Determination of forage yield and some forage quality characteristics of different faba bean (Vicia faba L.) genotypes

Yıl 2025, Cilt: 39 Sayı: 2, 359 - 370, 01.12.2025

Sinem Zere Taşkın , Sema Karaşın , Ezgi Şenses , Mehmet Can Karakaya , Fikret Yönter , Önder Canbolat , Abdullah Karasu , Ugur Bilgili

https://doi.org/10.20479/bursauludagziraat.1657005

Öz

This research was conducted determine the green forage yield and some quality traits of some broad bean (Vicia faba L.) varieties and lines grown under Bursa conditions during the 2021-2022 and 2022-2023 vegetation periods. The research was carried out according to the randomized block design with three replications. A total of 11 genotypes, including 7 commercial varieties (Tugay, Salkım, Kıtık, Filiz 99, Eresen, Sevilla, and Fabia), 3 lines (ETA B1, ETA B2, and ETA B3) and 1 local genotype, were used in the research. The research measured plant height, green and dry forage yield measurements, and parameters related to the digestibility of broad bean genotypes such as organic matter, raw ash, crude protein, NDF, ADF, and ADL. Eta B3 and Eta B2 varieties gave the highest forage and dry matter yields. According to the chemical analysis results on the dry matter of broad bean genotypes, although some genotypes stand out in terms of some parameters, generally, the nutritional values of all genotypes are quite close to each other. The organic matter content of broad bean genotypes ranged from 92.63% to 94.08%, raw ash content ranged from 5.92% to 7.37%, crude protein levels ranged from 15.13% to 16.46%, NDF values ranged from 51.3% to 55.12%, ADF ratios ranged from 34.08% to 37.67%, and ADL ratios ranged from 8.23% to 9.35%. Regarding green and dry matter yields and nutritional values, the Eta B2 and Eta B3 genotypes stood out.

Anahtar Kelimeler

genotype , crude protein , vicia faba L. , forage yield , forage quality

Farklı Bakla (Vicia faba L.) Genotiplerinin Yem Verimi ve Bazı Yem Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma, bazı bakla (Vicia faba L.) genotiplerinin Bursa koşullarında yeşil ot verimi ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2021-2022 ve 2022-2023 vejetasyon dönemlerinde yürütülmüştür. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada bakla (Vicia faba L.) bitkisine ait 7 adet ticari çeşit (Tugay, Salkım, Kıtık, Filiz 99, Eresen, Sevilla ve Fabia), 3 adet hat (ETA B1, ETA B2 ve ETA B3) ve 1 adet yerel genotip olmak üzere toplam 11 genotip kullanılmıştır. Araştırmada; bitki boyu, yeşil ot verimi ve kuru ot verim ölçümleri ile organik madde, ham kül, ham protein, NDF, ADF ve ADL gibi bakla genotiplerinin sindirilebilirlikleri ile ilgili parametrelerin ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Eta B3 ve Eta B2 genotipleri en yüksek yeşil ve kuru ot verimlerini vermişlerdir. Bakla genotiplerinin kuru otlarında yapılan kimyasal analiz sonuçlarına göre bazı genotipler bazı parametreler bakımından ön plana çıkmakla birlikte genellikle tüm genotiplerin besleme değerleri birbirine oldukça yakındır. Bakla genotiplerinin organik madde oranları %92.63 ile 94.08, ham kül oranları %5.92 ile 7.37, ham protein oranları % 15.13 ile 16.46, NDF oranları %51.3 ile 55.12, ADF oranları %34.08 ile 37.67 ve ADL oranları ise %8.23 ile 9.35 arasında değişmiştir. Yeşil ve kuru ot verimi ile besleme değerleri bakımından Eta B2 ve Eta B3 genotipleri ön plana çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

genotip , ham protein , vicia faba L. , yeşil ot verimi , yem kalitesi

Etik Beyan

Yapılan bu çalışma etik kurul izni gerektirmemektedir. Makale araştırma ve yayın etiğine uygun olarak hazırlanmıştır.

Kaynakça

• AOAC 2023. AOAC Official Methods of Analysis, 22nd Edition (2023). https://www.aoac.org/official-methods-of-analysis/ (Erişim tarihi: 15 Kasım 2023).
• Bond, D.A., Lawes D.A., Hawtin, G.C., Saxena, M.C., Stephens, J.S. 1985. Faba bean (Vicia faba L.). In: Summer field R.J., Roberts E.H. (eds) Grain legume crops. William Collins Sons Co. Ltd. 8 Grafton Street, London, Pp. 199–265
• Borreani, G., Chion, A.R., Colombini, S., Odoardi, M., Paoletti, R. and Tabacco, E. 2009. Fermentative profiles of field pea (Pisum sativum), faba bean (Vicia faba) and white lupin (Lupinus albus) silages as affected by wilting and inoculation. Animal Feed Science and Technology, 151: 316-323.
• Canbolat, Ö., Kara, H. ve Filya, İ. 2013. Bazı Baklagil Kaba Yemlerinin İn Vitro Gaz Üretimi, Metabolik Enerji, Organik Madde Sindirimi ve Mikrobiyal Protein Üretimlerinin Karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 27(2): 71-82.
• Coşkun, A. ve Demiroğlu Topçu, G. 2022. Bornova Koşullarında Yetiştirilen Bazı Bakla (Vicia faba L.) Çeşitlerinin Hasıl Verimi ve Bazı Yem Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. MAS Journal of Applied Sciences, 7(2): 443-451.
• Crépon, K., Marget, P., Peyronnet, C., Carrouée, B., Arese, P. and Duc, G. 2010. Nutritional value of faba bean (Vicia faba L.) seeds for feed and food. Field Crop Research, 115: 329-339.
• Diriba, G., Mekonnen, H., Ashenafi, M. and Adugna, T., 2013. Nutritive Value of Selected Browse and Herbaceous Forage Legumes Adapted to Medium Altitude Subhumid Areas of Western Oromia, Ethiopia. Global Veterinaria, 11(6): 809-816.
• Duke, J.A. 1981. Handbook of legumes of world economic importance. Plenum Press, New York, Pp. 199-265. Elsheikh, E.A.E., Fadul, I.A. and El Tinay, A.H. 1999. Effect of nutritional status of faba bean on proximate composition, anti-nutritional factors and in vitro protein digestibility (IVPD). Food Chemistry, 67: 379-383.
• Erik, M.U. 2022. Bingöl ekolojik koşullarında bazı bakla (Vicia faba L.) çeşitlerinin hasıl verimi ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Bingöl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.Eyibilir Mıdık, İ. 2019. Düşük tanen içerikli bakla (Vicia faba L.) populasyonlarının Antalya koşullarında verim ve tarımsal özellikler için seçilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• FAOSTAT 2021. Food and Agriculture Organization of the United Nations. http://www.faostat.fao.org. (Erişim tarihi: 11.02.2021).
• Frame, J., Charlton, J.F.L. and Laidlaw, A.S. 1998. Temperate forage legumes. CAB International, Wallingford, Pp. 327.
• Geren, H. ve Alan, Ö. 2005. Ödemiş-İzmir Koşullarında Yetiştirilen Bazı Bakla (Vicia faba var. major) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Diğer Bazı Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt: 43, 1: 13-20.
• Gu, B., Masli, M.D.P. and Ganjyal, G.M. (2020). Whole faba bean flour exhibits unique expansion characteristics relative to the whole flours of lima, pinto, and red kidney beans during ex-trusion. Journal of Food Science, 85(2): 404-413.
• Jensen, E.S., Peoples, M.B., Boddey, R.M., Gresshoff, P.M., Hauggaard Nielsen, H., Alves, J.R.B. and Morrison, M.J. 2012. Legumes for mitigation of climate change and the provision of feedstock for biofuels and biorefineries A review. Agron Sustain Dev., 32: 329-364.
• Kadıoğlu, S. 2019. Erzurum İlinde Yetiştirilen Bazı Bakla (Vicia faba L.) Çeşit ve Popülasyonlarının Verim ve Bazı Agromorfolojik Özellikleri. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 28 (2): 112−120.
• Karayel, R., Topal, N. ve Bozoğlu, H. 2016. Bakla (Vicia faba L.)’da Farklı Ekim Sıklıklarının Yaprak Alanı ve Verim Unsurlarına Etkisi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25 (Özel sayı-1): 213-219
• Kay, D. 1971. Crop and Product Digest No. 3-Food Legumes. London: Tropical Products Institute, UK, Pp. 26-47.
• Köpke, U. and Nemecek, T. 2010. Ecological services of faba bean. Field Crop Research, 115: 217-233.
• Louw, A.W. 2009. The nutritive value of faba bean silage for lactating dairy cows. Master Thesis, Stellenbosch University, Department of Animal Science.
• Mariotti, M., Andreuccetti, V., Arduini, I., Minieri, S. and Pampana, S. 2018. Field bean for forage and grain in short-season rainfed Mediterranean Conditions. Italian Journal of Agronomy, 13: 208-215.
• Multari, S., Stewart, D. and Russell, W.R. 2015. Potential of fava bean as future protein supply to partially replace meat intake in the human diet. Comprehensive Reviews in Food Science and Food Safety, 14: 511-522.
• Nadal, S., Suso, M.J. and Moreno, M.T. 2003 Management of Vicia faba genetic resources: changes associated to the selfing process in the major, equina and minor groups. Genet Resour Crop Evol., 50: 183-192.
• Onofrii, M., and Tomasoni, C. 1989. Le foraggere coltivate in Italia.
• Pekşen, E. ve Artık, C. 2006. Bazı Yöresel Bakla (Vicia faba L.) Populasyonlarının Bitkisel Özellikleri ve Tane Verimlerinin Belirlenmesi. Tarım Bilimleri Dergisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi. 12(2): 166-174.
• Prabhu, S. and Rajeswari, D. 2018. Nutritional and biological properties of Vicia faba L.: A perspective review. International Food Research Journal, 25: 1332-1340.
• Robertson, L.D., Singh, K.B., Erskine, W. and Abd El Moneim, A.M. 1996. Useful genetic diversity in germplasm collections of food and forage legumes from West Asia and North Africa. Germplasm Resources and Crop Evolution, 43: 447-460.
• Van Soest, P.J., Robertson, J.B. and Lewis, B.A. 1991. Methods for dietery fiber, neutral detergent fiber, and non starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74(10): 3583-3597.
• Yıldırım, S. ve Özaslan Parlak, A. 2016. Tritikale ile bezelye, bakla ve fiğ karışım oranlarının belirlenerek yem verimi ve kalitesine etkileri. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(1): 77-83.