Özellikleri. Türkiye 7. Petrol Kongresi Bildirileri, 11-20.
• Perinçek, D., Ataş, N., Karatut, Ş., Erensoy, E. 2015. Geological factors controlling potential of lignite beds within the danişmen formation in the Trace basin. Bulletin of the Mineral Research and Exploration 150, 77-108.
• Perinçek, D., Ataş, N., Erensoy, E., Karatut, Ş. Kösebalaban, A., Ergüder İ., Ünal., Y. 2011. Trakya Havzası’nın linyit potansiyeli ve bunu kontrol eden jeolojik faktörler. 64. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri Özetleri, 93-94.
• Pipik, R. 2001. Les ostracodes d’un lac ancien et ses paléobiotopes au-Mioène supérieur: Le Bassin de Turiec (Slovaquie). Thèse Université Claude Bernard Lyon, 337.
• Remane, A. 1958. Die Biologie des Brackwassers. In: THIENEMANN, A: Die Binenge wasser, Einzeldarstellungen aus der Limnologie und ihren Nachbagebieten, 22: 1-348.
• Rückert-Ülkümen, N., Özkar-Öngen, İ., Çevik-Öner, B. 2009. Doğu Paratetis’in Ergene Havzası’ndaki paleobiyocoğrafik özellikleri. İstanbul Yerbilimleri Dergisi C. 22, s.2, 119-140.
• Saner, S. 1985. Saros Körfezi dolayının çökelme istifleri ve tektonik yerleşimi, Kuzeydoğu Ege Denizi, Türkiye. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni 28, 1-10. Saraç, G. 1987. Kuzey Trakya bölgesinde Edirne-Kırklareli- Saray-Çorlu-Uzunköprü-Dereikebir yörelerinin memeli paleofaunası. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri enstitüsü Jeoloji Müh. Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara (unpublished).
• Sayar, C. 1991. Paleontoloji Omurgasız Fosiller. İstanbul Teknik Üniversitesi Kütüphanesi Sayı: 1435, İstanbul.
• Siyako, M. 2002. Trakya ve yakın çevresinin Tersiyer litostratigrafisi, Türkiye Stratigrafi Komitesi Çalıştayı, Trakya Bölgesi’nin Litostratigrafi Adlamaları, Özler, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Ankara, s. 4.
• Siyako, M. 2005. Trakya ve yakın çevresinin Tersiyer stratigrafisi. TPAO Arama Grubu Rapor No: 4608, 104 s. Ankara (unpublished).
• Siyako, M. 2006a. Trakya Havzası’nın linyitli kumtaşları. Maden Tetkik Arama Dergisi 132, 63-73.
• Siyako, M. 2006b. Trakya Bölgesi Litostratigrafi Birimleri (Tersiyer Bölümü). Stratigrafi Komitesi, Litostratigrafi Birimleri Serisi-2. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü yayını. 70 s.
• Siyako, M., Huvaz, O. 2007. Eocene stratigraphic evolution of the Thrace basin, Turkey, Sedimentary Geology, 198, 75-91.
• Siyako, M., Bürkan, K.A., Okay, A.İ. 1989. Biga ve Gelibolu Yarımadaları’nın Tersiyer Jeolojisi ve Hidrokarbon olanakları. TPJD Bülteni, c:1/3, s: 183-199.
• Sönmez-Gökçen, N. 1973. Etude paléontologique (ostracodes) et stratigraphique de niveaux du Paléogéne du Sud-Est de la Thrace, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Yayınlarından, No.147, Ankara.
• Stchepinsky, A. 1960. Etude des Ostracodes du Sannoisien d’Alsace. Bulletin Service. Carte geologique Alsace Lorraine, 16, 3, 151-174, 1 pl.
• Sümengen, M., Terlemez, İ. 1991. Güneybatı Trakya Yöresi Eosen Çökellerinin stratigrafisi. Maden Tetkik Arama Dergisi 113, 17-30, Ankara.
• Sümengen, M., Terlemez I., Şentürk, K., Karaköse, C. 1987. Gelibolu Yarımadası ve Güneybatı Trakya Tersiyer Havzası’nın Stratigrafisi, Sedimantolojisi ve Tektoniği, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No: 8128 (unpublished).
• Sütçü, E., Paker, S., Nurlu, Y., Kumtepe, P., Cengiz, T. 2009. Tekirdağ-Malkara havzasında CBS yöntemleriyle potansiyel kömür sahalarının belirlenmesine yönelik iki değişkenli istatistiksel yaklaşım. TMMOB Coğrafi Bilgi Sistemleri Kongresi, İzmir, 8 s.
• Şafak, Ü. 1990. Malatya Kuzeybatısının (Medik-Ebreme yöresi) Üst Lütesiyen Ostrakod Faunası. Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, 135-149, Adana.
• Şafak, Ü. 1993. Karsantı yöresinde (KKD Adana) yüzeyleyen Tersiyer istifinin Ostrakod dağılımı ve ortamsal özellikleri. Türkiye Jeoloji Bülteni, c.36 s. 1.
• Şafak, Ü. 1997. Bakırköy Havzası (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Faunası. Yerbilimleri 30, 255-285.
• Şafak, Ü. 2003. Yumurtalık Koyu (Adana) Ostrakod Topluluğu. Maden Tetkik Arama Dergisi 126, 1-10, Ankara.
• Şafak, Ü. 2008. Malkara (Tekirdağ) yöresi Erken/Alt Oligosen çökellerinin ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri. Ç.Ü. Yerbilimleri Dergisi 52, s 263-282, Adana.
• Şafak, Ü. 2010a. Güney-Buldan-Babadağ-Yenicekent- Kale (Denizli, GB Anadolu) Çevresi Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Topluluğu ve Ortamsal Özellikleri. KSÜ Mühendislik Bilimleri Dergisi 13 (2), 44-62.
• Şafak, Ü. 2010b. Pınarhisar-Vize/Kırklareli (KB Anadolu) Yöresi Oligosen Yaşlı Linyitli Çökellerin Ostrakod Faunası ve Ortamsal Özellikleri. TPJD Bülteni, Cilt:22, Sayı:2, s. 11-29, Ankara.
• Şafak, Ü. 2013. Hınıs (Erzurum, Doğu Anadolu) yöresindeki volkano-sedimanter Yolüstü Formasyonu ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri. Maden Tetkik Arama Dergisi 146, 55-81, Ankara.
• Şafak, Ü. 2016. Yedikule-İstanbul Bölgesi Tersiyer (Miyosen-Pliyosen) Çökellerinin Ostrakod Faunası ve Ortamsal Özellikleri. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Dergisi 152, 39-63, Ankara.
• Şafak, Ü., Güldürek, M. 2016a. The Ostracoda assemblage of the Eocene-Oligocene transition in northwestern Thrace: Kırklareli-Edirne area (northwestern Turkey). Journal of African Earth Sciences 117, 62-85.
• Şafak, Ü., Güldürek, M. 2016b. Edirne- (Trakya) Bölgesi Paleojen-Neojen Çökellerinin (Edirne-Keşan, Uzunköprü, Meriç, Süloğlu sondajları) mikropaleontolojik incelenmesi. Ç.Ü.Müh. Mim. Fak Dergisi, Cilt 31 (1), Sayı 2, 17-33, Adana.
• Şafak, Ü., Avşar, N., Meriç, E. 1999a. Ostracoda and benthic foraminifera of tertiary sequence of western part of İstanbul. Yerbilimleri Dergisi, 4 thEuropean Ostracodologists Meeting No:35, p. 173-201, Adana.
• Şafak, Ü., Avşar, N., Meriç, E. 1999b. Batı Bakırköy (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin ostrakod ve foraminifer topluluğu. Maden Tetkik Arama Dergisi No. 121, s. 17-33, Ankara.
• Şafak, Ü., Nazik, A., Şenol, M. 1992. Kayseri Güneydoğusu (Sarız) Pliyosen Ostrakod ve Gastropod Faunası. Ç. Ü. Müh. Mim. Fak. Dergisi, Cilt 7, Sayı 1, s. 171-195, Adana. Şafak, Ü., Kelling, G., Gökçen, N.S., Gürbüz, K. 2005. The mid-Cenozoic succession and evolution of the Mut basin, southern Turkey, and its regional significance. Sedimantary Geology 173, 121-150.
• Şafak, Ü., Özsarı, F., Yıldız, C.E. 2015. Tekirdağ yöresi Oligosen çökellerinin (Hacısungurlu Sondajı) ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri. 68thTürkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri Özleri Kitabı, 552-553, Ankara.
• Şengüler, İ. 2008. Trakya Havzası Kömür Aramaları Projesi Raporu (2005-2006-2007 Yılı Sondajları). Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No: 11069, Ankara (unpublished).
• Şengüler, İ. 2013. Ergene (Trakya) Havzası’nın jeolojisi ve kömür potansiyeli. Maden Tetkik ve Arama Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni 16, 109-114.
• Şengüler, İ., Toprak, S., Kara, H., Öner, A., Tuncalı, E., Kır, N. 2000. Güney Trakya Bölgesindeki Kömürlerin Petrografik İncelemesi ve Ortamsal Yorumu. Türkiye 12. Kömür Kongresi Bildiriler Kitabı, 173-180, Karadeniz Ereğlisi, Zonguldak.
• Şengüler, İ., Akman, Ü., Taka, M., Dümenci, S., Kalkan, İ., Kır, N., Sulu, K. 2003. Güney Marmara Neojen Havzalarının Kömür Potansiyeli. 56. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri Özleri Kitabı, 212- 213, Ankara.
• Şenol, M. 1980. Keşan (Edirne) ve Marmara Ereğlisi (Tekirdağ) Yörelerinde Oligosen Yaşlı Birimlerin Çökel Ortamları ve Linyit Oluşumları. TJK Bülteni 23, 133-140, Ankara.
• Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ., Karaköse, C. 1998a. Çanakkale-D3 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları. 63. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara.
• Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ., ve Karaköse, C. 1998b. Çanakkale-D3 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları. 64. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara.
• Tanar, Ü., Gökçen, N. 1990. Mut-Ermenek Tersiyer İstifinin Stratigrafisi ve Mikropaleontolojisi. Maden Tetkik Arama Enstitüsü Dergisi 110, 175-181, Ankara.
• Taner, F., Çağatay, A. 1983. Istranca masifindeki maden yataklarının jeolojisi ve minerolojisi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni 26, 31-40, Ankara.
• Taner, G. 1980. Das Neogen der Umgebung Yalova. Communications de la Faculté des Sciences de l’Université d’Ankara, Série C1, Géologie, Tome 23, Ankara.
• Triebel, E. 1963. Ostrakoden aus dem Sannois und Jungeren Schichten des Mainzer Beckens: 1. Cypritidae. Senckenbergiana, Bd. 44, Frankfurt.
• Turgut, S., Eseller, G. 2000. Sequence stratigraphy, tectonics and depositional history in Eastern Thrace Basin, NW Turkey. Marine and Petroleum Geology 17, 61-100.
• Turgut, S., Siyako, M., Dilki, A. 1983. Trakya havzasının jeolojisi ve hidrokarbon olanakları. Türkiye Jeoloji Kongresi Bülteni 4, 35-46.
• Turgut, S.,Türkaslan, M., Perinçek, D. 1991. Evolution of the Thrace sedimentary basin and its hydrocarbon prospectivity. In: Spencer AM (ed) Generation, accumulation, and production of Europes hydrocarbons. Special Publication of European Association of Petroleum Geoscientists 1, 415- 437.
• Türkecan, A., Yurtsever, A. 2002. İstanbul paftası, 1: 500000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası Serisi. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Uffenorde, H., Radtke, G. 2008. On nodingin Serrocytheridea and Hemicyprideis (Cytherideinae) from the Early Oligocene (Mainz Basin, Germany). Senckenbergiana lethaea 88, 77–92.
• Umut, M., Kurt, Z., İmik, M., Özcan, I., Sarıkaya, H., Saraç, G. 1983. Tekirdağ, Silivri (İstanbul), Pınarhisar alanının jeolojisi. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Derleme Rapor no: 7349, Ankara (unpublished).
• Ünal, O.T. 1967. Trakya jeolojisi ve petrol imkanları. TPAO Arama Grubu Arşivi, rapor no 391, 80 s., Ankara (unpublished).
• Ünlügenç, U.C., Demirkol, C., Şafak, Ü. 1991. Adana Baseni K-KD’nda yer alan Karsantı Baseni Çökellerinin Stratigrafik-Sedimantolojik Nitelikleri. A. Suat Erk Jeoloji Simpozyumu (2-5 Eylül 1991), Bildirileri, 1993, 215-227, Ankara.
• Üşümezsoy, Ş. 1982. Igneous and metamorphic geology and mineralization of Istranca region (Geotectonic setting and mineralization of the Istranca masif). İstanbul University Earth Sciences Review, v.3, no. 1-2, 227-294.
• Vasiliev, J., Krigsman, W., Stoica, M., Langereis, Cor, G. 2005. Mio-Pliocene magnetostratigraphy in the southern Carpathian foredeep and Mediterranean- Paratethys correlations. Terra Nova 17, 376-384.
• Wenz, W. 1922. Zur Nomenklatür tertiärer Land und Süsswassergastropoden. Senkenbergiana, Bd. IV, Heft 5, 2, 75-86, Frankfurt.
• Witt, W. 2003. Freshwater ostracods from Neogene deposits of Develiköy (Manisa, Turkey). Zitteliana A43, 93-108.
• Witt, W. 2011. Mixed ostracod faunas, co-occurrence of marine Oligocene and non-marine Miocene taxa at Pınarhisar, Thrace, Turkey. Zitteliana A51, 237- 254.
• Zalanyi, B. 1929. Morpho-systematische Studien über fosil: Muschelkrebse. Geological of Hungary Services Paleontology 5:1-153.